Περί της θεωρίας της δι' εξελίξεως καταγωγής του ανθρώπου

Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης

Περί της θεωρίας της δι' εξελίξεως καταγωγής του ανθρώπου

(Από το βιβλίο "Μαρτυρίες Προσκυνητών. Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης. 1924-1994", Εκδόσεις "ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ", Επιμέλεια: Νικόλαος Δ. Ζουρνατζόγλου, Επισμηναγός Ε.Α., Κεφ. Γ': Μαρτυρίες Αγιορείτου Μοναχού Η., σελ. 113-118)



Ως γνωστόν η θεωρία αυτή (όντως θεωρία, υπόθεσις και όχι αποδεδειγμένο συμπέρασμα) έχει υποστεί από της εμφανίσεώς της μέχρι σήμερα άπειρες αναθεωρήσεις. Εκείνο, όμως, που δεν μπορεί να γίνη ανεκτόν είναι το γεγονός ότι αρκετές φορές υπερβαίνοντας τα όριά της -και με όχι τίμια μέσα- προσπάθησε να περιβληθή τον τίτλο αποδεδειγμένης αρχής, και ως τοιαύτη -τό και χειρότερον- να γίνη υλικόν εκμεταλλεύσεως και όπλον στα χέρια αθέων και υλιστών, για να πολεμήσουν την σχετική αγιογραφική διδασκαλία.

Στις αρχές της δεκαετίας του '80, εξ αφορμής κάποιων ευρημάτων, αλλά και λόγω συμπληρώσεως εκατονταετίας από τον θάνατον του Καρόλου Δαρβίνου (1882), του πρώτου συστηματικού υποστηρικτού της, επανήλθε στο προσκήνιο και στην δημοσιότητα.

Στον Ελλαδικό χώρο την προπαγάνδιζε δυστυχώς κάποιος κληρικός, ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, έφθανε να υποστηρίζη την εκ του πιθήκου δι' εξελίξεως καταγωγήν του ανθρώπου! Προσπάθησε μάλιστα, δια να αποφύγη τις αποδοκιμασίες των πιστών και την ενδεχομένην επίπληξιν ή και καταδίκην του από την Εκκλησίαν, με (παρ)ερμηνευτικά τεχνάσματα να συμβιβάση τις πεποιθήσεις του με την διήγησιν της Παλαιάς Διαθήκης.


Ο μακαριστός Γέροντας Παΐσιος πόνεσε πολύ με το ολίσθημά του, αλλά και διότι, λόγω της ιδιότητός του και της σοφιστικής ικανότητός του, κινδύνευαν να οδηγηθούν εις την πλάνην αστήρικτες ψυχές. Αντέδρασε απαντώντας και ανασκευάζοντας τις παρερμηνείες, αλλά και προτρέποντας και άλλους αρμοδίους -κληρικούς, θεολόγους- να λάβουν θέσιν, ώστε να προφυλαχθούν οι πιστοί. Είχε μάλιστα και σε φωτοτυπίες συγκεντρωμένα κατάλληλα αποσπάσματα από την Παλαιά Διαθήκη ή από σχετικές Πατερικές ερμηνείες και τα έδιδε στους προσερχομένους δια να υποβοηθούνται και να μην παρασύρωνται. Όταν πληροφορήθηκε ότι ο εν λόγω κληρικός παρέμενε αμετανόητος, χρησιμοποίησε πολύ αυστηρή γλώσσα και προειδοποίησε ότι, αν συνεχίση, θα δεχθεί την παιδαγωγική επέμβασιν του Θεού.


Ακολούθως θα παρατεθούν ενδεικτικώς λίγες περιπτώσεις που διασώσαμε στην μνήμη μας, για να φανή πιο συγκεκριμένα η στάσις του Γέροντος.

α. Πήγε να συνεορτάση την νύκτα της Αναστάσεως (μάλλον το έτος 1983 ή 1984) με γνωστούς του πατέρες σε κελλί που πανηγύριζε. Πριν αρχίση η ανάγνωσις των Πράξεων των Αποστόλων, ανεφέρθη εκτενώς και με έντονο τρόπο στο εν λόγω θέμα, που ήτο τότε πρόσφατον.
Υπογράμμισε ιδιαιτέρως το εξής ευστοχώτατον δια την περίστασιν απόσπασμα από την προ διημέρου αναγνωσθείσα, κατά την Θείαν Λειτουργίαν της μεγάλης Πέμπτης, περικοπήν εκ του βιβλίου του Ιώβ, το οποίον, παρά την επικαιρότητά του, είχε διαφύγει της προσοχής όλων των παρευρισκομένων: «η συ λαβών γην πηλόν έπλασας ζώον και λαλητόν αυτόν έθου επί γης;» (Ιώβ, λη', 14). Τόνισε κυρίως τα εξής δύο σημεία, «γην πηλόν» και «ζώον... αυτόν» (αρσενικού γένους), δια των οποίων σαφέστατα εμφαίνεται η απ' ευθείας εκ «γης πηλού» δημιουργία του ανθρώπου.

β. Του μετεφέρθη από κάποιον το ακόλουθο προβαλλόμενο σοφιστικό επιχείρημα:

- Η εκ του πιθήκου προέλευσις του ανθρώπου δεν αντιτίθεται στην διήγησιν της Γενέσεως, αφού μπορούμε στο σχετικό χωρίον «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον χουν από της γης» (Γεν. β', 7) να εννοήσωμεν ότι ο «χους από της γης», που εχρησιμοποίησεν ο Θεός δια την πλάσιν του ανθρώπου, ήτο ο πίθηκος (!)


Και ο Γέροντας απάντησε αμέσως, αποστομωτικά και με ιερή αγανάκτησιν με τα εξής τρία επιχειρήματα:

(1) - Δεν είχε ανάγκη ο Θεός από ανταλλακτικά!

(2) - Άλλωστε ο τρόπος δημιουργίας του ανθρώπου -«ποιήσωμεν άνθρωπον κατ' εικόνα ημετέραν...» (Γεν. α', 26) και «έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον» (Γεν. β’, 7)- διαφέρει κατά πολύ από τον τρόπον δημιουργίας των ζώων -«Και είπεν ο Θεός· εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά... εξαγαγέτω η γη... τετράποδα...» (Γεν. α', 20-25)- και η διαφορά αυτή δείχνει την ιδιαίτερη μέριμνα του Θεού για το πλάσμα Του (τον άνθρωπον).

(3) - Ο Λόγος του Θεού, όταν σαρκώθηκε, έλαβε σάρκα ανθρώπου και όχι σάρκα πιθήκου!!!



Πέραν τούτων, ο Γέροντας, προορώντας και τις επιπτώσεις από την αποδοχήν του ανωτέρω πονηρού σοφίσματος, λίγες ημέρες μετά από αυτήν την συζήτησιν, εν ιερά αγανακτήσει επεξήγησε σε δύο Πατέρες:

«Τώρα στην αρχή, για να μην υπάρχουν αντιδράσεις, λένε: "Δεν αρνούμαστε τον Θεό, ούτε την Αγία Γραφή. Απλά, για να μην φαίνεται ότι πάμε αντίθετα σε όσα λένε μεγάλοι επιστήμονες, παίρνουμε συμβολικά τον 'χουν' και λέμε ότι ο Θεός πήρε πίθηκο για σώμα και του 'ενεφύσησε' την ψυχή.
Να δήτε όμως, στη συνέχεια, όταν το δεχθούνε αυτό πολλοί χριστιανοί, που τα ερμηνεύουνε με το μυαλό, μετά θα μας πούνε: "Ε, καλά τώρα... Ενεφύσησε ψυχή... Για ένα 'φου', για αέρα, θα συζητάμε; Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Αφού ο πίθηκος ήταν ζωντανός! Είχε 'πνοή ζωής'. Αυτή είναι η ψυχή. Η ζωή". (!!!)
Και μετά μερικά χρόνια, αφού το δεχθούνε κι αυτό [= οι 'χριστιανοί'], θα μας πούνε: "Ποιός Θεός του Αδάμ και της Εύας;... Εντάξει· δεν λέμε ότι γίνανε όλα από μόνα τους. Υπάρχει μία ανωτέρα Δύναμις. Η Φύσις" (!!!) Δηλαδή τελικά εκεί πέρα θα το πάνε: "Ούτε ψυχή, ούτε Θεός"!!!»


