Ισλαμισμός

ΠΕΡΙ ΜΩΑΜΕΘ...



Ο Μωάμεθ θεωρείται από τους μουσουλμάνους προφήτης του ενός και αληθινού Θεού (που δεν διαφέρει από τον δικό μας).

Και όμως διαφέρει! Ο Θεός που θεωρούν οι Χριστιανοί ως αληθινό (ο «δικός μας»...) είναι Πατήρ Υιός και Άγιο Πνεύμα, κοινωνία τριών διακριτών προσώπων με κοινή ουσία, που ονομάζουμε Αγία Τριάδα, και το δεύτερο Πρόσωπό Της ενσαρκώθηκε στον Ιησού που λατρεύεται ως Θεάνθρωπος. Όμως ο θεός που πρεσβεύουν οι Μουσουλμάνοι έχει ένα πρόσωπο και θυμίζει την εβραϊκή αντίληψη περί Θεού, ενώ η Αγία Τριάδα θεωρείται από τους Μουσουλμάνους πολυθεϊσμός και ειδωλολατρία.
Ο Θεός Πατήρ των Χριστιανών αποκαλεί τον Ιησού «Υιό Του αγαπητό» και ο Ιησούς λέει ότι όποιος είδε Αυτόν, είδε τον Πατέρα. Όμως οι Μουσουλμάνοι λένε ότι ο Ιησούς ένας προφήτης και όχι Υιός Θεού. Μάλιστα δεν είναι καν ο μεγαλύτερος προφήτης, γιατί ο μεγαλύτερος θεωρείται ο Μωάμεθ. Αυτές τις διαφορές μπορούν να τις διαπιστώσουν και οι μη Χριστιανοί παρατηρητές.
Οι Χριστιανοί πάλι, που θεωρούν τον Ιησού Υιό του αληθινού Θεού και το λόγο Του αληθή και θεόπνευστο, έχουν κατά νου ότι ο Ιησούς είχε πει ότι ο τελευταίος προφήτης ήταν ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, κι όποιος έρθει μετά από τον ίδιο τον Ιησού θα είναι ψευδόχριστος και ψευδοπροφήτης. Για τους Χριστιανούς ένας Θεός που είπε δια του Ιησού αυτά και μετά δια του Μωάμεθ είπε άλλα, ή είναι παλαβός (οπότε δεν είναι Θεός) ή είναι αναξιόπιστος (οπότε δεν είναι Θεός) ή δεν είναι ο ίδιος... αλλά άλλος «θεός».

" O ίδιος ο Μωάμεθ δεν ανέτρεψε τα στοιχειώδη δείγματα ανθρωπιάς. Ο Μωάμεθ ήταν ένας προφήτης που κήρυξε την αγάπη. Ο ιερός πόλεμος ανήκει σε αιρετικό λόγο, που υιοθετήθηκε όμως από τους σουλτάνους, γιατί βόλευε τα επεκτατικά τους σχέδια. (βλέπε όποιος σκοτώνει άπιστο πάει στον παράδεισο με τα ουρί κλπ)".

