ΒΑΤΙΚΑΝΟ... ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ

Λίγα χρόνια νωρίτερα.

Ο καρδινάλιος Edmud Szoka συνήθιζε να παραμένει μέχρι αργά στο γραφείο του, που βρισκόταν στο κτίριο όπου στεγάζεται η τράπεζα του Βατικανού ΙΟR. Άλλωστε, η αγορά συναλλάγματος και το χρηματιστήριο στη Νέα Υόρκη δεν είχαν κλείσει ακόμη και ο καρδινάλιος παρακολουθούσε μέσα από τα έξι μόνιτορ που ήταν πάνω στο γραφείο του τις τιμές των μετοχών και του συναλλάγματος, ενώ επικοινωνούσε, μέσω ανοιχτής ακρόασης, με τους brokers , στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, δίνοντας τις τελευταίες οδηγίες πριν το κλείσιμο των αγορών. Δεν είχε χρόνο για τη βραδινή του προσευχή. Άλλωστε υπηρετούσε τον Πάπα και τα συμφέροντα του και ήξερε ότι προκαθήμενος της Αγίας Έδρας θα του το συγχωρούσε.

Ο Edmud Szoka ήταν ο υπεύθυνος των οικονομικών και της διαχείρισης της περιουσίας του Βατικανού, θέση που αντιστοιχεί, το λιγότερο, με τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου της μεγαλύτερης πολυεθνικής στον πλανήτη. Ο Αμερικανός καρδινάλιος το ήξερε καλά αυτό, όπως ήξερε ότι την οποιαδήποτε κίνηση του στις αγορές χρήματος παρακολουθούσαν στενά οι οικονομικοί αναλυτές σε ολόκληρο τον πλανήτη, αφού οι αποφάσεις του μπορούσαν να εκμηδενίσουν συναλλαγματικές ισοτιμίες ή να κάνουν παλιόχαρτα μετοχές πολυεθνικών επιχειρήσεων. Μόνο ο Τζορτζ Σορός είχε τη δυνατότητα, με τα κεφάλαια που ελέγχει, να κοντραριστεί στις διεθνείς αγορές με το Βατικανό. Η Αγία Έδρα είχε καταφέρει τα τελευταία είκοσι χρονιά να αυξήσει θεαματικά την επιρροή της στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα. Ήταν το μεγάλο στοίχημα για τον Παπα Ιωάννη Παύλο τον II, ο οποίος διέβλεψε, με τη βοήθεια του θεού βεβαία, ότι το Βατικανό και η καθολική εκκλησία θα έχαναν μεγάλο μέρος από την επιρροή τους, που είχαν αιώνες τώρα, αν δεν έπαιζαν με τους κανόνες της παγκόσμιας αγοράς. Άλλωστε, η πρώτη ύλη υπήρχε. Από τη μία, τα εκατοντάδες εκατομμύρια παικτών σ' ολόκληρο τον κόσμο και από την άλλη, η πρόσβαση του Πάπα. ως κυρίαρχου του παιχνιδιού, στα παγκόσμια κέντρα των αποφάσεων. Η τακτική αυτή δεν σήκωνε, όπως ήταν φυσικό άλλωστε, δογματισμούς και προκαταλήψεις. «'Οταν μπαίνεις στο παιχνίδι. Θα παίξεις το ίδιο βρώμικα όπως και οι ανταγωνιστές σου», μας είπε στη Ρώμη ένας από τους διαπιστευμένους στην Αγία Έδρα δημοσιογράφους μεγάλου ιταλικού περιοδικού.

Έτσι, στις παραδοσιακές σχέσεις εξάρτησης από το Βατικανό των εκάστοτε πολιτικών, ιδίως των χριστιανοδημοκρατών, προστέθηκαν σχέσεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης στις συναλλαγές με τη Μαφία και τη μασονική στοά Ρ2, ανταλλαγής πληροφοριών με τη CIΑ, άμεσης εμπλοκής του Βατικανού σε τραπεζικά σκάνδαλα, όπως της Banco Ambrosiano και της αγγλικής Barrings ενώ ως προέκταση της επιρροής του Βατικανού και του ίδιου του Πάπα θεωρείται η σκληροπυρηνική καθολική οργάνωση Οpus Dei, που συγκεντρώνει στους κόλπους της πάνω από εκατόν πενήντα χιλιάδες καθολικούς σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι διαδραματίζουν πρωταγωνιστικούς ρόλους στις κοινωνίες που ζουν,
Όλ’ αυτά, όπως είναι φυσικό άλλωστε, απαιτούν ιδιαίτερα λεπτούς χειρισμούς και πρέπει να περιβάλλονται από άκρα μυστικότητα και σιδηρά πειθαρχία, κάτι που προσπάθησε ν' αλλάξει ο Πάπας Ιωάννης ο Παύλος ο Ι και βρέθηκε δολοφονημένος (η επίσημη εκδοχή είναι καρδιακή προσβολή), 33 ήμερες μόλις είχε αναλάβει τα καθήκοντα του ως προκαθήμενος της Αγίας Έδρας.

