Ο χάρτης του Πίρι Ρέις

Η ιστορία

Ιούλιος του 1957: Στο ανάκτορο Τοπκαπί, στην Κωνσταντινούπολη, βρίσκονται αρχαίοι χάρτες που ανήκαν στον Τούρκο καπετάνιο Πίρι Ρέις, ο οποίος, από πειρατής, είχε γίνει ναύαρχος του οθωμανικού στόλου το 1550. Το σωζόμενο μέρος του χάρτη είναι περίπου 90επί 65 εκ. Ο χάρτης του Πίρι Ρέις εμφανίζει τη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική, τη Γροιλανδία και Ανταρκτική, υπείρους που το 1513 δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί. Ειδικοί υποστηρίζουν ότι είναι τόσο τέλειος που θα μπορούσε μόνο να έχει γίνει από πολύ τις φωτογραφίες υψηλού ύψους.!!!.

Από τον Πίρι Ρέις ξέραμε τους δύο άτλαντες Μπαχρίγιε της Βιβλιοθήκης του Βερολίνου που δίνουν εκπληκτικά ακριβή στοιχεία για την Ερυθρά θάλασσα και το αρχιπέλαγος της Μεσογείου, αλλά οι χάρτες του Τοπκαπί αποδείχτηκαν πολύ πιο καταπληκτικοί όταν τους εξέτασε ο Αμερικανός μηχανικός ʼρλινγκτον Χ. Μάλλερυ.

Μια από τις επιγραφές προσδιορίζει τις πηγές που χρησιμοποιήθηκαν από τον Πίρι Ρέις: οκτώ χάρτες του Πτολεμαίου, τέσσερις σύγχρονοι (του Ρέις) πορτογαλικοί χάρτες, ένας αραβικός χάρτης της νότιας Ασίας, και ένας χάρτης του Κολόμπου για τα μέρη του νέου κόσμου. Σύγχρονες έρευνες αποκάλυψαν ότι το έδαφος που απεικονίζει ο χάρτης στο νότο του Ατλαντικού Ωκεανού είναι μια απεικόνιση της Ανταρκτικής κάτω από τον πάγο , που προηγείται χρονικώς της ανακάλυψης της ηπείρου το 1820, και υποστηρίζουν ότι η προϊστορική Ανταρκτική έχει αντιγραφεί από αρχαίους χάρτες δεκάδες χιλιάδων, ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδων, ετών….
Το ντοκουμέντο έδειχνε, λόγου χάρη, στην Ανταρκτική, οροσειρές που ανακαλύφτηκαν μόνο το 1952. Και έγραφε και το ακριβές υψόμετρο.

Τα στοιχεία

Σύμφωνα με τον Μάλλερυ, τον οποίο - για να πούμε την αλήθεια - πρέπει να πιστέψουμε μόνο βασιζόμενοι στα λόγια του, αυτοί οι χάρτες δίνουν το ακριβές περίγραμμα της δυτικής Αφρικής και της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Στα περιθώρια, ο ίδιος ο Πίρι Ρέις είχε σημειώσει τις παρακάτω εξηγήσεις:

Αυτοί οι χάρτες έγιναν σύμφωνα με τα στοιχεία είκοσι άλλων χαρτών και τεσσάρων ναυτικών χαρτών Πορτογάλων θαλασσινών πού δείχνουν το Σίντ, το Χίντ και την Κίνα, καθώς και ενός χάρτη πού έφτιαξε ο Χριστόφορος Κολόμβος.
Είναι τόσο σωστοί για τη ναυσιπλοΐα στις Επτά θάλασσες όσο και οι χάρτες των χωρών μας.
Ωστόσο, μαζί με τις τόσο σωστές λεπτομέρειες, τα ντοκουμέντα αυτά περιέχουν και ανεξήγητους εξωφρενισμούς λες και κάποιος θέλησε να δυσκολέψει την ανάγνωσή τους.

Πράγματι, για να διαβαστούν σωστά οι χάρτες, χρειαζόταν ένα είδος σχάρας, την οποία χρησιμοποιούσε ο Πίρι, αλλά που κατέστρεψε πριν θανατωθεί κατά διαταγή του σουλτάνου Σολιμάν Β' επειδή είχε δωροδοκηθεί αδρά για να σταματήσει την πολιορκία του Γιβραλτάρ.