Μέχρι την επικράτηση της θρησκείας του Μωάμεθ, οι Άραβες ζούσαν από την κτηνοτροφία και τις ληστρικές επιδρομές, που ονομάζονταν «ράτζια» και θεωρούνταν ευγενές επάγγελμα. Τα «στοιχειώδη δείγματα ανθρωπιάς» που ανέφερα είναι ότι η ράτζια απαγορευόταν κατά τους «Ιερούς Μήνες» Ρατζάμπ, Διγάανταχ, Διχάτζαχ και Μοχάρραμ, και ότι απαγορευόταν να εμποδίζεται ο εχθρός ν' ανεφοδιαστεί με νερό. Όποια πατριά παραβίαζε τον άγραφο νόμο περί νερού ήταν σαν να είχε προσβάλλει όλες τις άλλες πατριές και αντιμετωπιζόταν πολύ σκληρά από αυτές. Όμως, όταν με την επικράτηση του Ισλάμ, ο ίδιος ο Μωάμεθ (και όχι κάποιοι «αιρετικοί» που ήρθαν μετά) δίδαξε κι εφάρμοσε τον «ιερό πόλεμο», παραβίασε τα παραπάνω στοιχειώδη δείγματα ανθρωπιάς των Αράβων. Συγκεκριμένα και συνοπτικά:
Για 3 χρόνια ο Μωάμεθ συγκέντρωνε τα «μηνύματα του αρχαγγέλου Γαβριήλ» και προσπαθούσε να πείσει τους πλούσιους συγγενείς του ότι είναι ο τελευταίος προφήτης που έστειλε ο Θεός κι όλοι έπρεπε να τον ακολουθήσουν. Καθώς αυτοί δεν πείθονταν με τα λόγια, άρχισε τις απειλές ότι θα πήγαιναν στην κόλαση, σύμφωνα με την εντολή του Κορανίου «και φόβιζε τους συγγενείς σου και να είσαι μεγαλόψυχος με όσους πιστούς σε ακολουθούν, και αν δεν σε πιστεύουν πες τους ότι σιχαίνομαι τις πράξεις τους». Μετά άρχισε να υποκινεί τους Άραβες εναντίον της δικής του πατριάς, της Κορέις (ή Γορέις) κι άρχισε να ετοιμάζεται για επίθεση στέλνοντας κάποιους νεοφώτιστους στην Αιθιοπία να ζητήσουν βοήθεια. Οι συμπολίτες του τον κατάλαβαν και του ζήτησαν να φύγει από τη Μέκκα, και τελικά τον καταδίωξαν καθώς αυτός δεν έφευγε αλλά εξακολουθούσε να απειλεί. Όλα αυτά τα χρόνια είχε αποκτήσει πολλούς εχθρούς και 150 οπαδούς.
Ο Μωάμεθ κατέφυγε στη Γιάθρηππα, που ονόμασε Μεδίνα, υπέγραψε με τους Εβραίους της πόλης συνθήκη όπου τους αναγνώριζε ίσα δικαιώματα με τους Μουσουλμάνους, και διακήρυξε ότι όλοι οι Μουσουλμάνοι πρέπει να προσεύχονται προς την Ιερουσαλήμ. Όσο ήταν στη Μέκκα, και το πρώτο εξάμηνο της παραμονής του στη Μεδίνα, υποστήριζε ότι η ράτζια απαγορεύεται γιατί «η βιαιοπραγία αυτή δεν αρμόζει στους πιστούς του μοναδικού Θεού». Μετά όμως άρχισε να λέει ότι η ράτζια απαγορεύεται μόνο μεταξύ των Μουσουλμάνων, ενώ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να την κάνουν οι πιστοί στους άπιστους, με την προϋπόθεση ότι δεν θα γίνει κατά τους απαγορευμένους για πόλεμο μήνες, και ότι το 1/5 της λείας θα παραδίδεται στη μουσουλμανική κοινότητα. Όμως το 624, στην αρχή του μήνα Ρατζάμπ, έδωσε εντολή σε 12μελή ομάδα να επιτεθεί σε μικρό καραβάνι. Οι κάτοικοι της Μεδίνας ζήτησαν εξηγήσεις, κι αυτός αρχικά είπε ότι έγινε λάθος ερμηνείας των εντολών του, αλλά μετά «κατέβηκε» από τον Αλλάχ το εδάφιο: «Σου διαμαρτύρονται γιατί επέτρεψες τη σύγκρουση και την αιματοχυσία κατά τη διάρκεια του απαγορευμένου για πόλεμο μήνα; Πες τους ναι, ο πόλεμος απαγορεύεται σ' αυτό το μήνα, αλλά όχι ο πόλεμος που διαπράττεται στον δρόμο του Αλλάχ». Έτσι ο Μωάμεθ βγήκε κι από πάνω, ενώ είχε παραβιάσει αυτά που έλεγε ως τότε... και το στοιχειώδες δείγμα ανθρωπιάς που για αιώνες σέβονταν οι Άραβες.
Στο 2ο έτος της Εγίρας, τέλος του 623 ο Μωάμεθ ειδοποιήθηκε ότι ερχόταν μεγάλο καραβάνι και στις 15 Μαρτίου 624 οργάνωσε τον πρώτο «Ιερό Πόλεμο», όπου απέκλεισε στον «εχθρό» όλες τις μικρές γεωτρήσεις νερού, παραβιάζοντας κι άλλο ιερό κανόνα των Αράβων, που κι αυτός αποτελούσε δείγμα ανθρωπιάς. Άφησε μόνο μια γεώτρηση, γύρω από την οποία δόθηκε η τελική μάχη. Οι Μουσουλμάνοι νίκησαν εκεί τους εμπόρους και ταξιδιώτες και άρπαξαν 50,000 δηνάρια και τα πλούσια εμπορεύματα που μετέφεραν περισσότερες από 1000 καμήλες. Μετά ο «προφήτης» σκότωσε με τα χεράκια του δύο ποιητές, που είχαν εκφράσει στα ποιήματά τους δυσαρέσκεια για τον Ισλαμισμό, και τα σώματά τους ρίχτηκαν στο πηγάδι μαζί με σώματα μελών της πατριάς του, που κατ' άλλους ήταν 15 και κατ' άλλους 70. Ακολούθως ο Μωάμεθ και οι Μουσουλμάνοι τσακώθηκαν για τα λάφυρα και τότε «κατέβηκε» το εξής εδάφιο: «Σε ρωτάνε τι θα γίνει με τα λάφυρα πολέμου; Πες τους ότι αυτά αφορούν τον Αλλάχ και τον Προφήτη του κι αφήστε τις διαφωνίες αν είστε πραγματικά πιστοί».
Στη συνέχεια ο ίδιος ο Μωάμεθ παραβίασε κι άλλα που έλεγε το Κοράνι και πρόσθεσε νέες «αποκαλύψεις», όταν αρχικά είπε ότι οι Μουσουλμάνοι δεν πρέπει να προσεύχονται προς την Ιερουσαλήμ αλλά προς την Μέκκα. Αυτό δικαιολογήθηκε με το νέο εδάφιο «οι ανόητοι άνθρωποι ρωτάνε για ποιον λόγο άλλαξαν οι άλλοι (Μουσουλμάνοι) την κατεύθυνση της προσευχής; Πες τους ότι η Ανατολή και η Δύση ανήκουν στον Αλλάχ και Εκείνος όποιον θέλει οδηγεί σε ορθό δρόμο». Έπειτα ακολούθησε 14ήμερη πολιορκία της Εβραϊκής αγοράς της Μεδίνα και εκδίωξη των Εβραίων από την πόλη (με τον όρο να μη φορτώσουν πολύ τα ζώα τους, ώστε να μείνουν αρκετά πίσω για να τ' αρπάξουν οι Μουσουλμάνοι). Στη συνέχεια τα πρότερα εδάφια «ο Εβραίος να μείνει πιστός στην θρησκεία του κι ο Μουσουλμάνος στη δική του» και «οι Εβραίοι και οι Χριστιανοί που πιστεύουν στον Αλλάχ και στην Δευτέρα Παρουσία δεν αποτελούν κίνδυνο» ήρθαν να τα συμπληρώσουν άλλα νέα: «Οι Άραβες υπερέχουν από το λαό του Αβραάμ», «ο Αβραάμ ούτε Εβραίος ήταν, ούτε Χριστιανός, αλλά ένας καθαρής πίστης Μουσουλμάνος», «όπου δείτε τους άπιστους σκοτώστε τους στο δρόμο του Αλλάχ». Ο Μωάμεθ έδωσε πια εντολή στους οπαδούς του να σκοτώνουν τους Εβραίους όπου κι αν τους βρουν. Νομίζω δεν χρειάζεται να παραθέσω άλλα για να γίνει φανερό ότι ο Μωάμεθ δεν κήρυξε καμμία αγάπη και ο λόγος που χρησιμοποιείται για τζιχάντ μέχρι σήμερα δεν είναι ο αιρετικός, αλλά ο αυθεντικός, ο λόγος του ιδρυτή.