La citta Vaticano company
Η περιουσία του Βατικανού και των ιδρυμάτων που ελέγχει, άμεσα ή έμμεσα, δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί επακριβώς, παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει στο παρελθόν. Η άκρα μυστικότητα και η μεσαιωνική νοοτροπία που επικρατούν στο Βατικανό ελάχιστα αφήνουν να διαρρεύσουν προς τους κοινούς θνητούς για την αξία της περιουσίας του. Οι μάνατζερ που έχει προσλάβει η Αγία ' Έδρα, που είναι από τους καλύτερους που κυκλοφορούν στην παγκοσμία αγορά εργασίας, γνωρίζουν ένα μόνο κομμάτι (αυτό που διαχειρίζονται), ενώ δεν έχουν προσπέλαση σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες της αυτοκρατορίας. Μόνο ο Πάπας και ο σύμβουλος του για την οικονομία (υπουργός Οικονομικών της Αγίας Έδρας είναι η επίσημη ονομασία του) γνωρίζουν το μέγεθος των κεφαλαίων που διαχειρίζεται το Βατικανό. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της αναδιάρθρωσης των επενδύσεων του. έγιναν γνωστά ορισμένα στοιχεία. Κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Αγία Έδρα κατάφερε να συγκεντρώσει δισεκατομμύρια δολάρια από τις συμμετοχές της σε βιομηχανίες πολεμικού υλικού, κυρίως στις ΗΠΑ. Τα αποθέματα της σε χρυσό, τα οποία βρισκόντουσαν στα θησαυροφυλάκια της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας, ξεπερνούσαν τα αποθέματα της Γαλλίας και της Ισπανίας μαζί. Η δεκαετία του '60 ήταν, όπως και στην υπόλοιπη Ευρώπη, η χρυσή δεκαετία της ανοικοδόμησης στην Ιταλία. Στη Ρώμη η γη ήταν δυσεύρετη, αφού πάνω από το 40% ανήκε σ' έναν και μονό ιδιοκτήτη, που δεν είχε πρόθεση να πουλήσει ούτε ένα τετραγωνικό μετρό από τα πολύτιμα οικόπεδα του. Άλλωστε. από την άλλη. οι κατασκευαστικές εταιρίες που έλεγχαν την τεράστια ανοικοδόμηση της Ιταλίας βρίσκονταν στην ιδιοκτησία τον ισχυρών της Σικελίας, δηλαδή της Μαφίας. Κάποια στιγμή, όταν οι τιμές είχαν εκτοξευθεί στα ύψη, ο μεγάλος ιδιοκτήτης άρχισε να ξεπουλά. Η εντολή είχε έρθει από ψηλά, πολύ ψηλά, από τον Παπα της Ρώμης. Σε πέντε μόλις χρονιά, το Βατικανό εκποίησε το 60% της ακίνητης περιουσίας του στη Ρώμη και σε άλλες περιοχές της κεντρικής και νότιας Ιταλίας. Στα ταμεία της Αγίας Έδρας εισέρευσαν τεράστια ποσά. Κτηματομεσίτες στην αιώνια πόλη κάνουν λόγο για πάνω από 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι μεγάλες οικογένειες στην Σικελία και τα ξαδέλφια τους στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, στις ΗΠΑ, είχαν καταφέρει να βάλουν στο χέρι ένα μέρος της περιουσίας της Αγίας Έδρας, με τις ευλογίες του προκαθημένου της.

