Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Οχυρωματικά έργα και γρήγορα! Ιδίως στο... Πασαλιμάνι και στο Τουρκολίμανο που λόγω ονόματος κρίνονται ιδιαιτέρως ευπαθή! Από τη στιγμή που η τουρκική φρεγάτα «Τουργκούτ Ρέις» έφτασε στο σημείο να παραβιάσει τα ελληνικά χωρικά ύδατα στην Τζια, καθόλου απίθανο δεν είναι την επόμενη φορά να θελήσει να «δέσει» στη Μαρίνα Ζέας! Και τα Τουρκοβούνια κατά Γαλάτσι μεριά -για να μην πούμε Ψυχικό και Φιλοθέη από την άλλη πλαγιά και τρομάξει ο κόσμος!- καθόλου καλά δεν δείχνουν να στέκονται στα πόδια τους... Πέρα από τα αστεία όμως η κατάσταση δεν είναι καθόλου για γέλια.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ένα τουρκικό πολεμικό πλοίο έφτασε λίγα μίλια από το Σούνιο. Εχει δικαίωμα από το διεθνές δίκαιο. Θα μπορούσε μάλιστα να έχει κάνει σουλάτσο έξι μίλια ανοιχτά των ακτών της Ανατολικής Πελοποννήσου και να συνέχιζε π.χ. προς τα δυτικά της Κρήτης ή να περάσει μεταξύ Λακωνίας και Κυθήρων. Οι κανόνες της «αβλαβούς διέλευσης» του παρέχουν αυτό το δικαίωμα. Αρκεί να είχε σταθερή πορεία, σταθερή ταχύτητα και απενεργοποιημένα τα οπλικά του συστήματα. Αυτά τα τηρούσε.
Η πρόκληση ανέκυψε όταν η τουρκική φρεγάτα, υλοποιώντας προφανώς εντολές της πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας της Αγκυρας, επέλεξε να κάνει αναστροφή μεταξύ Μακρονήσου και Κέας και να γυρίσει πίσω. Εκείνη τη στιγμή παρέβη τους κανόνες της διεθνούς ναυσιπλοϊας και έτσι αυτομάτως η αβλαβής διέλευση μετετράπη σε παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων και μάλιστα σε ελάχιστη απόσταση από την Αθήνα! Η πρόκληση ήταν βαρύτατη σε προπαγανδιστικό και ψυχολογικό επίπεδο. Στόχος η ταπείνωση της ελληνικής κυβέρνησης και των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και η πρόκληση ανησυχίας στην κοινή γνώμη της χώρας μας που αγνοεί τα παραπάνω και είδε τουρκικό πολεμικό σκάφος κοντά στο Σούνιο.
Υπάρχει κίνδυνος στο Αιγαίο; Η απάντηση είναι απερίφραστα, ναι! Οι τουρκικές προκλήσεις έχουν κλιμακωθεί επικίνδυνα. Η επιθετικότητα αυτή μπορεί ανά πάσα στιγμή να προκαλέσει κάποιο επεισόδιο τύπου Ιμίων. Ως εκ θαύματος γλιτώσαμε ένα τέτοιο την επομένη των Φώτων. Ελληνικό ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης παραλίγο να συντριβεί στο Φαρμακονήσι, όταν δύο τουρκικά F-16 πέρασαν μόλις πενήντα μέτρα από πάνω του και οι αναταράξεις που προκάλεσαν το έκαναν να χάσει την ισορροπία του, την οποία ανέκτησε την υστάτη των στιγμών.
Κερδίζει η Τουρκία από τις κρίσεις στο Αιγαίο, εκτιμά βάσιμα η Αγκυρα. Μετά την ταπείνωση π.χ. της Ελλάδας στα Ιμια, ο Γ. Παπανδρέου χόρευε ζεϊμπεκιές με τον Τζεμ όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, ο Κ. Καραμανλής έγινε κουμπάρος του Ερντογάν και η Αθήνα έγινε σημαιοφόρος της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ, την ώρα που η Αγκυρα αρνείται να αναγνωρίσει ακόμη και την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας! Μια χαρά τής βγήκαν τα Ιμια της Τουρκίας. Γιατί λοιπόν να μην επιδιώξει να προκαλέσει και πάλι ανάλογα γεγονότα;
Η Ελλάδα τι κάνει; Είχε την αφελή εντύπωση ότι η «βήμα βήμα προσέγγιση» και η στήριξη της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ θα βοηθούσε στον «εξευρωπαϊσμό» της πολιτικής της Αγκυρας και μέσω αυτού στην άμβλυνση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων, ίσως και στην αυτόματη επίλυσή τους. Η πολιτική αυτή δοκιμάστηκε στην πράξη 13 ολόκληρα χρόνια και απέτυχε παταγωδώς.
Η αλλαγή στρατηγικής στις ελληνοτουρκικές σχέσεις καθίσταται πλέον επιτακτική για την Αθήνα. Η πολιτική του κατευνασμού της Τουρκίας μέσω διαρκών υποχωρήσεων αποδείχτηκε στην πράξη εντελώς αναποτελεσματική. Καιρός να διαμορφωθεί και να υλοποιηθεί μια πολιτική ανυποχώρητης εμμονής στα δικαιώματα της χώρας μας που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες.
Ενα θερμό επεισόδιο γίνεται πιθανότερο όσο πιο υποχωρητική στάση τηρεί η Ελλάδα, καθώς οι Τούρκοι στρατοκράτες αποθρασύνονται και προκαλούν όλο και πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Επιπροσθέτως, πρέπει να πάψει η άνευ όρων ελληνική υποστήριξη στην τουρκική ένταξη στην ΕΕ. Ηγετικές χώρες της Ευρώπης είναι πλέον πολύ επιφυλακτικές απέναντι στην ένταξη της Τουρκίας. Γελούν οι Ευρωπαίοι με την ελληνική κυβέρνηση και το πάθος της υπέρ της Αγκυρας, καθώς θεωρούν τη στάση αυτή ψοφοδεή μάλλον και όχι «συνετή» ή «έξυπνη».