" A κόμη κι ο χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε από κάποιους επιτήδειους με ιδιοτελείς σκοπούς".

Ασφαλώς, αλλά για να τον χρησιμοποιήσουν οι επιτήδειοι χρειάστηκε να τον διαστρέψουν πρώτα! Ενώ εδώ το πρόβλημα εντοπίζεται στην πρωτογενή πηγή και διδαχή της θρησκείας.

" Αποσπάσματα από το κοράνι: Κανείς από εσάς δεν είναι ένας πιστός, έως ότου αρχίσει να επιθυμεί για τον αδελφό του, εκείνο που επιθυμεί για τον εαυτό του.

The best of alms is that which the right hand giveth, and the left hand knoweth not of.

No man is true in the truest sense of the word but he who is true in word, in deed and in thought.

Every good act is charity....Your smiling in your brother's face, is charity; and your exhorting mankind to virtuous deeds, is charity; and your prohibiting the forbidden, is charity; and your showing men the road, in the land in which they lose it, is charity; and your assisting the blind, is charity."

Ασφαλώς υπάρχουν στο κοράνι τέτοια εδάφια, τα οποία είναι αντιγραφή από την εβραϊκή και χριστιανική γραφή και αναιρούνται από άλλα! Επιπλέον ο Ιησούς παρουσίασε τον «πλησίον» στο πρόσωπο του αλλοεθνούς κι ετερόδοξου (αιρετικού) προς τους Ιουδαίους Σαμαρείτη, ενώ οι διδαχές του Κορανίου περί καλοσύνης αναφέρονται συνήθως σε Μουσουλμάνους.

"Δεν προσπαθώ να σου πω ότι το κοράνι είναι ιερό και πρέπει να το ακολουθούμε, αλλά σαν καλοί χριστιανοί και πάνω απ' όλα Άνθρωποι, θα πρέπει να σεβόμαστε την θρησκεία του καθένα και να μην υποτιμάμε καμία".

