ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΗΠΑ - ΙΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΗ, ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΙ..
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ:
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΙΤΣΑΣ
Ο Μπαράκ Ομπάμα κατ' επανάληψη έχει δηλώσει την πρόθεσή του να επιχειρήσει μια αλλαγή στρατηγικής σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Επέμεινε, ως υποψήφιος των Δημοκρατικών, ότι η διπλωματία, και όχι η στρατιωτική δράση, θα είναι στην «καρδιά» της προσέγγισής του στην Τεχεράνη. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, όμως, δήλωσε, επίσης κατ' επανάληψη, ότι δεν θα αφήσει την απειλή για στρατιωτική δράση εκτός των συζητήσεων.
Δεν είναι... παιχνίδι, η σχέση Ουάσιγκτον - Τεχεράνης. Ο Ομπάμα έχει προτείνει τη δημιουργία ενός επίσημου αμερικανο-ισραηλινού μηχανισμού που θα συντονίσει την τακτική απέναντι στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένης και της όποιας μελλοντικής ανάγκης για προληπτική στρατιωτική δράση... (φωτ. Ass. Press)
Μια γνωστή συμμαχία γερακιών, σκληροπυρηνικών και νεοσυντηρητικών, περιμένουν τώρα να αποτύχουν οι προτεινόμενες συνομιλίες με το Ιράν και ήδη προτείνουν ένα κλιμακούμενο πακέτο μέτρων αντ' αυτών. Αυτά συμπεριλαμβάνουν συντονισμό ενεργειών με το Ισραήλ, σκληρότατες ποινές κατά του Ιράν και ενίσχυση της παρουσίας των αμερικανικών δυνάμεων κρούσης στην περιοχή, σε απόσταση ικανή για επίθεση κατά της Τεχεράνης. Οταν διακοπούν οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις, όπως είναι πεπεισμένοι ότι θα συμβεί, προτείνουν να προχωρήσει η Ουάσιγκτον σε πολεμικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένου ενός εμπάργκο, που θα επιβάλει το αμερικανικό Ναυτικό, στις εξαγωγές πετρελαίου της.
Τόνι Λέικ και Σούζαν Ράις
«Η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα έμοιαζε να κάρφωσε τις πόρτες της εξουσίας για τους νεοσυντηρητικούς, αλλά όταν πρόκειται για το Ιράν είναι πάρα πολύ νωρίς για να απορρίψουμε τα γεράκια», έγραψε πρόφατα ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους στο περιοδικό «Nation». «Σίγουρα ασκούν το επάγγελμά τους έξω από τους διαδρόμους της εξουσίας, έχουν όμως περισσότερους φίλους στο στρατόπεδο του Ομπάμα από ό,τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι». Η πραγματικότητα είναι ότι αρκετοί ανώτατοι σύμβουλοι του Ομπάμα - συμπεριλαμβανομένων του Τόνι Λέικ, της διορισμένης πρέσβειρας στον ΟΗΕ, Σούζαν Ράις, των Ντένις Ρος και Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, αλλά και ο αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν και η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον- συντάχθηκαν πρόσφατα με αναφορές think tank με συγκρουσιακή νοοτροπία και αντίληψη, όπως του Washington Institute for Near East Policy (WINEP) και του American Enterprise Institute (ΑΕΙ).
