ψευδη που δινονται για την ελληνικη γραφη

Α. ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ



Ο Πλάτωνας, σχετικά με τον εφευρέτη των γραμμάτων, λέει τα εξής (σε νέα ελληνική από τις εκδόσεις «Κάκτος»): «Άκουσα λοιπόν να λένε ότι γύρω από την Ναύκρατι της Αιγύπτου γεννήθηκε κάποιος από τους εκεί θεούς, στον οποίο ανήκει και το ιερό πτηνό που ονομάζουν Ίβη. Το όνομά μάλιστα του Θεού αυτού είναι Θευθ. Λένε λοιπόν ότι αυτός πρώτος ανακάλυψε τους αριθμούς και τους λογαριασμούς ( αρίθμηση) και την γεωμετρία και την αστρονομία και ακόμη το παιγνίδι με τους πεσσούς και το παιγνίδι με τους κύβους και επί πλέον τα γράμματα. Και καθώς τότε ήταν βασιλεύς όλης της Αιγύπτου ο Θαμούς, κοντά στη μεγάλη πόλη της επάνω χώρας (της Άνω Αιγύπτου), που οι Έλληνες την ονομάζουν Αιγυπτιακές Θήβες και τον θεό της Άμμωνα, αφού ήλθε σ’ αυτόν ο Θευθ του επέδειξε τις εφευρέσεις του και υπεστήριξε ότι πρέπει να διαδοθούν στους άλλους Αιγυπτίους. ………….Όταν έφθασε στην περίπτωση του γραπτού λόγου, είπε ο Θευθ, «αυτή λοιπόν η μάθηση, βασιλιά μου, θα καταστήσει τους Αιγυπτίους περισσότερο σοφούς και με πιο καλό μνημονικό, γιατί ευρέθη το φάρμακο για την μνήμη και την σοφία». Και κείνος απήντησε: «Εφευρετικότατε Θευθ, άλλος έχει την δύναμη να εφευρίσκει τα σχετικά με τις τέχνες, άλλος όμως να κρίνει, πόσο θα βλάψουν και πόσο θα ωφελήσουν εκείνους, που πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν. Και εσύ τώρα, επειδή είσαι ο πατέρας των γραμμάτων, εξ αιτίας προσωπικού σου ενδιαφέροντος ανέφερες το αντίθετο απ΄όσα μπορεί αυτή η τέχνη των γραμμάτων. ….ί». (Πλάτων, «Φαίδρος 274 - 275»)

«Επειδή φωνήν άπειρον κατενόησεν είτε τις Θεός είτε και Θειος άνθρωπος, ως λόγος εν Αιγύπτω Θευθ τινά τούτον γενέσθαι λέγων, ος πρώτος τα φωνήεντα εν τω απείρω κατενόησεν….» (Πλάτων, «Φίληβος 18 c»)



Επομένως ο Πλάτωνας λέει ότι άκουσε στην Αίγυπτο να λένε ότι τα γράμματα και τους αριθμούς τα επινόησε κάποιος βασιλιάς της Αιγύπτου με το όνομα Θεύθ και ο οποίος όταν πέθανε ανακηρύχτηκε Θεός κ.τ.λ.

Και επειδή ο Πλάτωνας είπε τα ως άνω, σήμερα κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου είναι έργο των Αιγυπτίων, οι οποίοι σχημάτισαν το αλφάβητο από τα εξής ιδεογράμματα: Α = αετός - άλφα, Β = πόδι = βήτα, D = χείρα, F = φίδι, όφις, m = κουκουβάγια, Λ = λιοντάρι…



Ωστόσο αυτό είναι ένα λάθος συμπέρασμα, γιατί:

1) Ο Πλάτωνας εδώ λέει ότι «άκουσε να λένε κάποιοι στην Αίγυπτο» και όχι αυτό το γεγονός το διαπίστωσε ή το τι λένε οι Έλληνες ή οι άνθρωποι των γραμμάτων κ.τ.λ., άρα λέει κάτι κάτι που μπορεί να είναι και λάθος ή να ισχύει μόνο για άλλα αλφάβητα.

2) Άλλο το ελληνικό αλφάβητο και ο επινοητής του και άλλο το Αιγυπτιακό και ο επινοητής του. Ο Αιγυπτιακός μύθος μιλά για το ποιος ήταν ο εφευρέτης του Αιγυπτιακού αλφάβητου και όχι του ελληνικού .

ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΙΕΡΑΤΙΚΗΣ

- HIEROGLYPHICS





3) Η ελληνική γραφή, όπως είδαμε πιο πριν, δεν είναι δημιούργημα ενός ανθρώπου σε κάποια χρονική στιγμή, αλλά ένα δημιούργημα διαχρονικό των ανθρώπων των γραμμάτων της Ελλάδας. Είναι ένα σύστημα γραφής που για να φτάσει στο σημείο που είναι σήμερα πέρασε από πάρα πολλές φάσεις βελτίωσης - τροποποίησης. Παράβαλε π.χ. ότι τελευταία βελτίωση - τροποποίηση έγινε πριν από λίγα χρόνια από τους δημοτικιστές οι οποίοι κατάργησαν τα πνεύματα και τα τονικά σημάδια, δημιούργησαν ένα νέο τονικό σημάδι αντί για τα τρία τονικά σημάδια που είχαμε πριν κ.α.

