Σαράντος Καργάκος-Αλβανοί, Αρβανίτες, Έλληνες

Αλβανοί, Αρβανίτες, Έλληνες
Σαράντος Καργάκος



Από τον πρόλογο:
Μελετώντας την ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Μάνης, είχα συχνά την ευκαιρία να «πέσω» πάνω σε κείμενα που αναφέρονταν στους αλβανικούς εποικισμούς. Ακόμη και το όνομα Μάνη‐Μαΐνη ο μακαρίτης Π. Φουρίκης το θεώρησε αλβανικό, πράγμα που, αν είναι σωστό, μας υποχρεώνει, να μεταφέρουμε την «κάθοδο» των Αλβανών νωρίτερα από τον 10ο αι., αφού για πρώτη φορά το όνομα της Μάνης μνημονεύεται από τον Κωνσταντίνο Ζ' τον Πορφυρογέννητο (913‐959).
Από παιδί σχεδόν ασχολήθηκα κι έγραψα πολλά περί Αλβανών. Είχα ακόμη την εξαιρετική τύχη να περάσω τα εφηβικά και πρώτα νεανικά μου χρόνια στη συνοικία του Λιούμη στο Αιγάλεω, όπου ζούσαν πολλοί γέροντες αλβανόφωνοι. Τουλάχιστον οι πιο ηλικιωμένοι. Το όνομα Λιούμη είναι αλβανικό. Στην κοινή γλώσσα Λιούμης ονομάζεται ο ποταμός Άψος. Το όνομα αυτό έγινε οικογενειακό και ακολούθως τοπωνύμιο. Εκεί, λοιπόν, στου Λιούμη άρχισα την «προπαίδειά» μου στην Αλβανική, την οποία εκαλλιέργησα, όταν επί διετία έμεινε σπίτι μου ένα υπέροχο ζευγάρι γερόντων από την Μάνδρα. Ο σύζυγος, πολεμιστής των Βαλκανικών, ήταν πρωτανεψιός του ένδοξου στρατηγού Koντούλη, που ήταν αλβανόφωνος και υπερασπιστής της αρβανίτικης «διαλέκτου».
Μαζί με τ' αρβανίτικα αγάπησα και τους Αρβανίτες και δημιούργησα αρκετές φιλίες μ' αυτούς. Ακόμη και σήμερα, για την πληρέστερη εμπέδωση των Αρβανίτικών μου, έχω δύο θαυμάσιες δασκάλες, την Ελένη από τη Θήβα και την κυρία Αγγελική από το Μαρκόπουλο. Όλα αυτά όμως δεν θα με οδηγούσαν ποτέ στη σκέψη να γράψω βιβλίο για τις σχέσεις Ελλήνων και ΑλβανώνΑρβανιτών. Όμως εδώ και καιρό στις συχνές επισκέψεις μου σε διάφορα αλβανόφωνα χωριά διαπίστωνα μια ύπουλη κίνηση, μια καλά χρηματοδοτούμενη προσπάθεια να ανακαλυφθεί «αλβανική εθνότητα» στην Ελλάδα, κάτι που φυσικά εξυπηρετεί την ύποπτη πολιτική κάποιων σκοτεινών πολιτικών κύκλων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και φυσικά τα συμφέροντα κάποιων ασήμαντων που ψωμίζονται (ή «ψωνίζονται») από ξένα κέντρα. Προφανής στόχος είναι η ψυχική αποσύνδεση των Αρβανιτάδων από τον υπόλοιπο ελληνικό κορμό. Ν' αποσπασθεί έτσι από τον Ελληνισμό ένα εύρωστο, δυναμικό και μαχητικό τμήμα του, που έδωσε πολύ αίμα για να σχηματισθεί και εδραιωθεί το ελληνικό έθνος.[...]

FILE DOWNLOAD

http://rapidshare.com/files/176058320/Sarantos_Kargakos_-_Albanoi_Arbanites_Ellines.pdf