Την περασμένη άνοιξη οι Τόνι Λέικ και Σούζαν Ράις, για παράδειγμα, συμμετείχαν σε μια μελέτη του WINEP, την επονομαζόμενη «2008 Presidential Task Force», η οποία κατέληξε σε αναφορά με τίτλο «Ενισχύοντας τη Συμμαχία: πώς να γίνει βαθύτερη η συνεργασία ΗΠΑ-Ισραήλ πάνω στην ιρανική πυρηνική πρόκληση». Το Ινστιτούτο, τμήμα του ισραηλινού λόμπι που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, ιδρύθηκε σε συνδυασμό με την Επιτροπή Δημοσίων Σχέσεων Αμερικής-Ισραήλ (AIPAC) και υποστηρίζει έντονα μια αντιπαράθεση με το Ιράν. Η αναφορά, που εγκρίθηκε και από τον Λέικ και από τη Ράις, επέλεξε μια σκληρή άποψη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και πρότεινε ο επόμενος πρόεδρος να δημιουργήσει έναν επίσημο αμερικανο-ισραηλινό μηχανισμό που θα συντονίσει την τακτική απέναντι στο Ιράν, συμπεριλαμβανομένης και της όποιας μελλοντικής ανάγκης για προληπτική στρατιωτική δράση.
Οπως ακριβώς συνέβη στους πολέμους κατά του Ιράκ το 1990-1991 και το 2003-2008, οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται τη βοήθεια του Ισραήλ, η οποία θα ήταν και περιττή αλλά και εμπρηστική. Ωστόσο, ο Ντένις Ρος και άλλοι στη WINEP θα διαφωνούσαν έντονα στο ότι το Ισραήλ αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Ο Ρος, ο οποίος υπηρέτησε ως διπλωματικός απεσταλμένος για το Μεσανατολικό επί Μπους και Κλίντον, ήταν επίσης ένας συμμετέχων-κλειδί σε μια ειδική επιτροπή, τον Σεπτέμβριο του 2008, της οποίας προέδρευαν δύο πρώην γερουσιαστές: οι Ντάνιελ Κόατς και ο Τσακ Ρομπ. Η αναφορά της ειδικής επιτροπής Κόατς-Ρομπ «Συναντώντας την πρόκληση: τακτική των Ηνωμένων Πολιτειών σχετικά με την ιρανική πυρηνική ανάπτυξη» ξεπέρασε κατά πολύ την αναφορά της WINEP που υπέγραψαν οι Λέικ και Ράις. Μεταξύ άλλων κατέληξε ότι κάθε διαπραγματεύσεις με το Ιράν ήταν απίθανο να πετύχουν, θέτοντας το ζήτημα «ότι πρέπει να είναι σαφές ότι οι διάλογοι μεταξύ ΗΠΑ και Ιράν δεν θα είναι ατέρμονοι, αλλά θα περιοριστούν σε μια προκαθορισμένη χρονική περίοδο ούτως ώστε η Τεχεράνη να μην προσπαθήσει να εξαντλήσει τον χρόνο». Αναμένοντας την αποτυχία των συζητήσεων, η ειδική επιτροπή παρότρυνε για μια «επίδειξη δύναμης» στην περιοχή. Αυτό θα ακολουθούνταν σχεδόν αμέσως από το μπλοκάρισμα των ιρανικών εισαγωγών βενζίνης και εξαγωγών πετρελαίου και θα σκόπευε στο να παραλύσει την οικονομία του Ιράν. Θα ακολουθούσε η λεγόμενη «κινητική δράση» (kinetic action). Αυτή η «κινητική δράση» -μια αμερικανική επίθεση κατά του Ιράν- θα έπρεπε ουσιαστικά να είναι μαζική, πρότεινε η αναφορά Κόατς-Ρομπ.