4) Οι πρότυπες λέξεις του ελληνικού αλφάβητου είναι διαφορετικές από αυτές στο Αιγυπτιακό, όπως διαφορετικές είναι και αυτές του Αιγυπτιακού από του Φοινικικού, o λόγος άλλωστε που έχουν και διαφορετική σημασία. Οι Ελληνικές πρότυπες λέξεις φαίνονται να μοιάζουν με αυτές των άλλων αλφαβήτων, επειδή και οι μεν και οι δε αρχίζουν από τον ίδιο φθόγγο ή φώνημα. Όμως άλλο π.χ. τα alef, beth, gimel, daleth.. και άλλο τα άλφα, γάμα, δέλτα…

4) Τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου δεν είναι εικόνες ή περιγράμματα εικόνων όντων με φωνητική αξία, όπως συμβαίνει στις αιγυπτιακές και φοινικικές γραφές (στην ιερατική γραφή είναι πιστές εικόνες όντων και στις άλλες το απλουστευμένο περίγραμμά τους), αλλά το σχήμα είτε των ανάλογων στοματικών οργάνων προφοράς τους (αυτό ισχύει κυρίως για τα μικρά) είτε μιας ιδιότητας των όντων (αυτό ισχύει κυρίως για τα κεφαλαία), πρβ π.χ. το γράμμα Λ(λ) που υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει η γλώσσα να ανασηκωθεί και εσωστρεφώς προς το φάρυγγα. Ομοίως το γράμμα Β(β) υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει τα χείλη να σφίξουν, τα μάγουλα να γεμίζουν αέρα και κατόπιν να εμφυσήσουμε. Ομοίως τα λοιπά.


5) Η Αιγυπτιακή γραφή είναι μια πάρα πολύ παλιά γραφή, παλαιότερη και από τη σημερινή ελληνική γραφή, και από αυτήν έχουν προκύψει πολλές άλλες γραφές (Φοινικική, Αραβική κ.α.) και ως εξ αυτού κάποιοι λαοί θα λένε, και σωστά, ότι οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν πρώτοι τα γράμματά τους. Ωστόσο το ότι ισχύει αυτό δεν σημαίνει και ότι η ελληνική γραφή έχει προήλθε από την Αιγυπτιακή, όπως υποθέτουν μερικοί. Θα ίσχυε αυτό, αν οι δυο γραφές είχαν και τον ίδιο τρόπο (σύστημα, μηχανισμό) γραφής και ίδια ποσότητα γραμμάτων. Κάτι που δεν ισχύει, γιατί:

Α) Τα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου δεν είναι εικόνες όντων, όπως συμβαίνει στην Αιγυπτιακή γραφή (βλέπε πίνακα ιερογλυφικού αλφάβητου), αλλά το σχήμα των ανάλογων στοματικών οργάνων προφοράς τους, πρβ π.χ. το γράμμα Λ(λ) που υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει η γλώσσα να ανασηκωθεί και εσωστρεφώς προς το φάρυγγα. Ομοίως το γράμμα Β(β) υποδείχνει ότι για να βγει ο φθόγγος αυτός, θα πρέπει τα χείλη να σφίξουν, τα μάγουλα να γεμίζουν αέρα και κατόπιν να εμφυσήσουμε. Ομοίως τα λοιπά.


Β) Το αιγυπτιακό αλφάβητο - σύστημα γραφής, όπως θα δούμε πιο κάτω, έχει γράμματα μόνο τα σύμφωνα και τα μακρά φωνήεντα των λέξεων, όπως περίπου γίνεται και στη Φοινικική γραφή (απλώς στην Αιγυπτιακή γραφή τα γράμματα είναι πιστές σχεδόν εικόνες όντων, ενώ στη Φοινικική η απλοποιημένη γραφή τους).

Αντίθετα στο ελληνικό αλφάβητο – σύστημα γραφής, όπως θα δούμε πιο κάτω, υπάρχουν τα εξής σημάδια και γράμματα:

α) Τα κεφαλαία: Α, Β, Γ… και τα μικρά γράμματα: α, β, γ…, με τα οποία διακρίνονται οι περίοδοι και τα κύρια ονόματα: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή…

β) Τα ομόφωνα γράμματα: ο & ω, η & υ & ι & οι… με τα οποία, βάσει κανόνων, υποδείχνουμε στη γραφή την ετυμολογία των λέξεων, δηλαδή αν αυτό που μιλούμε είναι αρσενικό ή θηλυκό, ουσιαστικό ή επίθετο κ.τ.λ., ώστε να έχουμε βοήθεια και στην κατανόηση των λέξεων (εύρεση της έννοιας των λέξεων) και διάκριση των ομοήχων, πρβ π.χ.: καλώ & καλώ, καλό & καλό, καλός & καλώς ..

β) Τα ορθογραφικά σημεία (τονικό σημάδι, διαλυτικά και απόστροφο) με τα οποία σημειώνονται οι τονιζόμενες και άτονες συλλαβές και η προφορά με έκθλιψη, με συναίρεση, με αποκοπή, με συνίζηση κ.τ.λ., πρβ π.χ.: πότε & ποτέ, μία και μια, σε όλα & σ’ όλα & σόλα, θεϊκός & θείος, υιός & δυϊκός, ότι & ό,τι…



Δηλαδή στην ελληνική γραφή: α) υπάρχουν γράμματα για όλους τους φθόγγους (για όλα τα φωνήεντα και για όλα τα σύμφωνα), ενώ στην Αιγυπτιακή, όχι (εκεί υπάρχουν γράμματα μόνο για τα σύμφωνα και μακρά φωνήεντα), β) καταγράφεται ό,τι λέμε φθογγικά, σε σύμφωνα και φωνήεντα, και συνάμα ό,τι εννοούμε ετυμολογικά (= σε μέρος λόγου, τύπο, παραγωγή και σύνθεση των λέξεων). Κάτι που γίνεται με την επινόηση - βοήθεια των ομόφωνων γραμμάτων Ο(ο) & Ω(ω), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) …, των κεφαλαίων γραμμάτων: Α, Β, Γ… , των μικρών γραμμάτων: α, β, γ… και των ορθογραφικών σημείων (τόνου, αποστρόφου κ.τ.λ.), που μπαίνουν στις λέξεις με κανόνες.