γ. Γνωστός του θεολόγος είχε τιτλοφορήσει ένα βιβλίο του αναφερόμενο στον άνθρωπον με τον τίτλο «Ζώον θεούμενον». Ο Γέροντας είχε στενοχωρηθή πολύ και είχε εκφράσει την αντίθεσίν του. Οι δύο λέξεις, φυσικά, προέρχονται από σχετικό χωρίο του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, αλλά είναι αποσπασματικά παρμένες από αυτό. Ο πατήρ Παϊσιος εξήγησε σχετικά ότι, όπως είναι ξεκομμένες οι λέξεις από το χωρίο και ενωμένες μεταξύ τους, "μπορεί να τις εκμεταλλευθούν για να υποστηρίξουν αυτές τις χαμένες θεωρίες, που διαδίδουν στις ημέρες μας". Και πρόσθεσε: "Ο Άγιος Γρηγόριος, αν ζούσε σήμερα, αλλοιώς θα εκφραζόταν" (ενν: για να μην δώση αφορμή για παρερμηνείες).

δ. Κάποιος νεαρός μοναχός είχε διαβάσει μερικές ορθολογιστικές απόψεις, όσον αφορά την αγιογραφική διήγησιν περί δημιουργίας, οι οποίες εμμέσως έθεταν εν αμφιβόλω την θεοπνευστία της. Συγκεκριμένα, υπεστηρίζετο ότι ο προφήτης Μωϋσής χρησιμοποίησε διάφορες παλαιότερες προφορικές παραδόσεις και τις γνώσεις της εποχής του, για να καταγράψη την εν λόγω διήγησιν. Επειδή ο συγγραφεύς ήταν κληρικός, ο οποίος εφημίζετο δια τις κατά τα άλλα, ως επί το πλείστον, ορθόδοξες και παραδοσιακές θέσεις του, ο μοναχός επηρεάστηκε. Σε σχετική συζήτησιν ανέφερε στον πατέρα Παΐσιο αυτές τις απόψεις. Ο Γέροντας εμφανώς στενοχωρημένος απάντησε:
- Βρέ παιδάκι μου!... «Θείω καλυφθείς ο βραδύγλωσσος γνόφω...!!!» Καλά, απορώ! Τα ψέλνετε [σημειωτέον ότι ήταν ημέρες Πεντηκοστής, που εψάλετο η ανωτέρω καταβασία] και δεν προσέχετε τι ψέλνετε!

ε. Άλλοτε, περιπαίζοντας με εύθυμο, αλλά και ευφυέστατο, τρόπο τις σχετικές θεωρίες περί δημιουργίας του ανθρώπου δια της αυτομάτου αυτοεξελίξεως των οργανισμών από τους ατελέστερους σε τελειότερους, ανέφερε: "Αν η δεκαοχτούρα πη δεκαεννιά, θα της βάλω είκοσι (άριστα)"· προφανώς υπογραμμίζοντας την διαφοράν μεταξύ αλόγων ζώων και λογικού ανθρώπου. [Ενώ, δηλαδή, η δεκαοχτούρα -όπως και όλα τα άλογα ζώα- από της δημιουργίας της από τον Θεό μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να προοδεύση και εξελιχθή έστω και ελάχιστα (από το 18, που έλεγε, να πη 19), εν αντιθέσει ο λογικός άνθρωπος έλαβε από τον Θεό την δυνατότητα να προοδεύη και εξελίσσεται διαρκώς.]



πηγη :

Κώδικας:

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=938

Παράθεση :

Ως γνωστόν η θεωρία αυτή (όντως θεωρία, υπόθεσις και όχι αποδεδειγμένο συμπέρασμα) έχει υποστεί από της εμφανίσεώς της μέχρι σήμερα άπειρες αναθεωρήσεις.

Λέγεται θεωρία γιατί έτσι λειτουργεί η επιστήμη, με θεωρίες.
Επίσης (ευτυχώς) αναθεωρείτε άπειρες φορές, τουτέστιν τελειοποιείται με νέα δεδομένα διότι πάλι έτσι λειτουργεί η επιστήμη, η οποία (ευτυχώς) δεν λειτουργεί δογματικά. (η τουλάχιστον προσπαθεί να μη λειτουργεί δογματικά)..
Για να αποδειχθεί η θεωρία της εξέλιξης ... ειδικότερα η μακρο-εξέλιξη να αποδειχθεί άμεσα παρατηρησιακά είναι αδύνατον διότι απλά η φυσική εξέλιξη λειτουργεί σε κλίμακες εκατομμυρίων ετών και ο πολιτισμός μας έχει ζήσει λίγο οι άνθρωποι ζουν ελάχιστα και τα δεδομένα που έχουμε είναι μόλις για λίγα εκατοντάδες χρόνια..
Άλλα η εξέλιξη έχει αποδειχθεί έμεσα μέσω των παρατηρήσεων του αρχείου των απολιθωμάτων και των χιλιάδων ειδών που εξαφανίστηκαν στο μακρινό παρελθόν και των χιλιάδων νέων μεταβατικών ειδών-κλάδων που εμφανίστηκαν στη θέση τους καταλαμβάνοντας τον εξελικτικό χώρο.
Έχει αποδειχθεί επίσης στη μοριακή βιολογία σε μικρή κλίμακα η λεγόμενη μικροεξέλιξη.. Ένας ιός εξελίσεται μεταβάλετε μεταλλάσετε σε νέο είδος ιού προκειμένου να αντιμετωπίση ένα εχθρικό γι'αυτόν περιβάλλον.
Έχει αποδειχθεί επίσης στο ότι όλα τα έμβρυα στα πρώτα στάδια της ζωής είναι ίδιας μορφής ,, νυχτερίδες, γουρούνια, άνθρωποι, ίδια...
Έχει αποδειχθεί επίσης η τεχνητή εξέλιξη δηλαδή η εξέλιξη με επέμβαση νοημοσύνης(ανθρώπου) ήτοι με την δημιουργία δεκάδων νέων ειδών επιλεγμένης διασταύρωσης σκύλων.. γάτες, γελάδες, ήμερα γουρούνια .. άλλα οικόσιτα ζωα.. αλλά και καβουριών μορφής σαμουράι στην Ιαπωνία επειδή δεν ψαρεύονται λόγω ενός τοπικού μύθου.. ένα σωρό νέα ειδη ζώων που δημιούργησε ο σύγχρονος άνθρωπος. Πριν τον πολιτισμό, πριν 10000-30000 χρόνια απλά δεν υπήρχαν!

Αυτα τα λίγα για την ώρα και αν θες το συζητάμε κι'αλλο..

δεν διαφωνω ως προς την θεωρια της εξελιξης γενικοτερα,αλλωστε υπαρχουν τοσα στοιχεια ως προς αυτο...διαφωνω ως προς το την θεωρια οτι ο ανθρωπος προερχεται εξ πιθηκου...
αν συμφωνεις σε αυτην την θεωρια πολυ ευχαριστως να το συζητησουμε

Yermak έγραψε:

Έχει αποδειχθεί επίσης η τεχνητή εξέλιξη δηλαδή η εξέλιξη με επέμβαση νοημοσύνης(ανθρώπου) ήτοι με την δημιουργία δεκάδων νέων ειδών επιλεγμένης διασταύρωσης σκύλων.. γάτες, γελάδες, ήμερα γουρούνια .. άλλα οικόσιτα ζωα.. αλλά και καβουριών μορφής σαμουράι στην Ιαπωνία επειδή δεν ψαρεύονται λόγω ενός τοπικού μύθου.. ένα σωρό νέα ειδη ζώων που δημιούργησε ο σύγχρονος άνθρωπος.

