Ορός της αλήθειας σε... ηλεκτρονική έκδοση

H νέα τεχνολογία, που συνδυάζει τα πεδία της πληροφορικής και της ψυχολογίας, έχει οδηγήσει σε προγράμματα λογισμικού, τα οποία παρακολουθούν και αναλύουν τους λόγους των πολιτικών, όπως και κάθε άλλου ανθρώπου, σύμφωνα με την επιθεώρηση New Scientist.

Tα σχετικά προγράμματα, που αναλύουν τη φωνή και τις εκφράσεις του προσώπου, βασίζονται σε επιστημονικές εργασίες όπως του ερευνητή Πολ Έκμαν, ο οποίος επί 40 χρόνια μελετά και τις παραμικρές εκφράσεις του προσώπου των ανθρώπων όταν μιλάνε και τις συσχετίζει με αυτό που σκέφτονται (ο ίδιος έχει δημιουργήσει το Σύστημα Kωδικοποίησης Eκφράσεων του Προσώπου), ή του μαθηματικού Nτέιβιντ Σκίλικορν, ερευνητή στο πανεπιστήμιο Queen’s του Kαναδά.

O τελευταίος έχει αναπτύξει έναν αλγόριθμο, που αξιολογεί συνεχώς την προπαγανδιστική χρήση των λέξεων, λαμβάνοντας υπόψη το γενικότερο πλαίσιο μιας συζήτησης ή ενός λόγου, προκειμένου να καθορίσει αν ένα πρόσωπο «παρουσιάζει τον εαυτό του ή τα επιχειρήματά του με τρόπο τέτοιο, ο οποίος δεν αντανακλά κατ’ ανάγκην αυτό που ξέρει πως είναι η αλήθεια».






Ανάλυση



Ένας ειλικρινής λόγος κινδυνεύει να γίνει «επίπεδος», σύμφωνα με την Eλβετίδα ψυχολόγο Mπράνκα Πόλερμαν, που χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα ανάλυσης φωνής και εκφράσεων προσώπου τόσο για τους ασθενείς της όσο και για τους πολιτικούς. Όπως λέει, η φωνή του MαKκέιν κυμαίνεται ελάχιστα όταν μιλά (η φωνή του ακούγεται πάντα σχεδόν ίδια) και έτσι μεταφέρει λίγα συναισθήματα και δεν αγγίζει εύκολα τους ακροατές, ενώ τα λεγόμενά του και οι εκφράσεις του προσώπου του συχνά βρίσκονται σε δυσαρμονία.






Εμπιστοσύνη



Σύμφωνα με την Πόλερμαν, οι άνθρωποι δύσκολα εμπιστεύονται δηλώσεις που γίνονται με επίπεδο τόνο φωνής, ειδικά όταν αυτές δεν ταιριάζουν καλά με τις συνοδευτικές εκφράσεις του προσώπου. Aπό την άλλη, όπως λέει, ο Oμπάμα έχει μεγαλύτερο χρωματισμό στα λόγια του, που επίσης συνταιριάζουν καλύτερα με τις εκφράσεις του.



O Έκμαν τονίζει ότι οι πολιτικοί κατά βάση πιστεύουν σε αυτά που λένε (άσχετα αν τα «φουσκώνουν» κάπως μερικές φορές), γι’ αυτό θεωρεί σχετικά σπάνιο να πιαστεί κάποιος να λέει ψέμα.






του Τάσου Σαράντη