Β. ΤΟ ΨΕΥΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ



ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ



Ο Ηρόδοτος, σχετικά με τους εφευρέτες των γραμμάτων, λέει επακριβώς, τα εξής: «Οι δε Γεφυραίοι, οι οποίοι ήσαν οι Φονιάδες του Ίππαρχου, καθώς λένε αυτοί ήσαν από την Ερέτριαν, όμως, όπως εγώ υπολογίζω, αυτοί ήσαν Φοίνικες που ήρθαν μαζί με τον Κάδμο από τη Φοινίκη και κατοίκησαν στη χώρα που τώρα λέγεται Βοιωτία λαμβάνοντας ως μερίδιο την Τανάγρα. Από εκεί οι Γεφυραίοι διώχθηκαν από τους Βοιωτούς και κατέφυγαν στην Αθήνα. Οι Αθηναίοι τους δέχθηκαν ως πολίτες με περιορισμούς, επειδή έκαναν πολλά αξιόποινα πράγματα που το ακατανόμαστό τους δεν μου επιτρέπει να τα πω. Οι Φοίνικες δε αυτοί, αυτοί που ήρθαν μαζί με τον Κάδμο και μέρος τους ήσαν οι Γεφυραίοι, πολλά και διάφορα μέρη κατοικήσαντες σ' αυτήν την χώρα (την Βοιωτία), εισήγαγαν και την διδασκαλία στους Έλληνες και μάλιστα τα γράμματα, που δεν ήταν πριν γνωστά τους, νομίζω, αφού οι Φοίνικες λέγεται ότι είναι αυτοί που ανακάλυψαν τα γράμματα και οι Έλληνες στον χρόνο συγχρόνως με την αλλαγή της γλώσσας (της φωνής) μετέβαλαν και την διάταξη των γραμμάτων ("τον ρυθμόν"). Διαβιούντες τότε οι Ίωνες με τους Γεφυραίους παρέλαβαν από αυτούς τα γράμματα και λίγα απ' αυτά τα μεταρρύθμισαν και ως απ' αυτό, και δικαίως, τα μεταρρυθμισμένα, τα ονόμασαν Ιωνικά, μια και ήταν δικής τους εφεύρεσης και τα υπόλοιπα Φοινικικά ως εισαγωγής από τους Φοίνικες.... .... Εγώ ο ίδιος είδα Καδμήϊα γράμματα στο ιερό του Απόλλωνα του Ισμηνίου στη Θήβα της Βοιωτίας σε επιγραφές που στηρίζονταν σε τρίποδες, πολλά από τα οποία ήσαν όμοια με τα Ιωνικά….» (Ηρόδοτος, Tερψιχόρη 57 – 5)

…………………………………………………………..

«Οι δε Γεφυραίοι, των ήσαν οι φονέες οι Iππάρχου, ως μεν αυτοί λέγουσι, εγεγόνεσαν εξ Ερετρίης την αρχήν, ως δε εγώ αναπυνθανόμενος ευρίσκω, ήσαν Φοίνικες των συν Κάδμω απικομένων Φοινίκων ες γην την νυν Βοιωτίην καλεομένην, οικεον δε της χώρης ταύτης απολαχόντες την Ταναγρικήν μοίραν. Εντευθεν δε, Καδμείων πρότερον εξαναστάντων υπ' Αργείων, οι Γεφυραιοι ούτοι δευτέρα υπό Βοιωτών εξαναστάντες ετράποντο επ' Αθηνέων. Αθηναιοι δε σφεας επί ρητοισι εδέξαντο σφέων αυτων πολιήτας, πολλών τεων και ουκ αξιαπηγήτων επιτάξαντες εργεσται. Οι δε Φοίνικες ούτοι, οι συν Κάδμω απικόμενοι, των ήσαν οι Γεφυραιοι, άλλα τε πολλά οικίσαντες ταύτην την χώρην εσήγαγον διδασκαλία ες τους Έλληνες και δη τα γράμματα, ουκ εόντα πριν Ελλησι ως εμοί δοκέειν, πρώτα μεν τοισι και άπαντες χρέωνται Φοίνικες΄ μετά δε χρόνου προβαίνοντες άμα τη φωνή μετέβαλον και τον ρυθμόν των γραμμάτων. Περιοίκεον δε σφεας τα πολλά των χώρων τούτων τον χρόνον Ελλήνων Ίωνες", οι παραλαβόντες διδαχή παρά των Φοινίκων τα γράμματα, μεταρρυθμίσαντές σφεων ολίγα εχρέωντο, χρεώμενοι δε εφάτισαν, ώσπερ και το δίκαιον έφερε εσαγόντων Φοινίκων ες την Ελλάδα, φοινικήϊα κεκλησθαι.... ίδον δε και αυτός Καδμήϊα γράμματα εν τω ιρω του Απόλλωνος του Ισμηνίου εν Θήβησι τησι Βοιωτων επί τρίποσι τρισί εγκεκολαμμένα, τα πολλά ομοια εόντα τοισι Ιωνικοισι»... (Ηρόδοτος, Tερψιχόρη 57 - 59)

…………………………………………………………………………….



Και επειδή ο Ηρόδοτος είπε τα ως άνω, σήμερα πολλοί ισχυρίζονται ότι οι ‘Έλληνες πήραν το αλφάβητο από τους Φοίνικες και οι Φοίνικες σχημάτισαν το αλφάβητό τους από ιδεογράμματα ως εξής: Alef - άλφα = κεφαλή βοδιού, beth - βήτα = οικία, gimel – γάμα = καμήλα, daleth – δέλτα – θύρα, he – χι = άγνωστο, βαβ - βήτα = καρφί, ζαγιν – ζήτα = όπλο, χεθ - ήτα = περίβολος, τεθ – θήτα = φράκτης, ιοντ – ιώτα = χείρα, καφ – κάπα = παλάμη, λαμεντ – λάμδα = βούκεντρο (μαστίγιο), μεμ – μι = ύδωρ, νουν – νι = ιχθύς ή φίδι, σαμεξ – ξι = άγνωστο, αγιν – όμικρον = μάτι, πε – πι = στόμα, σαδε = άγνωστο, κοφ = άγνωστο, ρες – ρω = κεφάλι, σιμ – σίγμα = δόντι, ταβ – τάφ = σημείο.





ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΗ

ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥΣ



Παρατηρώντας τα ως άνω λεγόμενα του Ηρόδοτου βλέπουμε ότι:

1. Ο Ηρόδοτος μιλά όχι για εξακριβωμένα γεγονότα, αλλά για γεγονότα που υπολογίζει από μόνος του ότι συνέβηκαν ή ισχύουν (λέει: «ως εμοί δοκέειν….. αναπυνθανόμενος ευρίσκω…»), άρα ως τέτοια μπορεί να είναι και λάθος.