Μέσα σε λίγα χρόνια, το Βατικανό θα γίνει η μεγαλύτερη πολυεθνική επιχείρηση του κόσμου. Τα κεφάλαιά της, τα οποία επενδύονται από ένα περίπλοκο δίκτυο χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που εδρεύουν στην Ελβετία, το Σικάγο, το Νασάου, τις Μπαχάμες, το Λιχτενσταϊν και το Λουξεμβούργο, κάνουν το Βατικανό πρωταγωνιστή στις οικονομικές εξελίξεις. Στα γραφεία της τράπεζας του Βατικανού IOR, έχουν συγκεντρωθεί μερικοί από τους ικανότερους μάνατζερ, με μοναδικό σκοπό να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την κολοσσιαία περιουσία του. Οι «τραπεζίτες του Θεού» όπως τους αποκαλούν οι συνάδελφοί τους στο Λονδίνο, την Νέα Υόρκη και το Τόκιο, δίνουν πολλές φορές τον τόνο όπου θα κατευθυνθούν την επόμενη ημέρα οι χρηματαγορές του πλανήτη. Σύμφωνα με ανώτατο τραπεζικό στέλεχος στο Μιλάνο, στην τράπεζα του Βατικανού αυτή την στιγμή είναι κατατεθειμένα πάνω από δέκα δισεκατομμύρια δολάρια. Κάθε χρόνο η Καθολική εκκλησία εισπράττει από τις φιλανθρωπικές και επιχειρηματικές της δραστηριότητες περίπου 3 δις. δολάρια μόνο στις ΗΠΑ. Ένα μέρος από αυτά επενδύεται πάλι σε ομόλογα και μετοχές στις ΗΠΑ και ένα μέρος πάει κατευθείαν στην τράπεζα του Βατικανού. Στις ΗΠΑ, η καθολική εκκλησία ανήκει στο περιβόητο κλαμπ των δισεκατομμυριούχων (Billionaire Club of America).

Ισχυρά συμφέροντα έχει το Βατικανό και στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου σχεδόν όλοι οι κάτοικοι είναι καθολικοί. Ιδρύματα και αδελφότητες που ελέγχονται από την Αγία Έδρα έχουν μερίδια σε εταιρείες εξόρυξης πετρελαίων στην Βενεζουέλα και το Μεξικό, ενώ διαθέτουν τεράστιες εκτάσεις στην Βραζιλία. Στην Ευρώπη. το κύριο μέρος των περιουσιακών στοιχείων βρίσκεται στην Ιταλία, όπου ελέγχουν και το μεγαλύτερο μέρος του τραπεζικού συστήματος και ειδικότερα τον πόλο της Ρώμης, με επικεφαλής τη μεγαλύτερη τράπεζα της Ιταλίας, Banco di Roma. Ο διοικητής τηs τράπεζας πρέπει να είναι καθολικός και να έχει την αποδοχή της Αγίας Έδρας, άσχετα αν επίσημα δεν διορίζεται από αυτήν. Μέσω συμμέτοχων ιδρυμάτων που εποπτεύονται από το Βατικανό, ελέγχεται και η εθνική αεροπορική εταιρία Alitalia. Τεράστια οικονομικά συμφέροντα έχει το Βατικανό στην Ισπανία, όπου βρίσκεται και η έδρα της οργάνωσης Opus Dei στην Γαλλία, στην Ιρλανδία και λιγότερο στην Γερμανία.

