Αϊνού (Ο πανάρχαιος Πελασγικός αποικισμός της ανατολικής Ασίας)στην Ιαπωνία
Λαός 15.000 περίπου ατόμων, που κατοικούν στα νησιά Χοκάιντο, Σαχαλίνη και Κουρίλες. Φυλετικά ανήκουν στους Ευρωπίδες, δεν έχουν την πτυχή στα βλέφαρα, χαρακτηριστικό γνώριμο των Κίτρινων, και έχουν έθιμα αρκετά πρωτόγονα, όταν συγκρίνονται προπάντων με τους μογγολικούς λαούς.
Οι Αϊνού είναι οι τελευταίοι απόγονοι ενός λαού που κατά την νεολιθική εποχή κατοικούσε ολόκληρη την Ιαπωνία, όμως από τους προϊστορικούς ακόμα χρόνους, καθώς πιεζόταν από τα μογγολικά φύλα που είχαν ξεχυθεί από το κέντρο της Ασίας, ζητούσε καταφύγιο όλο και βορειότερα, περιορίζονταν συνεχώς σε αριθμό και σε έκταση.
Μικρόσωμοι, δολιχοκέφαλοι, οι Αϊνού έχουν άφθονο τρίχωμα, ζουν το καλοκαίρι σε καλύβες και το χειμώνα σε κατοικίες μισοϋπόγειες, φορούν ρούχα από φυτικές ίνες, που διακοσμούνται με λεπτοδουλεμένα και πολύπλοκα γεωμετρικά σχέδια, ενώ το χειμώνα προστατεύονται από το κρύο με δέρματα σκύλων. Οι άντρες ασχολούνται με το κυνήγι. Πατροπαράδοτα όπλα είναι το τόξο και το ρόπαλο, τα μόνα σιδερένια που ξέρουν προέρχονται από τους γείτονές τους Ιάπωνες. Οι γυναίκες ασχολούνται με τη συλλογή καρπών και με μια στοιχειώδη γεωργία. Κατά τα έθιμα, ο άντρας πρέπει να παντρεύεται την κόρη του θείου από τη μητέρα του, όμως απαγορεύεται ο γάμος δυο αδελφών με δυο αδελφές. Η θρησκεία τους αποδίνει μεγάλη σημασία στην αρκούδα. κάθε οικογένεια τρέφει αρκούδες. Οι Αϊνού έχουν πλούσιους λαϊκούς μύθους και παραδόσεις.
Το ιαπωνικό κοινοβούλιο αναγνώρισε την ύπαρξη του αυτόχθονος λαού Αϊνού, ο οποίος ζει εδώ και χιλιετίες στο αρχιπέλαγος, και υποσχέθηκε να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του. Στην απόφαση, η οποία ψηφίσθηκε ομόφωνα από τους βουλευτές της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, αναφέρεται για πρώτη φορά πως οι Αϊνού "είναι ένας αυτόχθων λαός με τη δική του γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμό". Επίσης καλείται η κυβέρνηση να λάβει "άμεσα" μέτρα για να υποστηρίξει τους Αϊνού, οι οποίοι παραμένουν σήμερα από τους φτωχότερους κατοίκους της Ιαπωνίας.
Οι αρχαίοι κάτοικοι της Ιαπωνίας, πριν την επικράτηση της σύγχρονης Ιαπωνικής φυλής πάνω στην παλιά, ονομαζόταν Αϊνού. Η προφορική και γραπτή γλώσσα που φαίνεται να χρησιμοποιούσαν είναι η συλλαβικής δομής "κατακάνα" μια μορφή της γιαπωνέζικης γραφής που χρησιμοποιείται λόγω της ακρίβειας και ευελιξίας της για περιγραφή επιστημονικών όρων μέχρι και σήμερα. Πριν το 600 μ.Χ. θεωρούταν η γλώσσα κάποιου μικρού κύκλου λογίων και αργότερα βρήκε ευρύτερη εφαρμογή παράλληλα με την κινεζικής προέλευσης γραφή "κάνζι".
Οι Αϊνού λοιπόν σύμφωνα με τους ανθρωπολόγους δεν είναι Ιάπωνες αλλά μάλλον Καυκάσιοι. Η γραφή "κατακάνα" έχει πολύ ενδιαφέρουσες ομοιότητες με την αρχαία Κρητική συλλαβική γραφή. Η γλώσσα τους και τα έθιμά τους έχουν πάρα πολλές ομοιότητες με τα αντίστοιχα της αρχαίας Ελλάδας, και το όνομά τους θυμίζει και πάλι παραφθορά του "Ίωνας"!
Μεγάλη ήταν η έκπληξη των Ευρωπαίων, όταν ανεκάλυψαν ότι σε ωρισμένες περιοχές της Άπω Ανατολής κατοικούσαν λαοί λευκοί, τελείως διαφορετικοί από τους μογγολικούς λαούς, οι οποίοι αποτελούσαν λευκές νησίδες μέσα στη μογγολική θάλασσα που τους περιέβαλλε.
Λευκοί πληθυσμοί ανεκαλύφθησαν στην Χοκάιντο, το βορειότερο από τα ιαπωνικά νησιά, στην Σαχαλίνη, στις εκβολές του ποταμού Αμούρ και στις Φιλιππίνες νήσους. Αργότερα οι ανθρωπολόγοι και οι αρχαιολόγοι (όπως γράφει ο Ι. Πασσάς) εξακρίβωσαν ότι οι λευκοί κάτοικοι της Ανατολικής Ασίας άλλοτε, προ της νεολιθικής εποχής, ήσαν εξαπλωμένοι στο σύνολο σχεδόν της ανατολικής Ασίας.
Οι επιστήμονες ονόμασαν αυτούς τους πρωτόγονους λευκούς παλαιοκαυκασίους.
Υπολείμματά τους αποτελούν σήμερα οι Νίχβοι ή Γκιλιάκοι των εκβολών του Αμούρ και της Σαχαλίνης, οι Αϊνού της Ιαπωνίας καθώς και μικρές ομάδες στις Φιλιππίνες. Ο αρχαιότατος λαός των Αϊνού, όπως διδάσκουν οι ελλιπείς, εν γένει πηγές, αντιμετώπισε την εισβολή και την καταπίεση των διωκτών του, των Ιαπώνων.
Αντιστάθηκαν γενναία, πολέμησαν επίμονα με πρωτόγονα όπλα εναντίον πανόπλων εχθρών και απομονώθηκαν τελικώς ως μουσειακό κατάλοιπο στην νήσο Hokkaido. Ίσως οι εχθροί διέγνωσαν την αξία και την σπουδαία τους καταγωγή και θέλησαν να τους αφανίσουν αφομοιώνοντάς τους και φυλετικώς και γλωσσικώς.
Όμως, όπως και στην Ελληνική Μητρόπολη, δεν κατάφερε ο κατακτητής να αφανίση την γλώσσα
Φόρουμ 