ας μην εκφραστω καλυτερα στο θεμα των διασταυρωσεων,ο καθενας βγαινει και το παιζει Θεος....σε ολιγο χρονικο διαστημα θα δουμε και διαφημισεις παραγγελιας ζωων...''οτι ζωο θελετε σας το φτιαχνουμε''

Ο άνθρωπος είναι θυλαστικό συγκεκριμένα ανήκει στον κλάδο των πρωτευόντων θυλλαστικών και προέρχεται από κάποιο μακρινό κλάδο πιθήκων που τώρα έχει εξαφανιστεί.
Όλοι προερχόμαστε από τον εξελικτικό κλάδο των όρθιων μεγάλων πιθήκων.
Για να σου δώσω να καταλάβεις καλύτερα σκέψου την εξέλιξη σαν ένα τεράστιο δέντρο με εκατομμύρια κλαδιά και παρακλάδια.. Εμείς και οι σύγχρονοι πίθηκοι-γορίλες έχουμε κοινό πρόγονο προερχόμαστε δηλαδή από κάποιο κοινό πιθηκοειδη κλάδο. Το δικό μας κλαδί και το κλαδί των γορίλων κάποτε διασταυρώνονταν σε ένα μεγαλύτερο κοινό κλαδί που σήμερα δεν υπάρχει.
Όλα τα πρωτεύοντα θυλαστικά ξεχωρίζουν ήδη για την εξυπνάδα τους σε συγκρίση ας πούμε με παλιότερους κλάδους ζώων όπως τα ερπετά.
Αλλά αυτό που μας έκανε ιδιαίτερα έξυπνους είναι το γεγονός ότι κάποια στιγμή αυτά τα ζώα αυτά τα πρωτεύοντα θυλαστικά πρόγονοι μας αποφάσισαν -λόγω κάποιας εξελικτικής πίεσης του περιβάλλοντος τους- να κατέβουν από τα δέντρα και να σταθούν σταδιακά στα δύο τους πόδια.. Αυτό το γεγονός ορόσημο στην εξέλιξη των ανθρωπιδών απελευθέρωσε τα 2 άκρα τους που μετατράπηκαν σε χέρια .. Αυτό κατόπιν τους έδωσε την δυνατότητα να κατασκευάσουν εργαλεία με τα χέρια τους τα οποία γενιά με γενιά όλο και τελειοποιούνταν.. βρισκόμαστε στην εποχή του λίθου, τα πρώτα εργαλεία τα φτιάχναμε από λαξευμένους λίθους.. Τότε όμως δεν είμασταν στην κορυφή της τροφικής αλυσσίδας όπως είμαστε σήμερα (εξαιτείας του πολιτισμού) τότε είμασταν πολύ χαμηλά και γινόμασταν συχνά θύματα άγριων ζώων ή της άγριας φύσης, έπρεπε λοιπόν να επιβιώσουμε. Δεν είχαμε νύχια ή κέρατα όπως άλλα ζώα για άμυνα, ούτε παχιά ζεστή γούνα, ούτε είμασταν γρήγοροι.. δεν είχαμε κάνενα τέτοιο αβαντάζ.. Το μόνο όπλο που είχαμε ήταν τα χέρια μας και το μυαλό μας.. Αυτή η τρομερή εξελικτική πίεση στο είδος των προγόνων μας προς αναζήτηση της καλύτερης δυνατής επιβίωσής, μας οδήγησε σε μια δραματική αύξηση των νευρώνων του εγκεφάλου από γενιά σε γενιά, και από τα 800 κ.εκ. των αυστραλοπίθηκων φτάσαμε σε λιγότερο από 1 εκατομμύριο χρόνια να έχουμε κρανιακή χώρα εγκεφάλου σχεδόν το διπλάσιο!! (όποιος χρησιμοποιούσε περισσότερο το μυαλό του για να φτιάξει καλύτερα εργαλεία και νέους τρόπους επιβίωσης, επιβίωνε αρκετά ώστε να αναπαραχθεί περισσότερο). Τα προηγούμενα κατώτερα είδη ανθρωπιδών εξαφανίστηκαν από την εξελικτική πίεση, είτε με διασταυρώσεις είτε και από πολέμους κυριαρχίας με τα ανώτερα είδη.
Αυτό το εντυπωσιακό γεγονός δημιούργησε και ξεχώρισε τον σύγχρονο σοφό άνθρωπο ή αγγλιστί χομο σάπιενς.. δαμάσαμε πλήρως τη φωτιά, φτιάξαμε όπλα με ξύλα και λίθους, βγήκαμε από τα σπήλαια και προχωρήσαμε στους πρώτους οικισμούς (όπως όλα τα πρωτεύοντα θυλαστικά είμασταν πάντα κοινωνικά όντα - αγέλης), εφεύραμε τη μεταλλουργία, αφήσαμε την αρχαία τροφοσυλλεκτική κυνηγετική μέθοδο και δαμάσαμε τα πρώτα άγρια ζώα και δημιουργήσαμε νέα είδη οικόσιτων ζώων για να μας εξυπηρετούν και να τροφοδοτούν με τροφή/ενέργεια τους οικισμούς μας.. εφεύραμε την γεωργία.. και .. εντάξει και τα υπόλοιπα που ακολουθούν είναι λίγο πολύ γνωστά.. πρόκειται για την γνωστή καταγεγραμμένη ιστορία μας των διάφορων μεγάλων πολιτισμών. Λόγω των επιπλέον νευρώνων εξελίχτηκε δραματικά και η συνείδηση μας, αντιλαμβανόμασταν περισσότερο το σύμπαν που μας περιβάλλει, εξελίχθηκαν τα συναισθήματα, οι πρώτες τέχνες, οι τρόποι ταφής, οι κοινωνίες και η θρησκεία κλπ κλπ..

Γιερμακ.ευχαριστω πολυ για την αναλυση,

αλλα αν δεν κανω λαθος οι επιστημονες ακομα ψαχνουν το συνδετικο κρικο μεταξυ των πιθηκων και των ανθρωπων

αλλωστε η ιδια θεωρια δεν ειναι που οριζει την κοιτιδα του ανθρωπου αποκλειστικα και μονο στην Αφρικη?

και μια ερωτηση αν μπορεις να μου απαντησεις και ελπιζω να μην σου φανει βλακωδης....

αλλα αν ο ανθρωπος προερχεται απο τον πιθηκο για ποιο λογο ενα μερος εξελιχθηκε σε ανθρωπιδες και εντελει σε ανθρωπους και ενα αλλο ναι μεν εξελιχτηκε ,αλλα παρεμεινε στην κατηγορια των πιθηκων,ουρακοταγκων,γοριλων κ.τ.λ. και δεν εξελιχθηκαν ολοι σε ανθρωπους?

στους δευτερους γιατι δεν ισχυσε αυτη η εξελικτική πίεση του περιβάλλοντος ,ωστε να κατεβουν απο τα δεντρα??

Υ.Γ.ειμαστε λιγο off topic λογω κατηγοριας(ορθοδοξια) ή μου φαινεται??

Η αφροκεντρική θεωρία βγήκε διότι εκεί βρηκανε τα πρώτα, τα πιο παλιά δηλαδή ίχνη όρθιων πιθήκων ηλικιάς αν θυμάμαι καλά 1.5 εκατομμυρίων ετών όπως η Λούσι βρήκαν τμήματα σκελετού και ίχνη - απολιθωμένες τους πατημασιές... οπότε υπέθεσαν ότι οι πρώτοι ανθρωπίδες-όρθιοι πίθηκοι γενήθηκαν στις σαβάνες της αφρικής και από εκεί κάποιο τμήμα μετανάστεψε σε όλη τη Γη..
Τώρα όμως δεν τον δέχονται όλοι οι επιστήμονες τον αφροκεντρισμό..
Για παράδειγμα η ομάδα του έλληνα ανθρωπολόγου Άρη Πουλιανού έχει βρει δείγματα και ίχνη ανθρωπιδών που χρονολογούνται σύμφωνα με τις μεθόδους τους πιο παλιά από τη Λούσι..(!)και τα βρήκε στην Χαλκιδική (!) και μάλιστα πιο εξελιγμένα σε σχέση με τον όρθιο αυστραλοπίθηκο Λούσι. !
Τώρα όσον αφορά το ερώτημα σου για πιο λόγο δεν έγιναν όλοι οι αρχαίοι πίθηκοι όρθιοι πίθηκοι, και κάποιοι ακολούθησαν άλλο κλάδο το ερώτημα αυτό νομίζω ότι απαντάτε από την θαυμαστή πολυποικιλότητα της φύσης.. Τα περιβάλλοντα ήταν τόσο διαφορετικά και ποικίλα που ποτέ δεν ήταν μονοκόματη η εξέλιξη των ειδών αλλά πάντα με πολλαπλούς κλάδους.. ανάλογα με την κοιτίδα που βρισκόταν αρχικά το κάθε είδος..

Αυτό περί ανύπαρκτου συνεκτικού κλάδου Πιθήκου-Ανθρώπου που λες δεν ισχύει διότι έχουν βρεθεί όλα τα ενδιάμεσα είδη από εγκέφαλο 800 κ.εκ του πρώτου όρθιου καμπουριασμένου ανθρωπιδη αυστραλοπίθηκου μέχρι τον σημερινό 1400 κ.εκ του χομο σαπιενς.. 1000 κ.εκ. ο ερεκτους.. 1200 ο νεαντερταλ και παει λεγοντας... παράλληλα μαζί με τον εγκέφαλο ψήλωναν και στέκονταν πιο σωστά όρθιοι λόγω χρήσης χεριών και εγκέφαλο για παραγωγή εργαλείων..και εργασία.