Με τη βοήθεια του Μ. Βάλτερς, της Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Ναυτικού των ΗΠΑ, ο Μάλλερυ βάλθηκε ν' αποκρυπτογραφήσει το ντοκουμέντο και ξανάφτιαξε τη σχάρα που επέτρεψε να γίνει μια εκπληκτική ανακάλυψη: οι χάρτες παρουσίαζαν το ακριβές περίγραμμα των ακτών της Βόρειας Αμερικής, της Νότιας Αμερικής και της Ανταρκτικής. Και όχι μόνο το περίγραμμα, αλλά και την τοπογραφία του εσωτερικού των χωρών: οροσειρές, κοιλάδες, οροπέδια και κορυφές.

Αντίθετα, η Γροιλανδία φαινόταν σαν τρία νησιά.

Αυστηροί έλεγχοι της αμερικανικής Τάσκ Φόρς 43 για το Διεθνές Γεωφυσικό Έτος, και του εξερευνητή Πώλ-Εμίλ Βικτόρ, σεισμογραφικές βολιδοσκοπήσεις και βυθομετρήσεις με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα της επιστήμης του 20ού αιώνα, επιβεβαίωσαν τα στοιχεία των χαρτών: οροπέδια, όρη, κορυφές, βρίσκονταν στις σωστές τους τοποθεσίες και η Γροιλανδία βρισκόταν πράγματι πάνω σε τρία μεγάλα ξεχωριστά νησιά.



Οι κ.κ. Μάλερυ και Βάλτερς και ο πατήρ Ντάνιελ Λάινχαμ, διευθυντής του Παρατηρητηρίου Ουέστον των ΗΠΑ και προϊστάμενος των σεισμολογικών υπηρεσιών του Γεωφυσικού Έτους, υπολογίζουν πως τα στοιχεία χρονολογούνται τουλάχιστον 5.000 χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού.

Με περισσότερη ακρίβεια, οι παγετολόγοι, προσδιορίζοντας πώς οι χάρτες θα πρέπει να έγιναν πριν τον τελευταίο παγετώνα, βεβαιώνουν πως τα στοιχεία των χαρτών έχουν ηλικία πάνω από δέκα χιλιάδες χρόνια. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να αποδειχτεί και από τις διαφορές στο περίγραμμα των ακτών που ίσως να οφείλονται σε διάβρωση.

Όσο για τα τεχνικά μέσα που επέτρεψαν τη χαρτογράφηση και ιδιαίτερα την καταγραφή των οροσειρών δεν μπορεί παρά να έγιναν από τον αέρα. Ο ʼρλινγκτον Χ. Μάλλερυ παρατηρεί με κάποια πονηριά:

Οι αρχαίοι γεωγράφοι χρησιμοποιούσαν αεροπλάνο! Στην Υδρογραφική Υπηρεσία του Ναυτικού των ΗΠΑ παρατηρούν επίσης:
Υποτίθεται πώς οι Αρχαίοι δεν γνώριζαν την αεροπορία, αλλά εδώ πρόκειται οπωσδήποτε για στοιχεία παρμένα απ' τον αέρα.
Ο ιστορικός Ζώρζ Κετμάν, που μελέτησε αυτό το πρόβλημα, συμπεραίνει:
Είμαστε υποχρεωμένοι να επικαλεστούμε ορισμένα επιστημονικά αινίγματα που μας επιτρέπουν να φανταστούμε πως πολύ αναπτυγμένοι πολιτισμοί υπήρχαν στη Γη, εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Υπήρχαν, ή τουλάχιστον είχαν επαφή με τη Γη...