Η θέση μου έχει ως εξής: Ασφαλώς και σέβομαι κάθε άνθρωπο και την ελεύθερη επιλογή του να πιστεύει ό,τι θέλει. Δεν διαφωνώ να έχουν οι Μουσουλμάνοι τζαμιά όπου να λατρεύουν τον Αλλάχ, και δεν επιθυμώ ούτε να τα κατεδαφίσω τα τζαμιά αυτά, ούτε να τα κάψω. Δεν μου αρέσει η δημοσιοποίηση των γνωστών προσβλητικών σκίτσων που προσβάλλουν το θρησκευτικό συναίσθημα των Μουσουλμάνων κτλ. Από την άλλη είμαι απόλυτα σίγουρη ότι αν έβγαινε σήμερα ένας τέτοιος θρησκευτικός ηγέτης σαν τον Μωάμεθ, η κίνησή του θα χαρακτηριζόταν σέχτα επικίνδυνη για την ανθρωπότητα που εξαπλώνεται μέσω όχι απλά πνευματικής τρομοκρατίας, αλλά φυσικής βίας, και δημιουργήθηκε με ιδιοτελείς σκοπούς. Αυτή είναι και η δική μου γνώμη για την εν λόγω θρησκεία. Ο δε Μωάμεθ από τις πράξεις του και τα λεγόμενά του αποδεικνύεται αμετανόητος δολοφόνος, πλεονέκτης, άρπαγας, και τρομοκράτης. Αλλά και θρησκευτικός απατεώνας, γιατί μόνο τέτοιος μπορεί να είναι κάποιος που δηλώνει «προφήτης του Θεού» και παράλληλα «αγαπά τρία πράγματα, πρώτον τη γυναίκα (πράγμα δηλ. η γυναίκα), δεύτερον το... άρωμα, και ΤΡΙΤΟΝ (και τελευταίον...) την προσευχή». Επιπλέον ο Μωάμεθ παρά τη γυναικομανία του - όταν πέθανε άφησε πίσω του 13 συζύγους κι 11 παλλακίδες, ενώ δυο ακόμα σύζυγοί του πέθαναν πριν από αυτόν - θεωρούσε τις γυναίκες κατώτερα όντα, όπως φανερώνουν οι διατάξεις που θέσπισε. Να σημειωθεί ότι την τελευταία του σύζυγο Άιεσα, κόρη του Αμπού Μπακρ, την είχε παντρευτεί όταν εκείνη ήταν 7 ετών. Ο ιστορικός Tabari γράφει ότι πιστεύει πως δεν συνουσιάστηκε μαζί της παρά αφού έγινε... 9 ετών και ήταν πια «ενήλικη», σύμφωνα όμως με τη διήγηση της ίδιας που παραθέτει, ο «προφήτης» ήρθε σε επαφή μαζί της αμέσως μετά το γάμο της σε ηλικία δηλ. 7 ετών. Είτε 7 είτε 9 ετών ήταν η νύφη, ο γαμπρός - που ήταν πλέον σε ώριμη ηλικία - ήταν ασφαλώς παιδεραστής...
Λυπάμαι αν αυτά θίγουν το θρησκευτικό συναίσθημα του οποιουδήποτε, αλλά αυτή είναι η ιστορική πραγματικότητα. Όποιος θέλει να πιστεύει τέτοιον προφήτη με γεια του με χαρά του, δεν πρόκειται να τον κοροϊδέψω. Δεν πρόκειται όμως και να αποσιωπήσω τα ιστορικά γεγονότα σε συζήτηση, ούτε να δεχτώ ότι ένας άνθρωπος με τέτοιο ποιόν είναι προφήτης του Θεού, επειδή είναι πολλοί αριθμητικά αυτοί που το πιστεύουν.
Όσο για το Κοράνιο, συμμερίζομαι απόλυτα τη γνώμη του Ε. Σδράκα: «μολονότι υπό των πιστών του Μωάμεθ υπολαμβάνεται ως ουρανόπεμπτον και θεόπνευστον ... είναι ως προς την μορφήν και το περιεχόμενον αυτού εν φιλολογικόν κακότεχνον βιβλίον, εν ω περιέχονται αι διαρκώς μεταβαλλόμεναι πεποιθήσεις του Μωάμεθ, ένεκα των εκάστοτε επικρατουσών συνθηκών και των εκάστοτε πολιτικών επιδιώξεων αυτού» (Εγχειρίδιον ιστορίας των θρησκευμάτων, Θεσσαλονίκη 1966, σελ. 254).