Και είναι πράγματι λάθος και αυτό είπε από λάθος πληροφορίες είτε από λάθος υπολογισμούς (ο Πλούταρχος μιλά για σκόπιμη διαστρέβλωση), όπως θα δούμε πιο κάτω.

2. Ο Ηρόδοτος λέει ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του αυτοί που δολοφόνησαν τον Ίππαρχο είναι και αυτοί που έφεραν μαζί με τον Κάδμο από τη Φοινίκη τα γράμματα στην Ελλάδα, δηλαδή οι Φοίνικες Γεφυραίοι.

Ωστόσο σύμφωνα με τους Αριστοτέλη (Αθηναίων Πολιτεία, κεφ.18), Θουκυδίδη (Ιστορία Α, 20-21 και Ιστορία Στ 54 - 60), Πλάτωνα (Ίππαρχος 229 b – e) κ.α., καθώς και το Ψήφισμα του Δημοφώντος (Ανδοκίδης, "Περί των μυστηρίων" 96 - 98), ντοκουμέντα αδιάψευστα, ο Ίππαρχος δολοφονήθηκε όχι από Φοίνικες, αλλά από Αθηναίους, τους αδελφούς Αρμόδιο και Αριστογείτονα, κατά το κίνημα των δημοκρατικών εναντίον των τυράννων, γεγονός που ο Ηρόδοτος παντελώς αποσιωπά.

Επομένως τα ως άνω λεγόμενα του Ηρόδοτου σχετικά με τους Γεφυραίους κτ.λ. είναι εκτός πραγματικότητας.

Και το γιατί τα λέει όλα αυτά τα αναληθή πράγματα ο Ηρόδοτος είναι είτε από λάθος πληροφόρηση ή υπολογισμούς είτε από σκόπιμη διαστρέβλωση για τους λόγους που θα δούμε πιο κάτω να μας λέει ο Πλούταρχος.

3. Ο Ηρόδοτος λέει ότι οι Γεφυραίοι, όταν πήγαν στην Αθήνα, εκτός από τη δολοφονία του Ίππαρχου έκαναν και πολλά άλλα άσχημα πράγματα που όμως δεν τα κατονομάζει με το αιτιολογικό του ακατονόμαστου.

Ωστόσο σύμφωνα με το Ψήφισμα του Δημοφώντος , ντοκουμέντο αδιάψευστα, αλλά και τον Αριστοτέλη (Αθηναίων Πολιτεία, κεφ.18), το Θουκυδίδη (Ιστορία Α, 20-21 και Ιστορία Στ 54 - 60), τον Πλάτωνα (Ίππαρχος 229 b – e) κ.α., επί εποχής Ίππαρχου στην Αθήνα τα μόνα ακατονόμαστα γεγονότα που συνέβηκαν ήταν η τυραννική διακυβέρνηση και ο ανήθικος βίος (ήταν παιδεραστής, ομοφυλόφιλος κ.α.) του Ίππαρχου, κάτι που οδήγησε τους δημοκρατικούς (μαζί και οι αδελφοί Αρμόδιος και Αριστογείτων) να κάνουν κίνημα εναντίον τους και να τον δολοφονήσουν.

Επομένως ο Ηρόδοτος και αποσιωπά σημαντικά γεγονότα για τη δημοκρατία και αποδίδει σε άλλους, στους Φοίνικες, όχι μόνο τη δολοφονία του Ίππαρχου, αλλά και τα ακατονόμαστα που έκανε ο ίδιος ο τύραννος των Αθηνών Ίππαρχος!

Και το γιατί τα λέει όλα αυτά τα αναληθή πράγματα ο Ηρόδοτος είναι είτε από λάθος πληροφόρηση ή υπολογισμούς είτε από σκόπιμη διαστρέβλωση για τους λόγους που θα δούμε πιο κάτω να μας λέει ο Πλούταρχος.

4. Ο Ηρόδοτος λέει ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, οι Έλληνες αρχικά δεν είχαν γραφή και ακολούθως έκαναν εισαγωγή της σημερινής γραφής από τη Φοινίκη. Ωστόσο και αυτό είναι μια αναληθής υπόθεση, γιατί:

α) Αν οι Έλληνες είχαν πάρει τα γράμματα από τους Φοίνικες, η ελληνική και η Φοινικική γραφή θα είχαν ίδιο μηχανισμό, ίδιο είδος και ίδια ποσότητα γραμμάτων, κάτι που δεν ισχύει, όπως θα δούμε πιο κάτω.

β) Από τις αρχαιολογικές ανασκαφές φαίνεται ότι οι Έλληνες είχαν γραφή πολύ πριν από τους Φοίνικες, την καλούμενη γραμμική γραφή Α’ και Β’.

γ) Ο Διόδωρος Σικελιώτης (βίβλος 5, 56 – 74 κ.α.) λέει ότι εκείνοι που εφεύραν τα γράμματα ήσαν οι Πελασγοί (= οι πρόγονοι των Ελλήνων, σύμφωνα με Ηρόδοτο και Θουκυδίδη) και όταν λόγω κάποιου κατακλυσμού (του Κατακλυσμού του Δευκαλίωνας, όπως είπαν οι Αιγύπτιοι στο Σόλωνα, όταν τους είχε επισκεφτεί, σχετικά βλέπε και στον Τιμαίο του Πλάτωνα) χάθηκαν τα ελληνικά γραπτά μνημεία και έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Φοίνικες και ιδιοποιήθηκαν την εφεύρεσή τους. Το μόνο, λέει, που έκαναν οι Φοίνικες ήταν μερικές μετατροπές στα πελασγικά γράμματα και επειδή πολύ κόσμος χρησιμοποίησε κατόπιν αυτή τη γραφή των Φοινίκων, είχε ως συνέπεια πολλοί να ονομάζουν τα γράμματα Φοινικικά.