Η περιπέτεια της αναγνώρισης

Όπως είναι φυσικό οι δεκαετίες του πολέμου απέσυραν την προσοχή των επιστημόνων από τον χάρτη. Ωστόσο, το 1953 ένας τούρκος αξιωματικός του πολεμικού ναυτικού έστειλε το χάρτη του Πίρι Ρέις στην Υδρογραφική Υπηρεσία των Η.Π.Α. για αξιολόγηση. Για να το εκτιμήσει, μέσω του αρχιμηχανικού της Μ. Ι. Γουόλτερς, η Υδρογραφική Υπηρεσία ζήτησε τη βοήθεια του Άλρινγκτον Μάλερι, (Arlington T. Mallerey) ενός ειδικού σε θέματα χαρτών. Ο Μάλερι λίγο-πολύ ανακάλυψε τη μέθοδο προβολής του χάρτη, προβάλλοντάς τον πάνω σε μια υδρόγειο. Ο χάρτης ήταν απόλυτα ακριβής. Το πρόβλημα είναι πως για να σχεδιαστεί χάρτης με τέτοια ακρίβεια, χρειάζεται εναέρια αποτύπωση. Αλλά ποιος χρησιμοποίησε αεροπλάνα πριν από 6.000 χρόνια για να χαρτογραφήσει τη γη;

Η Υδρογραφική Υπηρεσία δεν πίστευε στα μάτια της. Πολύ περισσότερο όταν οι άνθρωποί της συνειδητοποίησαν πως με τη βοήθεια του χάρτη του Πίρι Ρέις μπορούσαν να διορθώσουν και κάποια λάθη σε σύγχρονους χάρτες!!! Αυτή η ακρίβεια στον καθορισμό των γεωγραφικών συντεταγμένων χρειαζόταν τη βοήθεια της σφαιρικής τριγωνομετρίας, μιας διαδικασίας που δεν ήταν γνωστή ως τα μέσα του 18ου αιώνα.

Ο Μάλερι δίστασε πολύ για να αποκαλύψει τα συμπεράσματά του για το χάρτη. Θεώρησε πως δεν ήταν δυνατόν να τον πιστέψει κανείς. Πώς ήταν δυνατόν άλλωστε να πιστέψει οποιοσδήποτε ότι ο Κολόμβος τραβώντας για την Αμερική είχε μαζί του χάρτη που έδειχνε τις ακτές της Ανταρκτικής; Άλλες επίσημες αναφορές για τον χάρτη έρχονται από την πολεμική αεροπορία των Η.Π.Α. ως απάντηση στην αίτηση του καθ. Τσαρλς Χάπγκουντ, (Charles H. Hapgood) του κολεγίου Κιν, του Νιου Χαμπσάιρ για περαιτέρω εξέταση των λεπτομερειών του και ιδιαίτερα εκείνων που αφορούν στην ακτογραμμή της Ανταρκτικής. Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή, ακριβώς γιατί προέρχεται από μια επίσημη πηγή και γιατί εκφράζει την αμηχανία των ειδημόνων:

6 Ιουλίου 1960
Θέμα: Χάρτης του Πίρι Ρέις
Προς: καθ. Τσαρλς Χάπγκουντ
Κολέγιο Κιν
Κιν, Νιου Χαμπσάιρ

Αγαπητέ καθ. Χάπγκουντ,
Εξετάσαμε την αίτησή σας για εκτίμηση ορισμένων ασυνήθιστων χαρακτηριστικών του χάρτη του Πίρι Ρέις, του 1513. Ο ισχυρισμός ότι το κατώτερο τμήμα του χάρτη απεικονίζει την ακτή Πρ. Μάρθα του Κουίν Μοντ και τη Χερσόνησο Πάλμερ είναι λογικός. Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η πιθανότερη και πλέον λογική ερμηνεία του χάρτη.
Οι γεωγραφικές λεπτομέρειες που διακρίνονται στο κατώτερο τμήμα του χάρτη συμφωνούν με τα αποτελέσματα του σεισμικού προφίλ που διαμόρφωσε η βρετανο-σουηδική αποστολή του 1949. Επίσης, υποδεικνύουν ότι η ακτογραμμή χαρτογραφήθηκε πριν καλυφθεί η περιοχή με πάγο, ο οποίος σήμερα, στο ίδιο σημείο, υπερβαίνει το 1.5 Km πάχος.
Οπωσδήποτε, δεν έχουμε ιδέα για το πώς είναι δυνατόν να συμβιβαστούν οι πληροφορίες που παρέχει ο χάρτης με τις γνώσεις μας για τη γεωγραφία κατά το 1513.