Επιπλέον η γενετική ομοιότητα ανθρώπου πιθήκου είναι τρομερή, οι άνθρωποι πιθηκίζουνε δηλαδή μαθαίνουν δια τη μίμησης, ομοίως έτσι έμαθαν και κοινοί πίθηκοι να κουμαντάρουν τα διαστημόπλοια Μερκιουρι που έστελναν σε τροχιά οι αμερικάνοι...
Και μη νομίζεις οτι ηταν ευκολη υπόθεση... εκατοντάδες πλήκτρα που επρεπε να μαθουν να ανοιγοκλείνουν οι πίθηκοι με τη σωστή σειρά! Και το έμαθαν καλύτερα από τους αστροναύτες! :lol:

Οπως το ειπες Γιερμακ οι ανθρωποι πιθηκιζουν ,οι πιθηκοι δεν ανθρωπιζουν....αυτο ειναι το θεμα... :D

Εντάξει όπως νομίζεις.
Αν θέλεις μπορείς να αγνοείς τα στοιχεία και τα ευρήματα και να πιστεύεις στο μύθο της βίβλου..ή σε οποιοδήποτε άλλο μύθο δημιουργίας αρχαίων λαών.. Κανένα πρόβλημα! Δεν θα σαι η μόνη.


υγ. μετά από πάροδο δισεκατομμυρίων ετών όχι μόνοι οι πίθηκοι ανθρωπίζουν αλλά και τα βακτήρια γίνονται αστροναύτες και ταξιδεύουν στα γειτονικά άστρα.. ;)

Πάντως η εξέλιξη δεν δίνει την πλήρη εικόνα γιατί ταυτόχρονα με την φυσική επιλογή και την σεξουαλική επιλογή μπορεί να επεμβαίνουν και άυλα πνεύματα, ότι δεν υπάρχει μόνο η ύλη είναι αποδεδειγμένο. Δεν είναι δυνατόν ένα όργανο τόσο λεπτό και πολύπλοκο όπως το μάτι να αρχίσει να υπάρχει σε κάποιο αρχέγονο είδος σαν ατύχημα, από την τύχη και μόνο. Τέτοιες απότομες αλλαγές χρειάζονται νοήμων επέμβαση. Όλο το σύμπαν έχει χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι είναι αποτέλεσμα νόησης, όχι τύχης.

Σημειωτέον η νόηση μπορεί να επεμβαίνει και μέσα από τυχαία γεγονότα, αυτές είναι οι συγχρονικότητες του Γιουνγκ.

Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει μια εξωτερική προς εμάς υπερσυμπαντική νόηση και συνείδηση, υπάρχουν οι δικές μας σπίθες νόησης και συνείδησης που προέρχονται από αυτήν, και όλα είναι συνδεδεμένα επικοινωνώντας μέσα από το ασυνείδητο, δηλαδή επικοινωνούμε και χωρίς να μιλάμε μεταξύ μας, επικοινωνούμε με το Θεό και χωρίς να προσευχόμαστε.

Παράθεση :

Εντάξει όπως νομίζεις.
Αν θέλεις μπορείς να αγνοείς τα στοιχεία και τα ευρήματα και να πιστεύεις στο μύθο της βίβλου..ή σε οποιοδήποτε άλλο μύθο δημιουργίας αρχαίων λαών.. Κανένα πρόβλημα! Δεν θα σαι η μόνη.


υγ. μετά από πάροδο δισεκατομμυρίων ετών όχι μόνοι οι πίθηκοι ανθρωπίζουν αλλά και τα βακτήρια γίνονται αστροναύτες και ταξιδεύουν στα γειτονικά άστρα.. ;)

Γιερμακ δεν ειναι οτι αγνοω τα στοιχεια,απλα δεν υπαρχει αλλο παραδειγμα στην φυση που να ειχαμε τοσο εκπληκτικη εξελιξη,ωστε ενα ειδος χωρις λογικη και καθαρα ζωωδης συμπεριφορα(ασχετο που καποιοι ανθρωποι εχουν τετοια...),να εξελιχθηκαν τοσο ωστε να ταξιδευουν στα αστερια, γιατι μονο οι πιθηκοι αν δεχτω αυτη την θεωρια ειχαν τετοια εξελιξη....??

καταλαβαινεις τι θελω να πω....?? δεν μπορω να κατανοησω το γιατι αποκλειστικα μονο και ενα ειδος επιλεχθηκε απο την φυση,αν δεχτω οτι η φυση εχει τετοια δυνατοτητα,(απλα πιστευω οτι τα πραγματα γενικα δεν γινονται τυχαια),να εξελιχθει τοσο πολυ και οχι ολο το ειδος αλλα ενα μερος του,ενω το υπολοιπο εξελιχθηκε κανονικα οπως και τα υπολοιπα ειδη ζωων που γνωριζουμε...

Δεν υπήρχε μόνο ένα είδος ανθρωπιδων dominique, υπήρχαν αρκετά δεκάδες διαφορετικά τα οποία είτε αφομιώθηκαν με τα ισχυρότερα είτε εξαφανίστηκαν από την φυσική επιλογή. Η επιβίωση του ικανότερου... Ακόμα και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κρανιακές συγγένιες με τους ανθρώπους του κρο μανιόν και θα τολμούσα να πω ακόμα και με τους νεάντερταλ..
Το ότι επικράτησε τελικά αυτή η μορφή η δική μας για να φτιάξει τον πολιτισμό είναι πολύ απλό να το λύσεις, απορώ πως δεν το σκέφτηκες..
χέρια και εργαλεία dominque... χέρια με δάχτυλα και εργαλεια.. τα τετράποδα όσο έξυπνα και να είναι δεν μπορούν να φτιάξουν τίποτα γιατί έχουν δεσμευμένα τα άκρα τους για άλλη χρήση, αλλά ούτε μπορούν να γίνουν εξυπνότερα γιατί η μη χρήση εργαλείων δεν ενεργοποιεί νέους νευρώνες και δεν μεγαλώνει τον εγκέφαλο τους... Όσο χρησιμοποιούμε ένα όργανο ενισχύεται στις επόμενες γενιές αλλιώς ατροφεί.. παράδειγμα της διαχρονικής εξέλιξης μας το ότι έχουμε άχρηστα όργανα όπως την σκωληκοειδίτιδα καθώς και οι φρονημίτες που αργούν να βγουν ή δεν βγαίνουν, τα δόντια αυτά κάποια στιγμή θα ατροφήσουν τελείως ή θα εκλείψουν καθώς πλέον δεν χρησιμοποιούνται για να αλέσουν σκληρό κρέας και κόκκαλα όπως γίνονταν με τους μακρινους προγόνους μας, δηλαδή μας είναι πλέον άχρηστα!.
Ακόμα και η δομή του εγκέφαλου μας δείχνει την εξέλιξη που ξεκινάει από τα πρωτόγονα ενστικτώδη ερπετικά τμήματα και καταλλήγει στους ανώτερους διπλους μετωπιαιους λοβους της συνείδησης.
αυτά.

Γιατί δεν εξελίχθηκαν οι σαύρες που έχουν δάκτυλα για παράδειγμα, και τόσα άλλα ζώα; Η απάντηση είναι ότι εξελίχθηκαν, αλλά όχι εδώ στη γη. Σύμφωνα με τη θεωρία της πανσπερμίας οι σπόροι της ζωής κυκλοφορούν στο γαλαξία εκτιναζόμενοι από τον ηλιακό άνεμο κάθε άστρου. Ότι υπάρχει στη γη, υπάρχει και αλλού όπου είναι κατάλληλες οι συνθήκες, με μικρές ή μεγάλες διαφοροποιήσεις. Αλλού εξελίσσονται και αποκτούν νόηση πρώτα άλλα είδη, και όχι οι πίθηκοι.

