Τα δακρυγόνα με τα οποία «έλουσε» τους διαδηλωτές η ΕΛ.ΑΣ. συγκαταλέγονται στα χημικά όπλα, η δε χρήση τους κατά το Διεθνές Δίκαιο συνιστά έγκλημα πολέμου
Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ (1989), η πιθανότητα μακροχρόνιων συνεπειών στην υγεία από τα δακρυγόνα, όπως σχηματισμός όγκων, επιπτώσεις στην αναπαραγωγή, αναπνευστικές ασθένειες, είνα
Η ταξική πάλη έγινε τοξική
Τα δακρυγόνα με τα οποία «έλουσε» τους διαδηλωτές η ΕΛ.ΑΣ. συγκαταλέγονται στα χημικά όπλα, η δε χρήση τους κατά το Διεθνές Δίκαιο συνιστά έγκλημα πολέμου
Αδειασαν οι αποθήκες χημικών πολεμικών ουσιών της ΕΛ.ΑΣ., καθώς τις τελευταίες μέρες χιλιάδες δακρυγόνα ρίχτηκαν στους διαδηλωτές σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αέρια τα οποία είναι τοξικά, μεταλλαξιογόνα και βιοσυσσωρεύσιμα.
Τα ΜΑΤ, εκτελώντας διαταγές του αρμόδιου υπουργού, με όπλα-εκτοξευτήρες «έλουσαν» κυριολεκτικά με τις τοξικές ουσίες τους διαδηλωτές - δεν δίστασαν μάλιστα να ψεκάσουν και στο πρόσωπο.
Ακόμη και τους άνδρες των ΜΑΤ «έπνιξε» η άνευ προηγουμένου χρήση επικίνδυνων χημικών, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις πέταξαν τις προστατευτικές μάσκες και έκαναν εμετό. Σημειωτέον, υπολογίζεται πως πανελλαδικά από την περασμένη εβδομάδα η ΕΛ.ΑΣ. χρησιμοποίησε 4 τόνους δακρυγόνων για την καταστολή των διαδηλώσεων.
Κατά το Διεθνές Δίκαιο τα αέρια αυτά λογίζονται ως χημικά όπλα, η δε χρήση τους σε διακρατική σύρραξη συνιστά έγκλημα πολέμου. Τα δακρυγόνα μπορούν να προκαλέσουν πλήθος βλαβών στον ανθρώπινο οργανισμό, από ερεθισμό στα μάτια μέχρι διάτρηση του κερατοειδούς και τύφλωση, γαστρεντερίτιδα και εγκαύματα στο δέρμα. Πολύ μεγάλες δόσεις προξενούν σοβαρή βλάβη στους πνεύμονες, που μπορεί να καταλήξει σε πνευμονικό οίδημα και θάνατο.
Διαλύτες (τριχλωροαιθάνιο, κηροζίνη, προπυλενική γλυκόλη) χλωροπικρίνη, κυανιούχο βρωμοβενζόλιο, χλωροακετοφαινόνη (CN) και 0-χλωροβενζυλιδενεμαλονιτρίλιο (CS) είναι οι επικίνδυνες ουσίες που περιέχονται στα χημικά αέρια, ενώ ως προωθητικά χρησιμοποιούνται το τριχλωρο-φθορομεθάνιο και η μεθυλο-οσυβουτρυλο-κετόνη.
Τα δακρυγόνα προέρχονται από υγρά που εκτοξεύονται με ειδική συσκευασία (φυσούνα) υπό μορφή νέφους, ενώ παραμένουν ενεργά για μέρες ακόμη και για εβδομάδες από τη στιγμή που θα πέσουν στο έδαφος.
Τα συμπτώματα από την έκθεση σε δακρυγόνα CN και CS είναι σοβαρός ερεθισμός στα μάτια και στο αναπνευστικό, που συνοδεύεται από βλεφαρόσπασμο, δακρύρροια, βήχα και ρινόρροια, τα οποία ακολουθούνται από αίσθημα καύσου στο στόμα και εγκαύματα στο δέρμα.
Ακρως επικίνδυνο
Σύμφωνα με την έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου «Crowd Control Τechnologies» (Λουξεμβούργο 2000): «Τοξικολογικές μελέτες σχετικές με την εισπνοή δείχνουν ότι το CS, σε υψηλά επίπεδα έκθεσης, μπορεί να προκαλέσει χημική πνευμονία και θανατηφόρο πνευμονικό οίδημα. Μελέτες στοματικής τοξικολογίας επισημαίνουν την ευκολία με την οποία το CS προκαλεί σοβαρή διατρητική γαστρεντερίτιδα.