5. Ο Ηρόδοτος λέει ότι <<επειδή μερικά γράμματα του ελληνικού αλφάβητου λέγονται Ιωνικά και επειδή πολλοί λένε τα γράμματα Φοινικικά και επειδή είδε ο ίδιος στη Θήβα επιγραφές με Φοινικικά γράμματα>>, άρα, υποθέτει ο Ηρόδοτος ότι οι Φοίνικες με τον Κάδμο εφεύραν το αλφάβητο από τη Φοινίκη και οι Ίωνες το μεταρρύθμισαν, όταν άλλαξε στο χρόνο η φωνή τους, για να προσαρμοστεί στη γλώσσα τους. Ωστόσο και αυτό είναι λάθος υπόθεση, γιατί:

α) Η φωνή είναι φθόγγοι και οι φθόγγοι αφενός είναι ίδιοι σε όλες τις γλώσσες μ(λόγω των γλωσσικών δανείων και των ηχοποίητων λέξεων) και αφετέρου δεν αλλάζουν στο χρόνο (είναι κάτι ως τα στοιχεία οξυγόνο, υδρογόνο κ.τ.λ. στην ύλη), ώστε να απαιτείται αλλαγή του αλφάβητου. Απλώς αλλάζουν στο χρόνο οι φθογγικές συνθέσεις των συστατικών στοιχείων (ρίζας, θέματος κ.τ.λ.) των λέξεων με τα καλούμενα φθογγικά πάθη (δηλαδή με την πρόσθεση ή αφαίρεση ή αντιμετάθεση ή εναλλαγή φθόγγου σε μια λέξη) και αυτό είτε για ευφωνία (ευστομία) είτε για σημασιολογική διαφοροποίηση πρβ π.χ.: πυρί-α > σπύρτ-α, κόν-ις > σκόν-η, (σ)άλς > άλα-ς, άλλα-τος.. > αλάτ-ι, αλλατι-ού.. ιατρ-ός > γιατρ-ός, οικοκυρ-ά > νοικοκυρ-ά, μέρ-η > μέλ-η, καρδερίνα > γαρδέλι, μάζα > μαζτός – μαστός, αμαζόνα (χωρίς μαστό), δένδρον > δέντρ-ο….. πένης > πείνα, τρέμω > τρόμος, νέμω > νομή, νόμος… λέγω,εις,ει….

Πιο απλά, αν καταργηθεί ένας φθόγγος από μια λέξη, υπάρχει σε άλλη και αν ένας φθόγγος μιας λέξης αλλάξει, αλλάζει σε άλλο που υπάρχει, πρβ: δέντρον > δέντρο, μέρη > μέλη, πένης > πείνα…. Ο λόγος και για τον οποίο, αν και αλλάζει κατά καιρούς η γλώσσα το αλφάβητο παραμένει το ίδιο.

γ) Πράγματι ορισμένα γράμματα του ελληνικού αλφάβητου λέγονται Ιωνικά, αυτά είναι τα Ω, Η, όμως αυτά λέγονται έτσι όχι για τους λόγους που νομίζει - λέει ο Ηρόδοτος, αλλά επειδή αυτά υπήρχαν μόνο στο Ιωνικό αλφάβητο και όχι και στα στα αλφάβητα των άλλων ελληνικών πόλεων-κρατών (Δωριέων, Αιολέων, Κρητών κ.α.). Οι Ίωνες προσθέσανε αυτά τα γράμματα στο αλφάβητό τους, για τους τεχνικούς- εννοιολογικούς λόγους που είδαμε πιο πριν, αλλά και θα δούμε πιο κάτω, δηλαδή για υπόδειξη μέσω αυτών και των Ε & ΑΙ, Ι & ΕΙ & Υ.. πιο άνετα των μερών λόγου και των ομοήχων λέξεων, πρβ: καλώ & καλό, καλή & καλοί & καλεί …

δ) Πράγματι πολλοί λαοί, όπως οι Εβραίοι, οι Αραβες κ.α. πήραν το αλφάβητό τους από τους Φοίνικες και ως εξ αυτού και δικαίως λένε ότι οι Φοίνικες ανακάλυψαν πρώτοι τα γράμματα. Όμως αυτό δε σημαίνει αυτόματα και ότι και οι Έλληνες πήραν τη γραφή τους (= τη γραφή που έχουν μετά από τη γραμμική) από τους Φοίνικες. Αυτό θα ίσχυε, αν οι δυο γραφές είχαν ίδιο μηχανισμό και ίδια ποσότητα και είδος γραμμάτων. Κάτι που δεν συμβαίνει, όπως είδαμε πιο πριν και ως θα δούμε και πιο κάτω.



Σημειώνεται ότι:

1) Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς (Διόδωρο, Στράβωνα, Ισοκράτη, Πλάτωνα, Ηρόδοτο κ.α.), οι Καδμείοι ή Θηβαίοι ήταν ένα φύλο που με αρχηγό τον Κάδμο είχε έρθει στην Ελλάδα από την Ερυθρά Θάλασσα (μέσω Αιγύπτου και Φοινίκης) και έκανε αποικία στη Βοιωτία, όπου έκτισε τη Θήβα ή Καδμεία. Επομένως: Α) Οι Καδμείοι ή Θηβαίοι δεν ήσαν Έλληνες, Έλληνες έγιναν μετά. Β) Όταν οι Καδμείοι ήρθαν στην Ελλάδα, έγραφαν όχι με την Ελληνική, αλλά με τη Φοινικική γραφή (λείψανα της οποίας είδε ο Ηρόδοτος, όταν πήγε στη Θήβα), όπως λέει ο Διόδωρος (5 , 58), Γ) Η γραφή των Καδμείων ή Θηβαίων είναι Φοινικικής καταγωγής και όχι η γραφή των άλλων Ελλήνων (Αθηναίων, Σπαρτιατών, Κρητών κ.α.).

Οι Καδμείοι, οι Δαναοί και οι Εβραίοι ήσαν φύλα που από την Ερυθρά θάλασσα πήγαν στην Αίγυπτο. Από εκεί τους έδιωξαν οι Αιγύπτιοι και οι Καδμείοι πήγαν στην Φοινίκη (απ΄όπου και Φοίνικες), αλλά και στη Βοιωτία, οι Εβραίοι στην Ιουδαία και οι Δαναοί στην Πελοπόννησο.