Παίζει ρόλο το μέγεθος από το ον.. Πρέπει να βρίσκεται κοντά στο μέσο όρο της κλίμακας του περιβάλλοντος του.. πολύ μικρό δεν μπορεί να αναπτύξει σύνθετο εγκέφαλο, πολύ μεγάλο αντιμετωπίζει δυσκολίες ευελειξίας στην κίνηση, χρήσης και λεπτής επεξεργασίας εργαλείων..
Υπήρξαν όρθιοι δεινόσαυροι μικρομεσαίου μεγέθους που ήταν τρομερά έξυπνοι επειδή είχαν αρχίσει να απελευθερώνουν τα χέρια τους και είχαν αναπτυξει εκπληκτικές κυνηγετικές τεχνικές.. Αν δεν εξαφανίζονταν πριν 65 εκατομμύρια χρόνια ίσως σήμερα ο πλανήτης να κυριαρχούνταν από ερπετικά ανθρωποειδή.. Τα μικρότερα είδη δεινοσαύρων που επιβίωσαν της καταστροφής εξελίχθηκαν στα σημερινά πουλιά, σαύρες, και όρνιθες..
Σωστό για την πανσπερμία, το σύμπαν και ο γαλαξίας βρείθει σύνθετων οργανικών μορίων που είναι και οι δομικοί λίθοι της ζωής, αυτοί βρίσκονται σε κρυγονική μορφή και αρκεί να εναποτεθούν είτε μέσω κομμητών, είτε μέσω νεφελωμάτων - νοβα πάνω σε επιφάνειες νέων πλανητών που τυχαίνει να βρίσκονται στην εύκρατη ζώνη της ζωής και τότε και με τη βοήθεια ηλεκτροχημικών αντιδράσεων, αρχίζει η πολύπλοκη αντίδραση παραγωγής των πρωτων αυτοαναπαραγόμενων μορίων... γμτ δεν εχω χρονο να γραψω κι'αλλα..

Yermak έγραψε:

υγ. μετά από πάροδο δισεκατομμυρίων ετών όχι μόνοι οι πίθηκοι ανθρωπίζουν αλλά και τα βακτήρια γίνονται αστροναύτες και ταξιδεύουν στα γειτονικά άστρα.. ;)

Ποιους πολιτισμούς δημιούργησε ο πίθηκος? Ποιες τέχνες καλλιέργησε ? Ποια προβλήματα έλυσε? Και αυτή η εξέλιξη για την οποία μιλάς γιατί δεν συνεχίστηκε, γιατί δεν βλέπουμε άνοδο, βελτίωση της θέσης του πιθήκου, κατάκτηση, δημιουργία από μεριάς του..? Οι σημερινοί πίθηκοι είναι στο ίδιο σημείο που ήταν και πριν χιλιάδες χρόνια.
Μόνον ο άνθρωπος είναι λογικός,γι αυτό και σκέφτεται και διανοειται, συλλαμβάνει ιδέες, φιλοσοφεί, αντιλαμβάνεται και κατανοεί το καλό, το ωραίο το δίκαιο, το αληθινό, έχει καλαισθησία, αναπτύσσει επιστήμες, καλλιεργεί γραμματα. Παρουσιάστηκε ποτε το φαινόμενο πιθήκου διανοούμενου?
Μόνο ο άνθρωπος έχει το χαρισμα του έναρθρου λόγου. Όχι απλά γιατι έχει φωνητικά όργανα, αλλά γιατί με τον λόγο εκφράζει την σκέψη του, τα διανοήματά του, τα αισθήματά του. Και οι κωφαλαλοι εκφράζουν τις σκέψεις τους με κινήσεις.
Μόνον ο άνθρωπος επινοεί και προοδεύει. Ο άνθρωπος αναζητά, δημιουργεί, εφευρίσκει, ερευνά, ξεπερνά προβλήματα που ορθώνονται ενώπιόν του, δαμαζει τα στοιχεία της φύσης.
Μόνον ο άνθρωπος δημιουργεί πολιτισμούς, τέχνες επιστήμΗ τεχνική της ρεφλεξολογίας βασίζεται στην ύπαρξη δέκα ανακλαστικών ζωνών που διαπερνούν όλο το σώμα του ανθρώπου. Οι ζώνες αυτές ξεκινούν και καταλήγουν σε ακριβείς μικρογραφίες του σώματος όπως τα πέλματα, οι παλάμες, τα αυτιά.ες, γραμματα. Αναπτύσει τις γνώσεις του, καλλιεργεί το πνεύμα του βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσής του.

Μα επειδή φανταζομαι πως δεν θα σου αρκούν τα παραπάνω....
Υπάρχει μια πανάρχαια τεχνική εναλλακτικής θεραπείας. Είναι η «ανακλαστική ζωνοθεραπεία» η οποία ξεκίνησε από την πατρίδα μας και κινήθηκε ανατολικά στην Κίνα. Είναι περισσότερο γνωστη σαν «ρεφλεξολογία» και είχα κάποτε την τύχη να παρακολουθήσω κάμποσα σεμιναρια.
Η τεχνική της ρεφλεξολογίας βασίζεται στην ύπαρξη δέκα ανακλαστικών ζωνών που διαπερνούν όλο το σώμα του ανθρώπου. Οι ζώνες αυτές ξεκινούν και καταλήγουν σε ακριβείς μικρογραφίες του σώματος όπως τα πέλματα, οι παλάμες, τα αυτιά. Διεγείροντας λοιπόν συστηματικά, αντανακλαστικά σημεία με ειδικές πιέσεις και φυσικούς χειρισμούς, κατορθώνουμε να ανακουφίσουμε τα πάσχοντα σημεία του οργανισμού.
Και θα αναρωτηθείς τωρα γιατι τα αναφερω όλα αυτα....
Υπάρχει ένα παραδοξο στην όλη ιστορία... που κανένας θεωρητικός της εξέλιξης δεν καταφερε μέχρι στιγμής να απαντησει....
Το παραδοξο είναι πως ενώ στον ανθρώπινο οργανισμό αυτές οι ζώνες ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΝΟΝΤΑΙ στο σημείο του λαιμού που σημαίνει πως για να θεραπεύσει κάποιος ημικρανία του δεξιού τμήματος του κεφαλιού εφαρμόζει μασαζ στο αντιστοιχο σημείο του αριστερού χεριου ή του πέλματος και αντιστρόφως σε ΚΑΝΕΝΑ ζώο δεν ισχύει το ίδιο. Οι ζώνες στον οργανισμό των ζώων ΔΕΝ διασταυρώνονται αλλα ακολουθούν ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ πορεία.

ultimate έγραψε:

Οι ζώνες στον οργανισμό των ζώων ΔΕΝ διασταυρώνονται αλλα ακολουθούν ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ πορεία.

Περίεργο όντως, και βρήκα κι ένα κείμενο που λέει αλλιώς:

"Almost all the animals on earth show bilateral symmetry. (...) In animals with bilateral symmetry, the right hemisphere generally controls the left side of the body, while the left hemisphere controls the right side of the body. This feature is called crossover or contralateral organization."

http://www.intropsych.com/ch02_human_nervous_system/hemispheric_specialization.html

Μόνο που πρόκειται για κατι εντελώς διαφορετικό.....
Δεν μιλαμε για τα εγκεφαλικά ημισφαίρια εδω, αλλα για τις ζώνες ....και είναι όντως περίεργο...
Πιστευω πως αν ψαξεις καλά σε αγγλικές σελίδες σχετικές με την ζωνοθεραπεία θα βρεις καποιο στοιχείο. Ήταν βασικό όταν είχαμε ξεκινήσει τα σεμιναρια και μαλιστα έγινε ολόκληρη συζητηση πάνω σε αυτό, με κίνητρο ακριβως το ίδιο θέμα. Την θεωρία της εξέλιξης...