Εκθεση ακόμη και σε χαμηλή συγκέντρωση CS ανεβάζει την πίεση της κυκλοφορίας και υπάρχει ιδιαίτερος κίνδυνος βλάβης στην υγεία οποιουδήποτε ατόμου άνω των 30 ετών, που βρίσκεται σε υπερένταση ή έχει μη εντοπισμένο ανεύρυσμα. Σε υψηλότερα επίπεδα, το CS έχει συσχετιστεί με καρδιακή ανεπάρκεια, ζημιά στο συκώτι και θάνατο. Η ίδια ουσία προερχόμενη από βομβίδες έχει επίσης προκαλέσει οξέα μαζικά χημικά εγκαύματα.
Εργαστηριακά πειράματα έχουν δείξει ότι το CS προκαλεί διατάραξη των χρωμοσωμάτων και γενετική μετάλλαξη. Αλλες έρευνες καταλήγουν ότι το CS προκαλεί αύξηση του αριθμού των ανώμαλων χρωμοσωμάτων. Οι κίνδυνοι σωρευτικής έκθεσης αυξάνονται εξαιτίας του εθισμού στο CS.
Μια στρατιωτική μελέτη για τις δυνατότητες καρκινογένεσης δεν κατέληξε πουθενά, παρατήρησε όμως ότι η παρατεταμένη έκθεση σε πολύ χαμηλή συγκέντρωση CS είναι ανησυχητική και θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα ασφαλείας και για τους αστυνομικούς που ενδέχεται να εκτίθενται τακτικά σε διασταυρούμενη μόλυνση όταν κάνουν χρήση CS, αφού πρόκειται για ουσία ιδιαίτερα ανθεκτική.
Διεθνώς απαγορευμένο το CS
H πρώτη διεθνής απαγόρευση χημικών ουσιών θεσμοθετήθηκε με το Πρωτόκολλο της Συνθήκης της Γενεύης το 1925. Το 1969 ο ΟΗΕ, λόγω της χρήσης των αερίων CS και CN από τις ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ, αναγκάστηκε να καταλήξει στην Απόφαση 2603/16-12-1969, σύμφωνα με την οποία μεταξύ άλλων «καλούνται τα κράτη-μέλη να κάνουν σαφή δήλωση ότι η απαγόρευση που περιλαμβάνεται στο Πρωτόκολλο της Γενεύης έχει εφαρμογή στην πολεμική χρήση όλων των χημικών, βακτηριολογικών και βιολογικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των δακρυγόνων και άλλων βλαπτικών ουσιών, όσων υφίστανται σήμερα και όσων μπορεί να αναπτυχθούν στο μέλλον».
Επιπροσθέτως, βάσει της Σύμβασης του Παρισιού (1993), η παραγωγή των χημικών ουσιών για στρατιωτικούς σκοπούς έχει απαγορευθεί.
Μ. ΧΑΛΑΡΗΣ
Επικίνδυνα χημικά αέρια ακόμη και σε μικρές δόσεις
Ο χημικός και σύμβουλος της Ενωσης Ελλήνων Χημικών, Δρ Μιχάλης Χάλαρης, μίλησε στο «Εθνος της Κυριακής» για τις βλαπτικές επιδράσεις των δακρυγόνων στην ανθρώπινη υγεία:
«Τα χημικά αέρια που χρησιμοποιεί η Ελληνική Αστυνομία περιέχουν την ουσία CS. Ακόμα και σε μικρές δόσεις είναι επικίνδυνα. Η Ενωση Ελλήνων Χημικών έχει επανειλημμένως επισημάνει στους αρμοδίους την επικινδυνότητα αυτών των ουσιών και την αναγκαιότητα κατάργησής τους, διότι είναι σε αναντιστοιχία με τις διεθνείς συμβάσεις. Η τοξικότητα των CS και CN έχει μελετηθεί σε πειραματόζωα και από τις έρευνες διαπιστώθηκε ότι η θανατηφόρος συγκέντρωσή τους κυμαίνεται από 8 έως 119 γρ./κ.μ. για έκθεση ενός λεπτού, ανάλογα βέβαια με το είδος του πειραματόζωου».
Δεκάδες νεκροί
Εφιάλτης με... αντοχή στον χρόνο
Μέχρι σήμερα, εξαιτίας της χρήσης της ουσίας CS από τις ΗΠΑ στο Βιετνάμ, έχουν πιστοποιηθεί από το Διεθνές Δικαστήριο Ράσελ 689 νεκροί.
Επίσης, από CS έχουν χάσει τη ζωή τους 63 Παλαιστίνιοι, ένας 38χρονος ασθματικός διαδηλωτής το Πάσχα του 1986 στο Μπρόκντορφ της Γερμανίας, ο 29χρονος Ιμπραήμ Σέι το 1996 στη Βρετανία, ενώ στην Ελλάδα δύο από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου το 1973, ο δικηγόρος Σπύρος Κοντομνάρης και ο ιδιωτικός υπάλληλος Δημήτρης Παπαϊωάννου, έφεραν ως επίσημη αιτία θανάτου την εισπνοή δακρυγόνων CS και CΝ.
Διονυσία Λάγιου
kallipateira@pegasus.grΠΗΓΗ:
- Κώδικας:
-
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8334&pubid=2018800#