2) Κανένας άλλος αρχαίος συγγραφέας δεν λέει ότι ο Κάδμος έφερε τα γράμματα από την Φοινίκη.

3) Οι Καδμείοι (ή μετά Θηβαίοι», δεν βοήθησαν ποτέ τους Έλληνες εναντίον των βαρβάρων. Δηλαδή δεν έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο και μήδισαν στα Περσικά και γι αυτό άλλωστε ο Ηρόδοτος τους αποκάλεσε βάρβαρους. Μάλιστα μετά τα Περσικά οι Θηβαίοι ή Καδμείοι γλύτωσαν την εξολόθρευσή τους από τους Έλληνες (απλώς οι Αθηναίοι τους έβαλαν φόρο υποτέλειας), επειδή οι Σπαρτιάτες τους ήθελαν βοηθούς τους προκειμένου να νικήσουν τους Αθηναίους που ήθελαν να πάρουν από τους Σπαρτιάτες την ηγεμονία των Ελλήνων. Ωστόσο μετά, όταν οι Καδμείοι αμφισβήτησαν και την ηγεμονία των Μακεδόνων επί των Ελλήνων, ο Μ. Αλέξανδρος κατάστρεψε ολοσχερώς την πόλη τους, την καδμεία (= η Θήβα), και έκτοτε έπαψε να υπάρχουν τα ονόματα «Καδμεία» και «Καδμείος» με την παλιά εθνική τους σημασία.




Ο ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΗΘΗΣ

(Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ)



Σύμφωνα με το βιογράφο και φιλόσοφο Πλούταρχο (βλέπε το έργο του «ΗΘΙΚΑ ή Περί της Ηροδότου κακοηθείας»), ο Ηρόδοτος ήταν μεν πάρα πολύ καλός συγγραφέας, όμως έγραψε πολλά ανακριβή πράγματα, όπως ότι οι Γεφυραίοι, Έπαφος, ο Κάδμος, ο Ηρακλής, η Ιώ κ.α. ήταν Φοίνικες ή Αιγύπτιοι και όχι Έλληνες, κάτι για το οποίο ο Πλούταρχος δε συμφωνούσε και γι αυτό τον απεκάλεσε «Κακοήθη». Η αιτία, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, για την οποία ο Ηρόδοτος έγραψε αυτά τα αναληθή πράγματα ήταν γιατί ο Ηρόδοτος είχε ζητήσει χρήματα από τους Θηβαίους, για να τους εκθειάζει και κείνοι δεν του έδωσαν και συνάμα, γιατί οι Θηβαίοι είχαν μηδίσει ή δε φέρθηκαν όπως έπρεπε στη μάχη των Θερμοπυλών (κάτι για το οποίο και ο Πλούταρχος δε συμφωνούσε, δικαιολογούσε όμως την αιτία που το έκαναν) και μ’ αυτό τρόπο ο Ηρόδοτος τους εκδικούνταν. Λέει συγκεκριμένα:

«τον γαρ ΄Επαφον και την Ιώ και τον Ιασον και τον Αργον ολως αφηκε, φιλοτιμούμενος μη μόνο αλλους Ηρακλεις Αιγυπτίους και Φοίνικας αποφαίνειν, αλλά και τούτον τον Ηρακλή, ον αυτός τρίτον γεγονέναι φησίν, ε[ις βαρβάρους αποξενωσαι της Ελλάδος,.... (Πλούταρχος «Κακοήθειες Ηρόδοτου» 857, 14 F)

«Αριστογείτονα μέντοι ουκέτι κύκλω και κακώς, αλλ΄αντικρυς δια πυλων εις Φοινίκην εξελαύνει, Γεφυραιον γεγονέναι λέγων ανέκαθεν΄ τους δε Γεφυραίους ουκ απ΄ Ευβοίας ουδ΄ Ερετριεις, ώσπερ οιονται τινες, αλλά Φοίνικας είναι φησιν, αυτός ούτω πεπυσμένος».... (Πλούταρχος «Κακοήθειες Ηρόδοτου» 860, 23, F)

<<Αριστοφάνους δε του Βοιωτού γράψαντος ότι χρήματα μεν αιτήσας ουκ {έλαβε παρά Θηβαίων....>> (864, 31 d)

<<Τους δε Θηβαίους πρώτον μεν φησι μετά των Ελλήνων εόντας μάχεσθαι υπ’ ανάγκης εχόμενους..… αποσχισθέντες οι Θηβαίοι χείρας τε προέτειναν και ήσον των βαρβάρων, λέγοντες τον αληθέστατον των λόγων, ως μήδισαν και γη και ύδωρ έδοσαν βασιλεί, υπό δ’ ανάγκης εχόμενοι εις Θερμοπύλας…. Ειτ΄ ου δήλος εστιν ιδιαν τινά προς Θηβαίους έχων οργήν και δυσμένειαν, υφ’ ης ου μόνο διέβαλε ψευδώς και αδίκως την πόλιν, αλλ ουδέ του πιθανού της διαβολής εφρόντισεν, ουδ όπως αυτός εαυτω τα αναντια λέγων παρ’ ολίγους ανθρώπους ου φανειται συνειδώς;>> ( Πλούταρχος «Κακοήθειες Ηρόδοτου» 865, β)



Και έχει δίκιο ο Πλούταρχος να λέει αυτά που λέει (μπορεί να μην έχει δίκιο για το ότι ο Ηρόδοτος χρηματιζόταν, όμως έχει δίκιο για τα άλλα), γιατί:

1) Όλοι εκείνοι (Ηρακλής, Κάδμος, Ευρώπη κ.τ.λ.) που ο Ηρόδοτος αποκαλεί βάρβαρους ή Αιγυπτίους και ο Πλούταρχος δεν συμφωνεί είναι πράγματι είτε Θηβαϊκής καταγωγής είτε από άλλες περιοχές που μήδισαν στα Περσικά. Παρέβαλε για παράδειγμα ότι ο Ηρακλής ήταν γιος της Θηβαίας Αλκμήνης, ο Κάδμος ήταν ιδρυτής, αλλά και πρόγονος των βασιλιάδων της Θήβας που μήδισαν στα περσικά κ.α.