Παράθεση :

Ποιους πολιτισμούς δημιούργησε ο πίθηκος? Ποιες τέχνες καλλιέργησε ? Ποια προβλήματα έλυσε? Και αυτή η εξέλιξη για την οποία μιλάς γιατί δεν συνεχίστηκε, γιατί δεν βλέπουμε άνοδο, βελτίωση της θέσης του πιθήκου, κατάκτηση, δημιουργία από μεριάς του..? Οι σημερινοί πίθηκοι είναι στο ίδιο σημείο που ήταν και πριν χιλιάδες χρόνια.
Μόνον ο άνθρωπος είναι λογικός,γι αυτό και σκέφτεται και διανοειται, συλλαμβάνει ιδέες, φιλοσοφεί, αντιλαμβάνεται και κατανοεί το καλό, το ωραίο το δίκαιο, το αληθινό, έχει καλαισθησία, αναπτύσσει επιστήμες, καλλιεργεί γραμματα. Παρουσιάστηκε ποτε το φαινόμενο πιθήκου διανοούμενου?
Μόνο ο άνθρωπος έχει το χαρισμα του έναρθρου λόγου. Όχι απλά γιατι έχει φωνητικά όργανα, αλλά γιατί με τον λόγο εκφράζει την σκέψη του, τα διανοήματά του, τα αισθήματά του. Και οι κωφαλαλοι εκφράζουν τις σκέψεις τους με κινήσεις.
Μόνον ο άνθρωπος επινοεί και προοδεύει. Ο άνθρωπος αναζητά, δημιουργεί, εφευρίσκει, ερευνά, ξεπερνά προβλήματα που ορθώνονται ενώπιόν του, δαμαζει τα στοιχεία της φύσης.
Μόνον ο άνθρωπος δημιουργεί πολιτισμούς, τέχνες επιστήμΗ τεχνική της ρεφλεξολογίας βασίζεται στην ύπαρξη δέκα ανακλαστικών ζωνών που διαπερνούν όλο το σώμα του ανθρώπου. Οι ζώνες αυτές ξεκινούν και καταλήγουν σε ακριβείς μικρογραφίες του σώματος όπως τα πέλματα, οι παλάμες, τα αυτιά.ες, γραμματα. Αναπτύσει τις γνώσεις του, καλλιεργεί το πνεύμα του βελτιώνει τις συνθήκες διαβίωσής του.

Αγαπητή ulti,
απαντάτε πολύ εύκολα το ερώτημα σου.
Η φυσική εξέλιξη καταρχάς δεν λειτουργεί σε κλίμακες χιλιάδων ετών αλλά σε κλίμακες εκατοντάδων χιλιάδων ετών και εκατομμυρίων ετών. Ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν έχει ιστορία πάνω από 5000 χρόνια και ο άνθρωπος δεν ζει πάνω από 100 χρόνια συνεπώς είμαστε μια σταγόνα στον ωκεανό και όπως προείπα δεν μπορούμε άμεσα να παρατηρήσουμε την εξέλιξη να δρα στην διαμόρφωση όντων, αλλά μόνον ΕΜΕΣΑ μέσω των ευρημάτων και του αρχείου των απολιθωμάτων και με άλλες επιστημονικές μεθόδους.
Στο ερώτημα σου γιατί οι σημερινοί χιμπατζίδες δεν εξελίσσονται σε ανθρώπους απαντήθηκε ήδη εν μέρη από την πρώτη παράγραφο αυτού του μηνύματος, είναι πολύ μικρός ο χρόνος ζωής μας-πολιτσμού για να τα δούμε να εξελίσσονται σε κάτι άλλο, το δεύτερο σκέλος της απάντησης έχει να κάνει με το γεγονός ότι κάθε είδος ακολουθεί το δικό του ξεχωριστό μονοπάτι ή κλάδο εξέλιξης ανάλογα με το φυσικό του περιβάλλον. Δεν μπορείς να εκβιάσεις την φύση και να την πείς σε 5000 χρόνια φτιάξε μου έναν σύγχρονο άνθρωπο από τους σημερινούς χημπατζίδες του αμαζονίου..Η φύση και το κάθε είδος ακολουθάει τη δική του ξεχωριστή πορεία και αυτή είναι μοναδική. Επιπλέον πολλά υποείδη-φυλές ιθαγενών ανθρώπων ήταν σε ημιάγρια πιθηκοειδή κατάσταση και ζούσαν πάνω σε δέντρα μέσα στις ζούγκλες για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν "εκπολιτιστούν" απότομα από τον δυτικό άνθρωπο ο οποίος είχε ήδη αναπτύξει ταχέως μοντέρνο πολιτισμό.
Στο δεύτερο σκέλος του μηνύματος σου περί ρεφλεξολογίας αυτό που έχω να πω είναι ότι αυτός ο τομέας εντάσσεται στη λεγόμενη εναλλακτική ιατρική και στερείται αυστηρής επιστημονικής τεκμηρίωσης ή μεθόδου.
Πολλοί μάλιστα τον κατηγορούν και ως ψευδεπιστήμη.
Αντιγράφω από διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια wikipedia:

Reflexology's claim to manipulate energy (Qi) has been called pseudoscientific, as there is no scientific evidence for the existence of life energy (Qi), 'crystalline structures,' or 'pathways' in the body.[
μετάφραση:
Ο ισχυρισμός της ρεφλεξολογίας ότι μπορεί να διαχειρίζεται την ενέργεια (Qi) έχει αποκαλεσθεί ως ψευδοεπιστημονικός, καθώς δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη για την ύπαρξη ζωτικής ενέργειας (Qi), "κρυσταλικές δομές" ή "μονοπάτια"-ζώνες στο σώμα.

Επιπλέον το επιχείρημα σου είναι άτοπο καθώς η εξέλιξη δεν υπονοεί ότι τα είδη δεν έχουν ορισμένες οργανικές μοναδικότητες αλλά ότι τα είδη έχουν κοινή καταγωγή (κοινό κλάδο, βλ. παράδειγμα πολυκλαδικού εξελικτικού δέντρου με οικογένειες ειδών - υποειδών κ.ο.κ.)..
Όπως προείπα κάθε είδος έχει διαμορφώσει τις μοναδικότητες του μέσα από την ξεχωριστή εξελικτική κλαδική ανάπτυξη του ... Η κοινή καταγωγή αποδυκνείεται ως επί το πλείστον από τα λεγόμενα ενδιάμεσα ανατομικά στάδια, τα ενδιαιτήματα/μεταναστεύσεις και την χρονολόγηση των ειδών αλλά και από το γεγονός ότι όλα τα ζώα στην πρωτοεμβρυακή μας κατάσταση έχουμε πανομοιότυπη μορφή.

Κλείνω με ένα καταπληκτικό εισαγωγικό κείμενο για την εξέλιξη (ή scala naturae-κλίμακα της φύσης όπως ήταν το αρχικό της όνομα από τους αρχ.έλληνες) από τον εξελικτικό βιολόγο Ερνστ Μαϊερ.

Υποχώρηση στατικού δημιουργισμού έναντι εξελικτικής σκέψης

Σε πλήρη εναρμόνιση με το "τα πάντα ρει" <> "και ουδέν μένει" του Ηράκλειτου ακολουθεί η εξελικτική σκέψη των σύγχρονων βιολόγων ενός απ'αυτούς και από τους πιο έμπειρους ο Ερνστ Μέϊρ τα σημαντικής επιστημονικής βαρύτητας λόγια του οποίου ακολουθούν, επισημάνοντας την ιστορικά σταδιακή υποχώρηση της θρησκόληπτης προελεύσεως ιδεοληψίας περί ενός βραχύβιου στατικού κόσμου έναντι της εξελιξικρατίας τεραστιας χρονικής διάρκειας που κυριαρχεί σήμερα στους κύκλους της σύγχρονης βιολογίας και όχι μόνο:

Η ανθρωπότητα, καθώς φαίνεται, ανέκαθεν λαχταρούσε και ποθούσε να ερμηνεύει και να κατανοεί οτιδήποτε άγνωστο ή αινιγματικό. Η λαογραφία ακόμα και των πιο πρωτόγονων ανθρώπινων φυλών δείχνει ότι είχαν προβληματιστεί σχετικά με την προέλευση και την ιστορία του κόσμου. Είχαν εξετάσει και σκεφτεί προσεκτικά ερωτήματα όπως: Ποιος ή τι έπλασε τον κόσμο; Τι επιφυλάσσει το μέλλον; Πώς δημιουργήθηκαν οι άνθρωποι; Μέσα από τους μύθους των φυλών δόθηκαν πολυάριθμες απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Πολύ συχνά, η ύπαρξη του κόσμου απλώς θεωρήθηκε δεδομένη, όπως ήταν δεδομένη και η πίστη ότι ο κόσμος πάντοτε ήταν όπως είναι και σήμερα, από την άλλη, όμως, αμέτρητες ιστορίες πλάσθηκαν για την προέλευση ή τη δημιουργία του ανθρώπου.
Αργότερα, οι ιδρυτές των θρησκειών, αλλά και οι φιλόσοφοι, προσπάθησαν και αυτοί να βρουν απαντήσεις στα εν λόγω ερωτήματα. Μελετώντας τις απαντήσεις τους, μπορούμε να τις ταξινομήσουμε σε τρεις κατηγορίες: 1) ένας κόσμος άπειρης διάρκειας, (2) ένας σταθερός κόσμος βραχείας διάρκειας, (3) ένας εξελισσόμενος κόσμος.