Opus dei
Η οργάνωση αυτή είναι η σιδερένια γροθιά του Πάπα σε όλο τον κόσμο. Μελή της είναι φανατικοί καθολικοί, αστοί επιχειρηματίες και opinion leaders σε ολόκληρο τον κόσμο. Ο προκαθήμενος της Αγίας Έδρας έχει στενή συνεργασία με τους ηγέτες της οργάνωσης αυτής, που γεννήθηκε στην Ισπανία από τον καθολικό ιερέα Josemaria Scribal De Balaguer. Τα μελή της Opus Dei είναι το μάτι και το «αυτί» του Βατικανού σ' ολόκληρο τον κόσμο. Σύμφωνα με τις αρχές και το καταστατικό κάθε εβδομάδα τα μελή της πρέπει να δίνουν αναφορά στον κατά τόπους υπεύθυνο της οργάνωσης ο οποίος στη συνέχεια μεταβιβάζει τις πληροφορίες που ενδιαφέρουν σ’ ένα ειδικό κέντρο υποδοχής μεσα στο Βατικανό. Από εκεί οι πληροφορίες αξιολογούνται και αξιοποιούνται αναλόγως.
Η Opus Dei, η οποία λειτουργεί σύμφωνα με τα πρότυπα μυστικών υπηρεσιών στρατολογεί τα μελή της με δύο τρόπους. Ο πρώτος αφορά τα μελή που ονομάζονται Numeraris. Αυτοί που θα ενταχθούν σ' αυτή την κατηγορία ανιχνεύονται από παλιότερα μελή, τα οποία γυρίζουν σε σχολεία και πανεπιστήμια σε ολόκληρο τον κόσμο. Δύο είναι τα βασικά προσόντα που απαιτούνται. Πρώτον, πρέπει να προέρχονται από συντηρητική καθολική οικογένεια και δεύτερον, να είναι άριστοι στις επιδόσεις τους στο σχολείο ή το πανεπιστήμιο. Από τη στιγμή που θα επιλεγούν, τους συγκεντρώνουν σε διάφορα κοινόβια, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται στην Ισπανία.
Ο Javier, 31 ετών σήμερα, πρώην μέλος της οργάνωσης, ειδικός ερευνητής σε μεγάλη εταιρία ηλεκτρονικών υπολογιστών στη Μαδρίτη, λέει: «Με διάλεξαν όταν ήμουν δεκαπέντε χρονών και με πήγαν σ’ ένα μέρος που λεγόταν Club Argouelles. Πουθενά δεν αναφερόταν η ονομασία Opus Dei και στον τηλεφωνικό κατάλογο υπήρχε ένα άσχετο τρίτο όνομα. Κάθε Σαββατοκύριακο κλεινόμασταν σ’ αυτό το κέντρο, αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Εκεί απαγορευόταν να μιλάμε μεταξύ μας κι όλη την ημέρα ακούγαμε τους διευθυντές μας και τους ιερείς, ενώ διαβάζαμε συγκεκριμένα βιβλία. Τηλεόραση, ραδιόφωνο και τηλεφωνική επικοινωνία ούτε για δείγμα. Ομολογώ ότι τα παλαιότερα μέλη με βοήθησαν στις σπουδές μου, στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο, αφού αρκετοί από τους καθηγητές ήταν μέλη της οργάνωσης. Κάπως έτσι έπιασα αμέσως δουλειά όταν αποφοίτησα, αφού ο διευθυντής της εταιρείας ήταν μέλος της Opus Dei».

Όταν οι numeraris προετοιμαστούν και υποστούν κανονική πλύση εγκεφάλου, τους εξαπολύουν σε προκαθορισμένους στόχους, που επιλέγονται από τα ηγετικά κλιμάκια της οργάνωσης και είναι είτε κορυφαία ηγετικά στελέχη επιχειρήσεων, είτε πολιτικοί, είτε διακεκριμένοι επιστήμονες, με σκοπό να τους προσηλυτίσουν. Κατά την διάρκεια της επαφής με τον «στόχο», η οργάνωση φροντίζει να δείξει την δύναμή της, αφού με διάφορες παροχές τον κάνει να πιστεύει ότι με την είσοδό του στην οργάνωση θα έχει ένα τεράστιο πολιτικοοικονομικό οργανισμό που θα τον υποστηρίζει ανά πάσα στιγμή. Όταν γίνουν μέλη της Opus Dei, ονομάζονται supernumeraries και με την σειρά τους είναι υποχρεωμένοι να πληροφορούν για το κάθε τι που συμβαίνει την κεντρική διοίκηση. Η οικονομική δύναμη της Opus Dei είναι τεράστια και, όταν χρειάστηκε η τράπεζα του Βατικανού την βοήθειά της για να καλύψει τα ανοίγματα που είχε με το σκάνδαλο της τράπεζας Ambrosiano, της έδωσε αμέσως σε ρευστό 400.000.000 δολάρια.

Τραπεζικά σκάνδαλα. Σχέσεις με τη Μαφία.