Χάρολντ Ζ. Ολμάγιερ, Διοικητής USAF.

Η επίσημη επιστημονική εκδοχή αναφέρει πως το στρώμα πάγου που καλύπτει την Ανταρκτική έχει ηλικία τουλάχιστον 1.000.000 ετών. Ο χάρτης του Πίρι Ρέις δείχνει πως το βόρειο τμήμα αυτής της ηπείρου χαρτογραφήθηκε πριν το καλύψει ο πάγος. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, αφού το ανθρώπινο είδος υποτίθεται πως δεν υπήρχε εκείνη την εποχή.

Περισσότερο ακριβείς μελέτες υποδεικνύουν ότι η τελευταία περίοδος κατά την οποία η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγο τελείωσε πριν από 6.000 χρόνια. Υπάρχουν ακόμα αμφιβολίες για την έναρξη αυτής της περιόδου, την οποία οι ερευνητές τοποθετούν μεταξύ του 13000 και του 9000 π.Χ. Το ζήτημα ωστόσο παραμένει: Ποιος σχεδίασε το χάρτη του Κουίν Μοντ της Ανταρκτικής πριν από 6.000 χρόνια; Ποιος άγνωστος πολιτισμός είχε την απαιτούμενη τεχνολογία ή την ανάγκη να το πράξει; Είναι ιδιαίτερα γνωστό το γεγονός ότι ο πολιτισμός, σύμφωνα με την παραδοσιακή υπόθεση αναπτύχθηκε στη Μ. Ανατολή περίπου το 3000 π.Χ. Συνεπώς, κανείς από τους γνωστούς πολιτισμούς δεν είχε τις δυνατότητες να αναλάβει ένα τέτοιο έργο. Ποιος βρισκόταν εκεί το 4000 π.Χ. και έκανε πράγματα που μόνον η σύγχρονη τεχνολογία είναι σε θέση να κάνει;

Ένα μέρος της υπόθεσης πιθανώς ερμηνεύεται με τις μελέτες του Χάπγκουντ, έτσι όπως αποτυπώνονται στο βιβλίο του Η Μετατόπιση του Πλανητικού Φλοιού: Ένα Κλειδί για Ορισμένα Βασικά Προβλήματα των Επιστημών της Γης[6], όπου παρουσιάζει μια θεωρία για να ερμηνεύσει το γεγονός ότι η Ανταρκτική δεν ήταν καλυμμένη από πάγους το 4000 π.Χ. Περιληπτικά η θεωρία του έχει ως εξής: Ο λόγος για τον οποίο η Ανταρκτική ήταν ελεύθερη από πάγους, βρίσκεται στο γεγονός ότι κάποτε η θέση της δε βρισκόταν στο Νότιο Πόλο, αλλά περίπου 3.000 Km βορειότερα, γεγονός που ευνοεί την ύπαρξη εύκρατου κλίματος. Ο μηχανισμός της μετατόπισης του γήινου φλοιού, (όχι της θεωρίας της μετατόπισης των πλακών), πιθανώς είναι εκείνος που ευθύνεται για τη μετατόπισή της νότια. Ο Χάπγκουντ έστειλε τη θεωρία του στον Αινστάιν, ο οποίος τη δέχτηκε με ενθουσιασμό και μάλιστα προλόγισε το βιβλίο του[7].

Είτε είναι σωστή είτε όχι η υπόθεση του Χάπγκουντ δεν αρκεί για να επιλύσει σε βάθος το πρόβλημα που θέτει η ύπαρξη ενός τέτοιου χάρτη. Ο χάρτης του Πίρι Ρέις παραμένει κάτι που κυριολεκτικά δεν έπρεπε να υπάρχει. Όπως δεν έπρεπε να υπάρχει κάποιος σε εκείνη την εποχή που να μπορεί να σχεδιάσει χάρτη με τέτοια ακρίβεια και μάλιστα με τη μέθοδο της αζιμουθιακής προβολής των ίσων αποστάσεων.

[