(1) Ένας κόσμος άπειρης διάρκειας

Ο Αριστοτέλης πίστευε ότι ο κόσμος υπήρχε ανέκαθεν. Κάποιοι φιλόσοφοι θεωρούσαν ότι αυτός ο αέναος κόσμος δεν είχε αλλάξει ποτέ, ότι ήταν σταθερός. Άλλοι, πάλι, πίστευαν ότι περνούσε από διαφορετικά στάδια («ανακύκληση»), αλλά στο τέλος θα επέστρεφε πάντοτε σε ένα προγενέστερο στάδιο. Ωστόσο, κάθε τέτοια πίστη σε μια άπειρη ηλικία του κόσμου ποτέ δεν ήταν πολύ δημοφιλής. Φαίνεται ότι υπήρχε έντονη η επιθυμία να προσδιορισθεί η αφετηρία, να εξηγηθεί το ξεκίνημα.

(2) Ένας σταθερός κόσμος βραχείας διάρκειας

Αυτή ήταν, φυσικά, η χριστιανική άποψη, όπως παρουσιάστηκε στη Βίβλο. Υπήρξε η επικρατούσα άποψη στον δυτικό κόσμο κατά τον Μεσαίωνα και μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Βασιζόταν στην πίστη σε ένα υπέρτατο ον, έναν παντοδύναμο Θεό, ο οποίος είχε δημιουργήσει ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και το ανθρώπινο είδος, όπως περιγράφουν οι δύο ιστορίες περί Δημιουργίας στη Βίβλο (Γένεση).
Η πίστη ότι ο κόσμος έχει δημιουργηθεί από έναν παντοδύναμο Θεό καλείται δημιουργισμός. Οι περισσότεροι από όσους πρεσβεύουν αυτή την πίστη, πιστεύουν επίσης ότι ο Θεός σχεδίασε τη Δημιουργία Του τόσο σοφά ώστε όλα τα ζώα και τα φυτά να είναι τέλεια προσαρμοσμένα μεταξύ τους και στο περιβάλλον τους. Καθετί στον κόσμο σήμερα εξακολουθεί να είναι όπως ήταν όταν δημιουργήθηκε. Τούτο το συμπέρασμα φαίνεται εντελώς λογικό με βάση τα όσα ήταν γνωστά την εποχή που γράφτηκε η Βίβλος. Έτσι, μερικοί θεολόγοι υπολόγισαν με βάση τη βιβλική γενεαλογία ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε σχετικά πρόσφατα, το 4004 π.Χ., δηλαδή πριν από περίπου 6.000 χρόνια.
Οι βασικές αρχές του δημιουργισμού έρχονται σε αντίθεση με τα ευρήματα της επιστήμης, και αυτό έχει οδηγήσει τους δημιουργιστές σε διαμάχη με τους εξελικτικούς. (Για την πηγή των ιστοριών περί Δημιουργίας στη Γένεση, βλ. Moore, 2001.)
Κατά το μάλλον ή ήττον παρόμοιες ιστορίες Δημιουργίας βρίσκονται στις παραδόσεις των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο. Συμπλήρωσαν κάπως το κενό στην επιθυμία της ανθρωπότητας να απαντήσει στα βαθιά ερωτήματα σχετικά με αυτό τον κόσμο, ερωτήματα τα οποία εμείς οι άνθρωποι θέτουμε από την απαρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Εξακολουθούμε να διαφυλάσσουμε τούτες τις ιστορίες ως τμήμα της πολιτισμικής μας κληρονομιάς, αλλά όταν θέλουμε να μάθουμε την πραγματική αλήθεια για την ιστορία του κόσμου, στρεφόμαστε στην επιστήμη.

Η ανατολή της εξελιξικρατίας

Ξεκινώντας με την Επιστημονική Επανάσταση στον 17ο αιώνα, όλο και περισσότερες επιστημονικές παρατηρήσεις έρχονταν σε αντίθεση με τη βιβλική περιγραφή και δράση. Η δε αξιοπιστία της αποδυναμωνόταν σταδιακά από μια σειρά ανακαλύψεων. Η κοπερνίκεια επανάσταση υπήρξε η πρώτη εξέλιξη που κατέδειξε ότι δεν μπορούσε να ερμηνευθεί κατά γράμμα κάθε αναφορά της Βίβλου. Στην αρχή, η νεοαναπτυσσόμενη επιστήμη επικεντρώθηκε στην αστρονομία, δηλαδή στον Ήλιο, τα άστρα, τους πλανήτες και άλλα φυσικά φαινόμενα. Ήταν λοιπόν αναπόφευκτο συν τω χρόνω οι πρώτοι επιστήμονες να νιώσουν υποχρεωμένοι να βρουν πειστικές εξηγήσεις και για πολλά άλλα φαινόμενα στον κόσμο.
Οι ανακαλύψεις σε άλλες επιστήμες έθεσαν επίσης νέα βασανιστικά ερωτήματα. Η έρευνα των γεωλόγων του 17ου και 18ου αιώνα αποκάλυψε την τεράστια ηλικία της Γης, ενώ η ανακάλυψη απολιθωμένων πανίδων που είχαν πια εξαφανιστεί υπονόμευσε την πίστη στη σταθερότητα και τη μονιμότητα της Δημιουργίας. Μολονότι όλο και περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία αντέκρουαν την υπόθεση για τη σταθερότητα του κόσμου και τη μικρή του διάρκεια, μολονότι μεταξύ των επιστημόνων και των φιλοσόφων ακούγονταν όλο και περισσότερες φωνές που αμφισβητούσαν την εγκυρότητα της βιβλικής περιγραφής και παρόλο που ο φυσιογνώστης Jean-Baptiste de Lamarck είχε προτείνει το 1809 μια πλήρως ανεπτυγμένη εξελικτική θεωρία, εντούτις μέχρι το 1859 επικρατούσε κάποια λίγο πολύ βιβλική κοσμοαντίληψη, όχι μόνο μεταξύ των απλών ανθρώπων, αλλά και μεταξύ των φυσικών επιστημόνων και των φιλοσόφων. Σύμφωνα με αυτή την κοσμοαντίληψη, η απάντηση σε όλα τα ερωτήματα σχετικά με τον κόσμο ήταν πολύ απλή: ο Θεός είχε δημιουργήσει τον κόσμο, και μάλιστα είχε σχεδιάσει τόσο σοφά τον δημιουργημένο Του κόσμο ώστε κάθε οργανισμός ήταν τέλεια προσαρμοσμένος στη θέση του μέσα στη φύση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της μεταβατικής περιόδου με τις αντικρουόμενες ενδείξεις, επιχειρήδηκαν όλων των ειδών οι συμβιβασμοί για να αντιμετωπισθούν οι αντιφάσεις. Μια τέτοια προσπάθεια υπήρξε η λεγόμενη scala naturae, η φυσική κλίμακα, η Μεγάλη Αλυσίδα της Ύπαρξης, στην οποία όλες οι οντότητες του κόσμου ήταν διατεταγμένες σε μια ανερχόμενη κλίμακα. Ξεκινούσε με άψυχα αντικείμενα, όπως οι πέτρες και τα ορυκτά, συνέχιζε με τους λειχήνες, τα βρυόφυτα, και τα φυτά, και ακολούθως με τα κοράλλια και άλλα κατώτερα ξώα, καταλήγοντας στα ανώτερα ζώα, και από αυτά μέσω των θηλαστικών έφτανε μέχρι τα πρωτεύοντα και τελικά στον άνθρωπο. Η scala naturae θεωρούνταν ότι δεν μεταβάλλεται ποτέ (παραμένει σταθερή), και ότι απλώς αντικατοπτρίζει το νου του Δημιουργού, ο οποίος διευθέτησε τα πάντα σε μια αλληλουχία που οδηγεί προς την τελειότητα (Lovejoy, 1936).
Τελικά, τα αποδεικτικά στοιχεία που οδηγούσαν στο εύλογο συμπέρασμα ότι ο κόσμος δεν είναι σταθερός αλλά μεταβάλλεται εσαεί, έγιναν τόσο συντριπτικά ώστε δεν μπορούσε να απορρίπτονται πλέον. Το αποτέλεσμα ήταν η πρόταση και, τελικά, η υιοθέτηση μιας τρίτης κοσμοθεωρίας.

συνεχίζετε...

