Ο Michael Wright έφορος του τμήματος εφαρμοσμένης μηχανικής, στο Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου, έχει βασίσει τη νέα του ανάλυση στη λεπτομερή ακτινοσκόπηση του μηχανισμού , χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται γραμμική τομογραφία. Αυτή η διαδικασία αφορά τη μετακίνηση της πηγής των ακτινών –Χ, του φίλμ και του αντικειμένου που εξετάζεται, όλα σε σχέση το ένα με το άλλο, έτσι ώστε να εστιάζονται μόνο τα χαρακτηριστικά σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο. Η ανάλυση των τελικών εικόνων που συνεχίστηκε σε σύμπραξη με τον Allan Bromley, έναν ειδικό στους υπολογιστές από το Πανεπιστήμιο του Sydney, έδειξε την ακριβή θέση που είχε το κάθε εξάρτημα στη συσκευή, και υπέδειξε ότι ο Price έκανε λάθος σε αρκετά χαρακτηριστικά του μηχανισμού.
Σε κάποιες περιπτώσεις, (επισημαίνει ο Wright), o Price φαίνεται να έχει κάνει "μασάζ" στον αριθμό των οδοντωτών προεξοχών σε συγκεκριμένα εξαρτήματα, (τα περισσότερα από τα οποία είναι ομολογουμένως ημιτελή) με σκοπό να καταλήξει σε σημαντικές αστρονομικές αναλογίες. Συνεχίζει λέγοντας ότι ο λογαριασμός του Price επιδεικνύει εσωτερικές αντιφάσεις, επιλεκτική χρήση των στοιχείων και αθέμιτες εικασίες. Ειδικότερα, θεωρεί σαν δεδομένο έναν λεπτοδουλεμένο περιστροφικό μηχανισμό ο οποίος βοηθά μερικούς τροχούς να στρέφονται προς την σωστή κατεύθυνση.
Καθώς ένα πολύ μικρό μέρος του μηχανισμού έχει διασωθεί, δεν μπορούμε παρά να μαντεύουμε τα περισσότερα. Όμως ο Wright παρατήρησε ένα κύφωμα στο κέντρο του βασικού τροχού του μηχανισμού. Στα μάτια του, το κομμάτι αυτό υποδεικνύει την ύπαρξη ενός σταθερού κεντρικού τροχού γύρω από τον οποίο περιστρέφονταν άλλοι τροχοί. Αυτό καταργεί την ανάγκη για τον περιστροφικό μηχανισμό του Price και μας οδηγεί στην ιδέα ότι η συσκευή είχε σχεδιαστεί για να απεικονίσει μια συγκεκριμένη μορφή επικυκλικής κίνησης.
Οι αρχαίοι ‘Έλληνες πίστευαν σε ένα σύμπαν με κέντρο του τη Γη και εξηγούσαν τις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων χρησιμοποιώντας εξεζητημένα μοντέλα που βασίζονταν σε επίκυκλους όπου κάθε σώμα περιγράφει έναν κύκλο (τον επίκυκλο) γύρω από ένα σημείο που το ίδιο περιστρέφεται γύρω από τη γη. Ο Wright βρήκε στοιχεία που δείχνουν ότι ο μηχανισμός των Αντικυθήρων θα μπορούσε να αναπαράγει με ακρίβεια τις κινήσεις του ήλιου και της σελήνης, χρησιμοποιώντας ένα επικυκλικό μοντέλο που είχε επινοήσει ο Ίπαρχος, καθώς και τις κινήσεις της Αφροδίτης και του Ερμή, χρησιμοποιώντας το επικυκλικό μοντέλο του Απόλλωνα της Περγάμου.
Μια συσκευή που απλά αναπαριστούσε τις κινήσεις του ήλιου, της σελήνης, του Ερμή και της Αφροδίτης, δεν φαίνεται να έχει νόημα. Αν όμως ο μηχανισμός περιλάμβανε και ένα ανώτερο πρόσθετο τμήμα, το οποίο έχει χαθεί, θα μπορούσε να αναπαριστά τις κινήσει ακόμα τριών πλανητών που ήταν τότε γνωστοί – του Άρη, του Δία και του Κρόνου. Με άλλα λόγια, ο μηχανισμός ίσως είχε τη δυνατότητα να προβλέπει τις θέσεις των γνωστών ουράνιων σωμάτων σε κάθε δεδομένη στιγμή με αρκετά μεγάλο βαθμό ακρίβειας, χρησιμοποιώντας χάλκινες βελόνες σε έναν δίσκο που έφερε γύρω του το σύνολο του ζωδιακού κύκλου.
πηγη pathfinder
Φόρουμ 