Επικεφαλής της τράπεζας του Βατικανού ήταν ο Αμερικανός Αρχιεπίσκοπος Paul Marcinkus, ο οποίος είχε αναλάβει τις οικονομικές δοσοληψίες με την Μαφία και γενικότερα όλες τις βρώμικες δουλειές του Βατικανού. Ο Vincenzo Calcara, στέλεχος του αμερικανικού σκέλους της Μαφίας, της Cosa Nostra, ομολόγησε ότι ήταν μέλος της επιτροπής που έδωσε ιδιοχείρως 6.000.000 δολάρια στον Marcinkus, σαν δωρεά της Cosa Nostra στο Βατικανό. Όταν ο αρχιμαφιόζος Calcara έφτασε στο αεροδρόμιο Fiomicino της Ρώμης, τον περίμεναν 3 λιμουζίνες μαύρου χρώματος και στην μία από αυτές ήταν –ποιος άλλος;- ο καρδινάλιος Marcinkus. Είχε πάει αυτοπρόσωπος στο αεροδρόμιο να υποδεχθεί τον υψηλό του προσκεκλημένο. Ο Calcara και οι υπόλοιποι μαφιόζοι έμειναν στον ξενώνα του Βατικανού, εκεί όπου φιλοξενούνται οι επίτιμοι προσκεκλημένοι του Παπα, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής των μαφιόζων στο Βατικανό, είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν με τον Παπα, αλλά και να ανταλλάξουν πληροφορίες, με το αζημίωτο βέβαια, για το αμοιβαίο συμφέρον Βατικανού και Μαφίας. Η τράπεζα του Βατικανού είναι αναμεμιγμένη και στο σκάνδαλο της τράπεζας Ambrosiano . Μια τράπεζα η οποία συνεργαζόταν στενά με το Βατικανό και ενίοτε χρησιμοποιείτο για παράνομες χρηματοδοτήσεις. Διευθυντής της τράπεζας ήταν ο Roberto Calvi, ο οποίος είχε συμφωνήσει με τον Marcinkus να βοηθήσει οικονομικά την Αλληλεγγύη του Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία με δεκάδες εκατομμύρια δολάρια και, σαν αντάλλαγμα. η τράπεζα του Βατικανού θα του έδινε εγγυητικές επιστολές ύψους δισεκατομμυρίων δολαρίων, έτσι ώστε να χρηματοδοτήσει τα ανοίγματα που είχε η τράπεζα. Το σχέδιο ήταν απλό, όμως ο Calvi, θέλοντας να κάνει την τράπεζά του το μεγαλύτερο πιστωτικό ίδρυμα στην Ιταλία, ανοίχτηκε με αποτέλεσμα να βουτηχτεί στα χρέη. Οι εγγυητικές επιστολές που είχε εκδώσει η τράπεζα του Βατικανού εξέπεσαν με αποτέλεσμα τα χρέη του Calvi να τα επωμισθεί η Αγία Έδρα μέσω του ΙΟR. Όμως οποίος εξαπατά το Βατικανό δεν ζει για πολύ -ας είναι καλά οι φίλοι της Αγίας Έδρας. Την άφεση αμαρτιών την έδωσαν στον Calvi με τρεις σφαίρες, μέλη της Μαφίας λίγο καιρό αργότερα, στο Λονδίνο, καθώς περπάταγε αμέριμνος.

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος II χαρακτηρίστηκει από τους Βατικανιστές ως ένας συντηρητικός Πάπας ο οποίος, μέσα από αμφιλεγόμενες συμμαχίες και συνεργασίες, κατάφερε να καταστήσει την Αγία Έδρα τον κυριότερο πόλο, μαζί με το Λευκό Οίκο, παραγωγής πολιτικής σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι ίδιοι κύκλοι λένε ότι αυτός έδωσε το πράσινο φως στην Καθολική εκκλησία της υπερσυντηρητικής Κροατίας για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ακόμη και τότε, που η υγεία του ήταν κλονισμένη, συνεχίζε να παρεμβαίνει καταλυτικά στην διεθνή πολιτική σκηνή. Το 1998 δέχτηκε στο Βατικανό τον Φιντέλ Κάστρο, ο οποίος ζήτησε τη βοήθεια της Αγίας Έδρας, έτσι ώστε να χαλαρώσει ο αποκλεισμός της Κούβας από τις ΗΠΑ. Ο Πάπας είπε ότι θα βοηθήσει τον Κάστρο, αρκεί να δείξει καλή διαγωγή. Σαν πρώτο βήμα, ο Φιντέλ Κάστρο, κατά την αναχώρηση του για την Κούβα, έδωσε άδεια να επισκεφτούν την Κούβα πάνω από 100 ιερείς της Καθολικής Εκκλησίας, με σκοπό να ανασυντάξουν την Καθολική Εκκλησία της χώρας.

Αναρτήθηκε από Romfaia στο

Κώδικας:

http://orthodoxia.forumup.gr/