...συνέχεια από προηγούμενο

(3) Ένας εξελισσόμενος κόσμος

Σύμφωνα με αυτή την τρίτη άποψη, ο κόσμος έχει μεγάλη διάρκεια και συνεχώς μεταβάλλεται, εξελίσσεται. Παρότι μπορεί να μας φαίνεται παράξενο σήμερα, η έννοια της εξέλιξης ήταν αρχικά ξένη προς τη δυτική σκέψη. Η ισχύς του χριστιανικού φονταμενταλιστικού δόγματος ήταν τόσο δυνατή ώστε απαιτήθηκε μια μακρά σειρά από διαδικασίες αλλαγής και ανάπτυξης στον 17ο και 18ο αιώνα προτού γίνει πλήρως αποδεκτή η ιδέα της εξέλιξης. Όσον αφορά την επιστήμη, η αποδοχή της εξέλιξης σήμαινε ότι ο κόσμος δεν μπορούσε πλέον να θεωρείται απλώς το κέντρο δράσης των φυσικών νόμων, αλλά έπρεπε να ενσωματώσει την ιστορία και, το πιο σημαντικό, τις παρατηρούμενες αλλαγές στον έμβιο κόσμο προϊόντος του χρόνου. Σταδιακά, ο όρος «εξέλιξη» κατέληξε να σημαίνει αυτές τις αλλαγές.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΑΛΛΑΓΕΣ;

Τα πάντα σε αυτή τη Γη φαίνεται να βρίσκονται σε συνεχή ροή. Συμβαίνουν άκρως τακτικές μεταβολές. Η αλλαγή από τη μέρα στη νύχτα και πάλι στη μέρα, η οποία οφείλεται στην περιστροφή της Γης, αποτελεί μια τέτοια τακτική κυκλική μεταβολή. Το ίδιο και οι μεταβολές στη στάθμη της θάλασσας κατά τις παλίρροιες που προκαλούνται από τον σεληνιακό κύκλο. Ακόμα πιο εκτεταμένες είναι οι εποχικές αλλαγές λόγω της ετήσιας περιστροφής της Γης γύρω από τον Ήλιο. Άλλες μεταβολές είναι έκτακτες και ακαθόριστες, όπως οι κινήσεις των τεκτονικών πλακών, η δριμύτητα του χειμώνα από χρονιά σε χρονιά, ή οι μη περιοδικές κλιματικές αλλαγές (το φαινόμενο ΕΙ Nino, οι περίοδοι των παγετώνων), όπως και οι περίοδοι ευημερίας στην οικονομία ενός συγκεκριμένου έθνους. Οι μη τακτικές μεταβολές είναι κατά μεγάλο μέρος απρόβλεπτες, καθώς υπόκεινται σε διάφορες στοχαστικές διαδικασίες.
Ωστόσο, υπάρχει ένας ιδιαίτερος τύπος μεταβολής που φαίνεται να βαίνει συνεχώς και να έχει μια κατευθυντήρια συνιστώσα. Η μεταβολή αυτή ονομάζεται εξέλιξη. Η πρώτη ευρέως διαδεδομένη αίσθηση ότι ο κόσμος δεν είναι στατικός, όπως αφήνεται να εννοηθεί από τις ιστορίες περί Δημιουργίας, αλλά ότι μάλλον εξελίσσεται μπορεί να εντοπιστεί στον 18ο αιώνα. Τελικά έγινε αντιληπτό ότι η στατική scala naturae μπορούσε να μετατραπεί σε ένα είδος βιολογικής κυλιόμενης κλίμακας, οδηγώντας από τους κατώτερους οργανισμούς σε όλο και ανώτερους, και τελικά στον άνθρωπο. Όπως ακριβώς η βαθμιαία αλλαγή κατά την ανάπτυξη ενός συγκεκριμένου οργανισμού οδηγεί από το γονιμοποιημένο αβγό στο πλήρως ανεπτυγμένο ενήλικο άτομο, ομοίως πιστευόταν ότι και ο οργανικός κόσμος ως σύνολο μετακινούνταν από τους απλούστερους οργανισμούς σε όλο και πιο πολύπλοκους, με αποκορύφωμα τον άνθρωπο. Ο πρώτος συγγραφέας που διατύπωσε λεπτομερώς τη συγκεκριμένη ιδέα ήταν ο γάλλος φυσιοδίφης Lamarck. Μάλιστα κάποιος απέδωσε στη λέξη εξέλιξη, που αρχικά είχε χρησιμοποιηθεί από τον Charles Bonnet στην περιγραφή της ανάπτυξης του αβγού, την έννοια της ανάπτυξης του έμβιου κόσμου. Η εξέλιξη, είπε κάποιος άλλος, συνίσταται στη μεταβολή από το απλό στο πολυσύνθετο και από το κατώτερο στο ανώτερο. Η εξέλιξη, πραγματικά, ήταν αλλαγή, αλλά έμοιαζε να είναι μια ευθύγραμμη αλλαγή, μια αλλαγή προς ολοένα και μεγαλύτερη τελειότητα, όπως λεγόταν την εποχή εκείνη, και όχι κυκλική αλλαγή όπως οι εποχές του χρόνου, ή έκτακτη αλλαγή όπως οι εποχές των παγετώνων ή ο καιρός.

Αλλά τι είναι αυτό που πραγματικά εμπλέκεται σε τούτη τη συνεχή μεταβολή του οργανικού κόσμου; Το εν λόγω ερώτημα στην αρχή ήταν αρκετά αμφιλεγόμενο, αν και ο Δαρβίνος γνώριζε ήδη την απάντηση. Τελικά, κατά τη διάρκεια της εξελικτικής σύνθεσης, προέκυψε μια ομοφωνία: «Εξέλιξη είναι η αλλαγή στις ιδιότητες των πληθυσμών των οργανισμών μέσα στο χρόνο.» Με άλλα λόγια, ο πληθυσμός είναι η αποκαλούμενη μονάδα της εξέλιξης. Τα γονίδια, τα άτομα και τα είδη παίζουν επίσης ρόλο, αλλά την οργανική εξέλιξη τη χαρακτηρίζει η αλλαγή στους πληθυσμούς.
Μερικές φορές υποστηρίζεται ότι η εξέλιξη, με το να παράγει την τάξη, έρχεται σε αντίθεση με το «νόμο της εντροπίας» της φυσικής, σύμφωνα με τον οποίο κάθε εξελικτική αλλαγή θα έπρεπε να προκαλεί αύξηση της αταξίας. Στην πραγματικότητα δεν υφίσταται κάποια αντίθεση, επειδή ο νόμος της εντροπίας ισχύει μόνο για κλειστά συστήματα, ενώ η εξέλιξη των ειδών των οργανισμών λαμβάνει χώρα σε ένα ανοικτό σύστημα, στο οποίο οι οργανισμοί μπορούν να μειώνουν την εντροπία εις βάρος του περιβάλλοντος, και στο οποίο η παροχή ενέργειας από τον Ήλιο είναι συνεχής.
Η εξελικτική σκέψη εξαπλώθηκε κατά το δεύτερο μισό του 18ου και το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, όχι μόνο στη βιολογία αλλά και στη γλωσσολογία, τη φιλοσοφία, την κοινωνιολογία, την οικονομία και άλλους οργανωμένους τομείς σκέψης. Εντούτοις, η εξελικτική σκέψη παρέμεινε για την επιστήμη στο σύνολο της μειοψηφούσα άποψη για πολύ καιρό. Η πραγματική μετατόπιση από την πίστη σε έναν σταθερό κόσμο στην εξελιξικρατία προκλήθηκε από το συγκλονιστικό γεγονός της δημοσίευσης του βιβλίου On The Origin of Species (Περί της καταγωγής των ειδών) από τον Κάρολο Δαρβίνο, στις 24 Νοεμβρίου του 1859.

σημ. Όσον αφορά για τον C.Darwin μπορεί να ήταν ο πρώτος σύγχρονος που έθεσε το πλαίσιο για την εξέλιξη αλλά στην αρχαιότητα σπουδαίοι προγονοί μας είχαν από τότε μιλήσει για εξέλιξη της ζωής από απλούστερα είδη σε πιο πολύπλοκα (παράδειγμα ο Αναξίμανδρος και άλλοι ίωνες πρωτοεπιστήμονες) άσχετα αν κατόπιν οι εντυπωσιακές για την εποχή ιδέες τους καταπνίχτηκαν από διάφορα θεοκρατικά καθεστώτα.