Η αναφορά Κόατς-Ρομπ γράφτηκε από έναν από τους πιο σκληροπυρηνικούς νεοσυντηρητικούς της Ουάσιγκτον, τον Μάικλ Ρούμπιν του ΑΕΙ. Ο Ρούμπιν, ο οποίος πέρασε τα περισσότερα χρόνια μετά την 11η Σεπτεμβρίου είτε δουλεύοντας για το ΑΕΙ ή, πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, για την ομάδα του πρώην υφυπουργού Αμυνας Πολ Γούλφοβιτς στο Πεντάγωνο, πρόσφατα έγραψε μια αναφορά για το Ινστιτούτο με τίτλο «Μπορεί να αναχαιτιστεί ή να συγκρατηθεί ένα πυρηνικό Ιράν;». Δεν προκαλεί έκπληξη ότι πιστεύει πως η απάντηση είναι ένα ηχηρό «όχι», παρ' όλο που προτείνει ότι κάθε προσπάθεια να αναχαιτιστεί ένα πυρηνικό Ιράν θα απαιτούσε, σίγουρα, την εξάπλωση των βάσεων των ΗΠΑ σε ολόκληρη την περιοχή, συμπεριλαμβανομένου του Ιράκ: «Εάν οι δυνάμεις των ΗΠΑ θέλουν να συγκρατήσουν την Ισλαμική Δημοκρατία, θα πρέπει να έχουν βάσεις όχι μόνο σε χώρες του Κόλπου αλλά, επίσης, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο. Χωρίς αρκετά μεγάλη παρουσία στην περιοχή, το Πεντάγωνο δεν θα καταφέρει να διατηρήσει τις πηγές και τον εξοπλισμό που χρειάζεται για να σταματήσει το Ιράν και η Ουάσιγκτον δεν θα μπορεί να δεσμευτεί προς κάθε σύμμαχό της στην περιοχή. Επειδή η αναχαίτιση είναι τόσο ψυχολογική όσο και πραγματική, η "ραχοκοκαλιά" της θα είναι η δημιουργία βάσεων».
Και σούπερ γεράκια
Ο Ρος μαζί με τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ πρόσφατα έκαναν εμφανίσεις μεταξύ μιας άλλης ομάδας σούπερ γερακιών που συγκεντρώθηκαν για να ιδρύσουν έναν καινούργιο οργανισμό, τον United Against Nuclear Iran (UANI). Ο UANI έχει ως επικεφαλής τον Μαρκ Γουάλας, σύζυγο της Νικόλ Γουάλας, μέλους-κλειδί της ομάδας για την εκστρατεία του Ρεπουμπλικανού Τζον ΜακΚέιν. Στα μέλη της ηγετικής ομάδας του UANI βρίσκονται οι Ρος και Χόλμπρουκ μαζί με σκληροπυρηνικούς όπως ο Τζιμ Γούλσεϊ, πρώην επικεφαλής της CIA, και ο Φουάντ Ατζάμι, ο Αραβοαμερικανός λόγιος που είναι βασικός θεωρητικός σε ό,τι αφορά την τακτική στη Μέση Ανατολή για το νεοσυντηρητικό κίνημα. Ο UANI είναι κυρίως ένα εργαλείο προπαγάνδας. Η αποστολή του είναι, όπως λέει, να «πληροφορήσει τον κόσμο σχετικά με τη φύση του ιρανικού καθεστώτος, τον ρόλο του ως σπόνσορα της παγκόσμιας τρομοκρατίας και μεγάλου καταπατητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην πατρίδα και στο εξωτερικό» και «να ενημερώσει σε εθνικό και διεθνές επίπεδο σχετικά με τον κίνδυνο στον οποίο ένα πυρηνικά εξοπλισμένο Ιράν θέτει την περιοχή και τον κόσμο».
«Οι οργανισμοί όπως οι WINEP, AIPAC, ΑΕΙ και UANI θεωρούν αποστολή τους να ωθήσουν τις ΗΠΑ προς μια αναμέτρηση με το Ιράν. Μην τους υποτιμάτε», ισχυρίζεται ο Ντρέιφους στο «Nation». «Εκείνοι που πιστεύουν ότι μια τέτοια σύγκρουση θα ήταν αδιανόητη υπό την προεδρία Ομπάμα πρέπει να ρωτήσουν τους Τόνι Λέικ, Σούζαν Ράις, Ντένις Ρος και Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ εάν συμφωνούν. Εάν ναι, τότε γιατί ακόμα χαζολογούν με τους νεοσυντηρητικούς σκληροπυρηνικούς;». *
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/12/2008
Φόρουμ 