2) Τα λεγόμενα του Πλούταρχου επιβεβαιώνονται όχι μόνο από τα λεγόμενα του Αριστοτέλη (Αθηναίων Πολιτεία, κεφάλαιο 18), του Θουκυδίδη (ιστορία Α, 19 – 20 και Ιστορία ΣΤ, 54 - 60), του Πλάτωνα (Ίππαρχος 229 b – e) κ.α., αλλά και από το Ψήφισμα του Δημοφώντος (Ανδοκίδης, "Περί των μυστηρίων" 96 - 98), αδιάψευστο ντοκουμέντο.

Συγκεκριμένα ο Αριστοτέλης λέει τα εξής: «Ο Πεισίστρατος, ένας δίγαμος στρατηγός που κατέλαβε δια των όπλων την εξουσία των Αθηνών, όταν πέθανε πήραν την εξουσία οι γιοι του, ο Ιππίας και ο Ίππαρχος (από νόμιμο γάμο του Πεισίστρατου) και ο Ιοφών και ο Ηγησίστρατος ή Θεσσαλός ( από παράνομο γάμο). Οι αδελφοί αυτοί, και ως πάντα μας λέει ο Αριστοτέλης, πέρα του ότι ήσαν τύραννοι (αντιδημοκρατικοί ή χουντικοί λέμε σήμερα) ήσαν και ανήθικοι. Ο Ίππαρχος έρεπε σε παιδικούς έρωτες (δηλ. ήταν παιδεραστής ως θα λέγαμε σήμερα) και ο Ηγησίστρατος ήταν ψεύτης, υβριστής και ομοφυλόφιλος που αγάπησε ερωτικά ("ερασθείς") τον Αρμόδιο. Μάλιστα επειδή ο Αρμόδιος δεν ανταποκρινόταν στις ανώμαλες ορέξεις του Ηγησίστρατου, ο τελευταίος δε συγκρατούσε την οργή του, αλλά και κατά τα άλλα δείκνυε προσβλητική στάση κατά του πρώτου. Τον αποκάλεσε και δημοσίως μαλάκα ("λοιδορήσας τι τον Αρμόδιον ως μαλακόν όντα" ) και εμπόδισε την αδελφή του στο να πάει στη γιορτή των Παναθηναίων ως κανηφόρος παρθένος. Όλα αυτά εξόργισαν τα αδέλφια Αριστογείτονα και Αρμόδιο και τους φίλους τους, με συνέπεια να λάβουν μέρος στο ανατρεπτικό κίνημα των δημοκρατικών εναντίον των τυράννων την ημέρα της πομπής (λιτανείας) των Παναθηναίων. Ωστόσο οι δημοκρατικοί πραξικοπηματίες παρατηρώντας στην πομπή τον τύραννο Ιππία να συνομιλεί στην Ακρόπολη φιλικά με έναν δημοκρατικό πραξικοπηματία (φίλο του Αριστογείτονα), νόμισαν ότι αυτός τους πρόδιδε και θέλοντας να κάνει κάτι ο Αρμόδιος πριν συλληφθεί, πρόλαβε και φόνευσε τον Ίππαρχο στο Λεωκόριον, βλάπτοντας έτσι το όλο ανατρεπτικό κίνημα των δημοκρατικών. Στη συνέχεια από τα δυο αδέλφια φονεύθηκε επιτόπου ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας κλείστηκε στη φυλακή, όπου αργότερα το φόνευσε και αυτόν ο Ιππίας,... Ακολούθως, και ως πάντα λέει ο Αριστοτέλης, όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία, θεσμοθετήθηκε ο εκάστοτε πολέμαρχος να διοργανώνει επιτάφιους αγώνες προς τιμή των πεσόντων στις μάχες και να κάνει επιμνημόσυνες τελετές για τον Αρμόδιο και Αριστογείτονα. ("Αθηναίων Πολιτεία" , Κεφ. 18)



Το ψήφισμα της Αθηναϊκής βουλής λέει επακριβώς τα εξής:

‘Εδοξε τη βουλή και τω δήμω.....

Εάν τις δημοκρατίαν καταλύη τήν Αθήνησιν.....

Εάν δε τις κτείνων τινά τούτων αποθάνη ή επιχειρών, ευ ποιήσω αυτόν τε και τούς παίδας τούς εκείνου καθ άπερ Αρμόδιον τε και Αριστογείτονα και τούς απογόνους αυτών...

(Ανδοκίδης, "Περί των μυστηρίων" 96 - 98)


Σημειώνεται επίσης ότι:

Α) Πιθανόν ο Ηρόδοτος να αποσιώπησε – παραποίησε τη διαμάχη μεταξύ των Αθηναίων δημοκρατικών και αντιδημοκρατικών (τυράννων), καθώς και τον ανήθικο βίο των Τύραννων Πεισιστρατιδών, επειδή τα γεγονότα αυτά ήταν κάτι που αδικούσε τη μεγάλη ιστορία και πολιτισμό της Αθήνας, κάτι που δεν έβρισκε λογικό ο Πλούταρχος.

Β) Αν και ο Ηρόδοτος αποσιώπησε τον ανήθικο βίο των Τύρρανων της Αθήνας κ.τ.λ., όταν πήγε στην Αθήνα έγινε αποδεκτός με τιμές ακόμη και από τους δημοκράτες Αθηναίους. Και αυτό, επειδή στα βιβλία του, αν και μη Αθηναίος, υμνεί - εκθειάζει όλους τους Αθηναίους για τον πολιτισμό και την ιστορία τους, και ιδιαίτερα για τη νίκη τους εναντίων των βαρβάρων και πολυπληθέστερων Περσών.





Ο ΔΙΟΔΩΡΟΣ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ (ΚΑΔΜΕΙΟΙ κ.α.)

ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙΣ



Ο Διόδωρος Σικελιώτης, απαντώντας σε όποιον έχει την άποψη ότι οι Φοίνικες εφεύραν τα γράμματα, λέει ότι οι Φοίνικες δεν ήταν οι εφευρέτες των γραμμάτων και αριθμών, αλλά οι Πελασγοί (= οι πρόγονοι των Ελλήνων, σύμφωνα με Θουκυδίδη και Ηρόδοτο) και απλώς το μόνο που έκαναν ήταν να αλλάξουν τη μορφή των γραμμάτων και, καθώς η πλειοψηφία των ανθρώπων χρησιμοποίησε αυτό το είδος των γραμμάτων, γι αυτό τους δόθηκε η ονομασία φοινικικά, πρβ:

«… Στους Έλληνες λέγεται ότι πρώτος ανακάλυψε τους ρυθμούς και το τραγούδι ο Λίνος και όταν ο Κάδμος έφερε από τη Φοινίκη τα λεγόμενα γράμματα, πρώτος αυτός μετέφερε στην ελληνική γλώσσα, όρισε την ονομασία του καθενός και χάραξε το σχήμα τους. Γενικώς όλα μαζί τα γράμματα ονομάστηκαν Φοινικικά, επειδή μεταφέρθηκαν στους Έλληνες από τους Φοίνικες, ειδικά όμως, επειδή πρώτοι οι Πελασγοί χρησιμοποίησαν τους φερόμενους χαρακτήρες προσαγορεύτηκαν Πελασγικά……. Ο Λίνος, λοιπόν, λένε πως συνέταξε με Πελασγικά γράμματα αφήγημα με τις πράξεις του πρώτου Διόνυσου και τους λοιπούς μύθους και το άφησε στα απομνημονεύματά του. Με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποίησαν τα Πελασγικά γράμματα ο Ορφέας και ο Προναπίδης, που ήταν δάσκαλος του Ομήρου και εμπνευσμένος τραγουδοποιός. Το ίδιο και ο Θυμοίτης…. (Διόδωρος Σικελιώτης, βίβλος 3, 67)

«… Οι Ηλιάδες ( = οι αρχαίοι κάτοικοι της Ρόδου) αναδείχθηκαν ανώτεροι από όλους στη μόρφωση και κυρίως στην αστρονομική. Εισηγήθηκαν πολλά σχετικά με τη ναυτιλία και όρισαν τον χωρισμό της ημέρας σε ώρες….. Ο (Ρόδιος) Ακτίς βάζοντας πλώρη για την Αίγυπτο ίδρυσε εκεί τη λεγόμενη Ηλιούπολη, δίνοντας το όνομα του πατέρα του (Ήλιου). Από αυτόν έμαθαν αργότερα οι Αιγύπτιοι τα θεωρήματα της αστρονομίας. Όταν, όμως, έγινε ο κατακλυσμός στην Ελλάδα, από τις βροχοπτώσεις χάθηκαν οι περισσότεροι άνθρωποι. Μαζί με εκείνα συνέβηκε να καταστραφούν και τα γραπτά μνημεία και γι αυτή την αιτία, οι Αιγύπτιοι, βρίσκοντας την ευκαιρία, ιδιοποιήθηκαν όλα τα περί αστρονομίας και επειδή, λόγω της άγνοιάς τους, οι Έλληνες δεν μπορούσαν πλέον να επικαλεσθούν τις γραπτές μαρτυρίες, ενισχύθηκε η άποψη ότι πρώτοι οι Αιγύπτιοι ανακάλυψαν τα άστρα. Με τον ίδιο τρόπο, μολονότι οι Αθηναίοι ίδρυσαν πόλη στην Αίγυπτο, που την ονόμαζαν Σαίνς, το γεγονός ξεχάστηκε λόγω του κατακλυσμού. Γι αυτές, λοιπόν, τις αιτίες πολλές γενιές αργότερα ο Κάδμος του Αγήνορα θεωρήθηκε ότι πρώτος αυτός έφερε τα γράμματα από τη Φοινίκη στην Ελλάδα και από τον καιρό του Κάδμου και στο εξής πίστευαν για τους Έλληνες πως έκαναν πάντα συμπληρωματικές ανακαλύψεις στην επιστήμη των γραμμάτων, καθώς ένα είδος καθολικής άγνοιας κατείχε τους Έλληνες…….(Διόδωρος Σικελιώτης. βίβλος 5, 57)



«…φασίν τους Φοίνικας ουκ εξ αρχής ευρείν, αλλά τους τύπους των γραμμάτων μεταθείναι μόνον…». (Διόδωρος, Σικελιώτης, βίβλος 5, 57 - 74 ).

…Στις Μούσες, δόθηκε από τον πατέρα τους, η ανακάλυψη των γραμμάτων και η σύνθεση των επών, η λεγόμενη ποιητική. Σε εκείνους που λένε πως οι Σύριοι είναι οι εφευρέτες των γραμμάτων, πως οι Φοίνικες τα έμαθαν από εκείνους και τα παρέδωσαν στους Έλληνες και πως αυτοί οι Φοίνικες ήταν εκείνοι που έπλευσαν με τον Κάδμο στην Ευρώπη και πως γι αυτό οι Έλληνες ονομάζουν τα γράμματα Φοινικικά, απαντούν πως οι Φοίνικες δεν ήταν οι αρχικοί εφευρέτες και πως το μόνο που έκαναν ήταν να αλλάξουν τη μορφή των γραμμάτων και, καθώς η πλειοψηφία των ανθρώπων τα χρησιμοποίησε αυτό το είδος των γραμμάτων, γι αυτό τους δόθηκε η παραπάνω ονομασία»…… (Διόδωρος Σικελιώτης. βίβλος 5, 74)



Παράλληλα, ο Διόδωρος Σικελιώτης αναφέρει και ότι σύμφωνα με όσα του είπε ο επιγραμματοποιός Δοσιάδης, τα γράμματα είναι εφεύρεση των Κρητών. "Δοσιάδης δε εν Κρήτη φησίν ευρεθήναι αυτά (τα γράμματα)… ( Διόδωρος, Ε. Μπέκερ, "Ελλ. Ανέκδοτα" ΙΙ 783,14)

πηγη krassanakis.gr